Er is groeiend en overtuigend bewijs dat aantoont dat Rusland en Oekraïne betrokken waren in serieuze onderhandelingen om de oorlog in Oekraïne te stoppen, net nadat hij begon op 24 februari 2022 (zie verder).

Deze gesprekken werden gefaciliteerd door Turks president Recep Erdogan en voormalig Israëlisch premier Naftali Bennett en hielden gedetailleerde en heldere discussies over de voorwaarden van een mogelijk akkoord in.

Het e-boek ‘Hoe het Westen oorlog bracht naar Oekraïne’ is nog steeds verkrijgbaar .

John Mearsheimer schreef er volgende aanbeveling in: “Voor iedereen die de ware oorzaken van de ramp in Oekraïne wil begrijpen, is ‘Hoe het Westen Oorlog bracht naar Oekraïne’ verplichte lectuur. Abelow maakt op overtuigende manier duidelijk dat de Verenigde Staten en hun NAVO-bondgenoten – en niet Vladimir Poetin – de hoofdschuldigen zijn.”

In ieder geval maakten deze onderhandelingen die plaatsvonden in maart-april 2022 echte vooruitgang, tot Groot-Brittannië en de VS de Oekraïense president Zelensky bevalen hiermee te stoppen, wat hij ook deed.

Je kan het e-boek bestellen via de QR -code en mailtje sturen naar de redactie@dewereldmorgen.be   of via overschrijving op onze Triodos rekening: BE20523042775156 – Naam: Getbasic vzw en als Mededeling: Boek Abelow. Maak een screenshot van de betaling en stuur het naar redactie@dewereldmorgen.be   

Video

Tijdens deze lezing legde professor John J. Mearsheimer uit waarom Het roekeloos was van het Westen om een uitbreiding van de NAVO naar Oekraïne te willen forceren, een lezing van 25 september 2015… (1:14:15):

De verslaggeving van deze gebeurtenissen heeft gefocust op hoe onverantwoordelijk het was van president Joe Biden en Brits eerste minister Boris Johnson om een eind te maken aan deze onderhandelingen, gezien de dood en verwoesting waaronder Oekraïne sindsdien te lijden heeft – onder een oorlog die Kiev hoogstwaarschijnlijk toch zal verliezen.

Een belangrijk specifiek aspect van het verhaal over de oorzaken van de oorlog in Oekraïne kreeg echter weinig aandacht. De ingeburgerde conventionele uitleg in het Westen is dat president Poetin Oekraïne binnenviel om dat land te veroveren en er een deel van Groot-Rusland van te maken.

“Wat Oekraïne betreft is het niveau van idiotie en oneerlijkheid bij de Westerse elites en bij de Westerse mainstream media verbazingwekkend hoog”.

Daarna zou hij verdergaan en andere landen in Oost-Europa veroveren. Het tegenargument, dat weinig steun geniet in het Westen, is dat Poetin tot deze invasie gemotiveerd werd door de dreiging dat Oekraïne zou toetreden tot de NAVO en een westers bolwerk zou worden aan de Russische grens.John

Voor hem en andere Russische elites was Oekraïne in de NAVO een existentiële bedreiging.

De onderhandelingen in maart-april 2022 maken duidelijk dat de conventionele uitleg over de oorzaken van de oorlog fout is en het tegenargument correct, omwille van twee belangrijke redenen.

1. De onderhandelingen waren direct gericht op het voldoen aan de vraag van Rusland dat Oekraïne niet tot de NAVO zou toetreden en een neutrale staat zou worden. Iedereen die bij de onderhandelingen betrokken was, begreep dat de relatie van Oekraïne tot de NAVO Ruslands hoofdbekommernis was.
2. Als Poetin erop gebrand was geweest heel Oekraïne te veroveren, zou hij niet met deze onderhandelingen akkoord zijn gegaan, want de kern van deze onderhandelingen was net het tegengaan van elke mogelijkheid van Rusland om heel Oekraïne te veroveren.

Men zou kunnen argumenteren dat hij slechts aan deze onderhandelingen deelnam en veel over neutraliteit praatte om zijn grotere ambities te verbeteren. Er is echter geen bewijs om deze argumentatie te ondersteunen en bovendien:

1. De beperkte Russische troepenmacht die Oekraïne binnenviel was niet in staat heel Oekraïne te bezetten en te veroveren.
2. Het zou geen zin hebben gehad om een groter offensief uit te stellen, daar dit Oekraïne zou toelaten zijn verdediging uit te bouwen.

Kort gezegd: Poetin lanceerde een beperkte aanval op Oekraïne met als doel president Zelensky er toe te dwingen zijn toenaderingspolitiek tot het Westen en uiteindelijk het lidmaatschap van de NAVO op te geven.

Waren Groot-Brittannië en het Westen niet tussengekomen om deze onderhandelingen te torpederen, dan zijn er een goede redenen om aan te nemen dat Poetin zijn beperkte doel bereikt zou hebben en akkoord zou zijn gegaan om de oorlog stop te zetten.

Het is ook goed om eraan te herinneren dat Rusland de Oekraïense gebieden Donetsk, Luhansk, Kherson en Zaporizhzhia pas annexeerde vanaf september 2022, duidelijk zes maanden na het einde van deze gesprekken. Had men toen wel een overeenkomst bereikt, dan zou Oekraïne bijna zeker nog altijd een veel groter deel van zijn oorspronkelijk grondgebied controleren dan het nu doet.

Het wordt steeds duidelijker dat wat Oekraïne betreft het niveau van idiotie en oneerlijkheid bij de Westerse elites en bij de Westerse mainstream media verbazingwekkend hoog is.

Het artikel The Myth that Putin Was Bent on Conquering Ukraine and Creating a Greater Russia van John J. Mearsheimer werd vertaald door Bart Dewil.