Een van de grootste uitdagingen waar westerlingen voor komen te staan wanneer ze zich tegen de politieke status quo van vandaag verzetten, is hoe de ideologische managers aan beide zijden van het politiek spectrum alle energie wegleiden van politieke zaken die de machtigen in hun positie kunnen bedreigen.

Denk maar aan onderwerpen als economisch onrecht, oorlog, autoritarisme, corruptie, kapitalisme en ecocide. Die aandacht wordt netjes verlegd naar thema’s die hen niet in moeilijkheden zullen brengen: abortus, racisme, seksisme, homofobie en transfobie.

Deze methode van sociale controle is heel nuttig voor de heersende klasse en wordt zeer doeltreffend toegepast. Hoe slechter zij er voorstaan, hoe dringender zij het nodig zullen achten om de klassenoorlog te voeren en hoe venijniger en intenser de kunstmatige cultuuroorlog zal worden om veranderingen te voorkomen die voor hen ongelegen zijn.

Deze methode van sociale controle is heel nuttig voor de heersende klasse en wordt zeer doeltreffend toegepast

Je kan je klok er op gelijk zetten. En het geniepige van heel deze affaire is dat al die venijnige intensiteit de illusie zal opwekken dat die cultuuroorlog van veel groter belang is dan de echte strijd, namelijk die tussen de klassen.

Het is gewoon een simpel feit dat hoe ellendiger, armer en machtelozer de mensen worden, hoe haatdragender en alles verterend de kunstmatige cultuuroorlog zal worden gevoerd om grondige omwentelingen te voorkomen. Dat is wat er gebeurt en dat is wat zal blijven gebeuren. Misschien hoor je het niet graag en je mag me verwensen voor de gebrachte boodschap, maar het is een vaststaand feit en ik denk dat we dat allemaal zo ongeveer wel doorhebben.

Dus wat vangen we daarmee aan, wat kan er aan gedaan worden? Uiteraard is het geen optie om de machtelozen (slachtoffers van racisme of homohaat, vrouwen die abortus willen plegen, enz., nvdr.) voor de wolven te gooien en weg te kijken van de door rechts opgestookte, boosaardige misbruiken waaronder ze gebukt gaan.

Maar het is ook geen optie om mee te huppelen met de stroming die ons zegt enkel te focussen op de cultuuroorlogen. Herinner je Hilary Clinton die poneerde dat racisme en seksisme niet zullen stoppen door de banken te splitsen.

Zoals bij de meeste problemen bestaat de eerste stap naar een oplossing erin om bewustwording te brengen rond wat er zich aan het afspelen is. Vestig de aandacht op het feit dat gemarginaliseerde groepen worden gebruikt en misbruikt door de ideologische managers om te voorkomen dat het publiek zijn blik richt op het misbruik van hun heersers.

Trek de aandacht enerzijds naar de wijze waarop de rechtse verhalenvertellers de haat afbuigen naar gemarginaliseerden en weg van onze eigen machthebbers, en anderzijds naar de wijze hoe de linkse verhalenvertellers dit aangrijpen om hun kudde weg te drijven van wat ongemakkelijk ligt bij de elite en uitsluitend de cultuuroorlog in het voetlicht brengen.

Weerhoud mensen om zich te laten opslorpen door deze vertoning en wijs in de plaats daarvan naar wat er echt aan de gang is

Weerhoud mensen om zich te laten opslorpen door deze vertoning en wijs in de plaats daarvan naar wat er echt aan de gang is. Ga te keer als een luidruchtige lastigaard die in de cinema staat te roepen: “Niks van dit is echt! Het zijn acteurs op een filmset!”

Kan je je voorstellen hoe ontzettend moeilijk het wordt om je in het verhaal van de film nog te kunnen laten onderdompelen als iemand de hele tijd dat aan het roepen is tegen jou? Na een tijdje zou je niet meer kijken naar Oppenheimer en zou je enkel nog in staat zijn Cillian Murphy te zien.

De rol van Oppenheimer wordt in de gelijknamige film gespeeld door Cillian Murphy. Foto: Maximilian Bühn, Wikimedia Commons / CC-BY-SA 4.0

Wat je dan in principe aan het proberen bent, is om de emotionele spanning die omgeleid wordt naar de partijpolitieke vetes over zaken die nooit de macht aan het wankelen zullen brengen, te verleggen naar diegenen die achter het ganse spel zitten.

Dit is én gemakkelijk te doen én ook doodeerlijk, want hoe gestoord is het toch dat ze dit voor elkaar krijgen? Hoe gestoord is het dat de meest invloedrijke stemmen in onze samenleving aan beide kanten van de partijpolitieke mainstream het misbruik van gemarginaliseerde groepen aanwakkeren om de machtigen te beschermen?

Je kan het niet walgelijker verzinnen. Ze zetten mensen tegen mensen op ten koste van de meest kwetsbaren in de samenleving, terwijl ze het slagveld gadeslaan als Griekse goden van hoog op een berg. Kan je je iets smeriger voorstellen dan dit? Hoe gestoord is het dat invloedrijke stemmen het misbruik van gemarginaliseerde groepen aanwakkeren om de machtigen te beschermen?

Trek de aandacht naar hoe weerzinwekkend het is wat ze aan het uitspoken zijn. Wanneer rechtse ‘populisten’ brabbelen over LGBTQ-samenzweringen en krijsen over woke, bespot ze dan voor wat ze zijn: onnozele schapen die het bedje spreiden voor de elite waarvan ze beweren zo hard tegen te zijn.

Wanneer de linksen weer het economisch onrecht, de oorlog, het militarisme, het autoritarisme, de corruptie, het kapitalisme en de ecocide negeren en verstarren op het slagveld van de cultuuroorlog, waar de machtigen nooit in de moeilijkheden zullen komen, zet dan de walgelijke wijze waarop ze de dynamiek voeden, die de verdrukte groepen die ze pretenderen te beschermen, in gevaar brengt, in de verf.

Mensen aan beide kanten van het politiek spectrum zullen deze boodschap dwarsbomen. Aan de oorzaak van deze tegenwerking ligt de ware strategie die ik hier omschreven heb. Ergens weten jullie allemaal dat dit aan het gebeuren is.

Blijf het gezichtsbedrog doorprikken en vestig de aandacht op wat echt aan de gang is. Zo kan je de wantoestanden bij de brandhaard zelf uittrappen.

Dit artikel verscheen eerder op de blog van Caitlin Johnstone.