“The drup in the emmer that is totally full”, zo noemde Theo Francken (N-VA) het bezoek van premier De Croo aan Israël. De Croo pleitte in Israël voor het vermijden van nog meer burgerslachtoffers en een staakt-het-vuren. Dat gaat volgens Francken dus een brug te ver.
Op sociale media legt Francken uit waarom. In een langere post neemt hij de Israëlische framing over die stelt dat het een oorlog is tegen Hamas. Dat de etnische zuivering van Palestijnen al bezig is voor de oprichting van Hamas en ook verder gaat in de West Bank waar Hamas geen politieke macht heeft, liet hij buiten beschouwing.
Inhoudelijke blunders
Francken ging zelfs een stap verder. Zo beweert hij dat er “op dit ogenblik geen bewijs is van het intentioneel doden van burgers.” En verder dat “Israël sterke kaarten lijkt te hebben” als het gaat om het naleven van het internationaal recht.
Dat zijn straffe beweringen. Zeker als je ze naast de expertise van advocaat internationaal strafrecht en lid van de Balie van het Internationaal Strafhof, Thomas Gilis, legt. Hij toont in De Standaard aan waarom het voor hem zonneklaar is dat Israël het oorlogsrecht schendt.
Francken zijn inhoudelijke blunders zijn erger dan zijn taalgebruik
“Oorlogsrecht”, aldus Gilis, ‘is in se erg eenvoudig: je veegt geen volledige bevolkingsgroep uit door die te onderwerpen aan bombardementen waar ze niet aan kunnen ontsnappen, je vermoordt geen duizenden onschuldige, weerloze kinderen, je executeert geen burgers vanuit de lucht burgers die het ongeluk gehad hebben in Gaza te zijn geboren. Wie dat toch doet, moet en zal juridisch verantwoordelijk gesteld worden voor zijn daden.’
Gilis is verre van alleen. Ook volgens specialist internationaal recht verbonden aan de Queen Mary University of London, Dimitri Van Den Meerssche zijn de inhoudelijke blunders van Francken erger dan zijn taalgebruik. In een draadje op X (vroeger Twitter) somt hij een resem aan onafhankelijke bronnen die Franckens ongelijk aantonen.
Laat het ons niet hebben over de cringy taalfout maar over de échte blunders van @FranckenTheo.
Na beraad stelt hij dat Israël binnen het recht handelt omdat het geen "intentie heeft burgers te doden" en binnen het "recht op zelfverdediging" handelt.
Een 🧵 omdat het nodig is. https://t.co/DEjnk7m5xr
— Dimitri Van Den Meerssche (@Dimitri_VdM) November 27, 2023
Eerder somde ook doctor in de mensenrechten Yousra Benfquih in een indrukwekkend opiniestuk de misdaden van Israël op waarover door tal van onafhankelijke instanties is gerapporteerd. “Niet volgens mij, maar volgens Oxfam en de VN gebruikt Israël uithongering en de inzetting van humanitaire toegang als oorlogswapen. Er sterven steeds meer Palestijnen door gebrek aan water (het geleverde water volstaat voor maar 4 procent van de inwoners), voedsel, brandstof, elektriciteit en medische voorzieningen”, zo schrijft Benfquih.
De juiste vragen
De blunders van Francken en zijn verdediging van de oorlogsmisdaden van Israël zijn des te erger omdat ze in de weg staan van een serieus debat over de kwestie en hoe ons land moet reageren.
Terwijl premier De Croo tegenover Francken nu de ‘stem van de rede’ is, blijft het zo dat de regering nog steeds geen sancties neemt tegen Israël. Dat is een opmerkelijk contrast met de snelheid waarmee, na het uitbreken van de oorlog in Oekraïne, sancties tegen Rusland werden afgekondigd.
De Croo geeft het juiste antwoord op de verkeerde vraag
Bovendien blijft ook De Croo spreken over het Israëlische “recht om zichzelf te verdedigen”. Ondanks de gelekte documenten van het Israëlische leger die erop wijzen dat de werkelijke bedoeling van de huidige aanvallen, het verdrijven van de Palestijnen van hun land is,
Debatten bepalen vaak niet wat mensen denken maar waarover mensen denken. Het stellen van de juiste vragen is met andere woorden belangrijker dan de juiste antwoorden geven.
In de discussie tussen Francken en De Croo die ruim in de media aan bod kwam, ging het over de vraag of zelfverdediging van Israël al dan niet ‘proportioneel’ is en of het voldoende doet om burgerslachtoffers te voorkomen. De Croo mag dan wel het juiste antwoord geven, het is de verkeerde vraag.
Het Palestijnse recht op zelfverdediging
Door het kader waarbinnen de discussie plaatsvindt te bepalen, wint rechts het debat zélfs wanneer het dat debat verliest. Men lacht met zijn Engels, men weerlegt zijn valse voorstelling van de feiten, maar ondertussen wordt de hele discussie wel gevoerd over de vraag of de “zelfverdediging” van Israël proportioneel is en volgt iedereen dus Francken zijn onuitgesproken aanname dat het hier gaan om zelfverdediging.
De essentie van wat er in de discussie tussen Francken en De Croo gezegd werd, ligt net in datgene wat er wordt verzwegen. Het gaat namelijk helemaal niet om zelfverdediging, maar om een koloniaal project van etnische zuivering dat gaande is van lang voor de aanvallen van Hamas op 7 oktober en zelfs lang voor de oprichting van Hamas in 1987.
Door het kader te bepalen wint rechts het debat zélfs wanneer het dat debat verliest
Wat verzwegen wordt is dat Israël een Apartheidsstaat is, dat het als bezettende macht eigenlijk zelfs de plicht heeft om Palestijnse burgers te beschermen en dat onder andere de VN Resolutie 37/43 de Palestijnen het recht geeft om zich “met alle beschikbare middelen” te verzetten tegen de bezetting.
Dat Israël het internationaal recht schendt is geen vraag, dat is een feit. De vraag waarover het debat gevoerd zou moeten worden, is op welke manier de Palestijnen zich hier tegen kunnen verzetten en welke rol wij kunnen opnemen om hen daarbij te steunen.
Over de vraag hoe het kan dat België na zeven weken uithongering en 6.000 dode kinderen nog steeds geen sancties heeft genomen tegen de Israëlische Apartheidsstaat, daar zou het debat over moeten gaan. En vervolgens over de vraag wat, het feit dat ons land in vergelijking met andere West-Europese landen nog lang niet de slechtste is, zegt veel over de morele geloofwaardigheid van het Westen.
Steun voor een nieuwe website
We hebben uw hulp nodig voor een essentiële opfrissing van de website. Om die interactiever, sneller en gebruiksvriendelijker te maken hebben we 30.000 euro nodig. Elke bijdrage, groot of klein, helpt. Met uw donatie ondersteunt u onafhankelijke journalistiek die de verhalen blijft brengen die er echt toe doen. Laat uw hart spreken.
