Minstens 258 miljoen mensen in 58 landen werden vorig jaar geconfronteerd met acute voedselonzekerheid. Dat betekent dat iemands leven of levensonderhoud in gevaar is omdat hij of zij niet voldoende voedsel kan consumeren. Daarmee is het aantal mensen dat te maken kreeg met extreme honger voor het vierde jaar op rij gestegen in 2022. In 2021 ging het om 193 miljoen mensen in 53 landen.
Meer dan 35 miljoen kinderen onder de vijf jaar hadden last van groeiachterstand door chronische ondervoeding. Op die leeftijd kan dat levenslange gevolgen hebben voor de fysieke en mentale ontwikkeling van een persoon.
Geopolitieke instabiliteit
Dat is de ontnuchterende conclusie van het Global Report on Food Crises, het jaarlijks rapport van een alliantie van VN- en EU-organisaties die honger bestrijden. De situatie was het meest nijpend in vijf landen, waar bijna de helft van de bevolking (meer dan 40 procent) acute voedselonzekerheid hebben meegemaakt: Congo DRC, Ethiopië, Afghanistan, Nigeria en Jemen. In die landen hadden veel mensen ook een ernstig voedseltekort als ze volledig tewerkgesteld waren. Daarnaast was de situatie ook ernstig in Pakistan en Somalië.
Deze globale voedselcrisis is een gevolg van verschillende, op elkaar inspelende factoren, aldus het rapport. Conflicten en geopolitieke onzekerheid gingen vorig jaar gepaard met economische schokken en extreme weerfenomenen. De oorlog in Oekraïne heeft ook de wereldwijde handel in kunstmest en voedingsmiddelen zoals tarwe en maïs verstoord.
Lage-inkomenslanden die geconfronteerd worden met klimaatgerelateerde droogte, en dus grotendeels afhankelijk zijn van voedselimporten, werden het hardst geraakt door de geopolitieke instabiliteit.
“Gewetenloos”
“We gaan de verkeerde kant op”, schrijft VN-topman António Guterres in het voorwoord van het rapport. “Conflicten en massale ontheemding blijven de honger in de wereld aanwakkeren. Ook toenemende armoede, groeiende ongelijkheid, voortdurende onderontwikkeling, de klimaatcrisis en natuurrampen dragen bij tot voedselonzekerheid. Meer dan een kwart miljard mensen wordt nu geconfronteerd met acute honger, en sommigen staan op de rand van de hongerdood. Dat is gewetenloos”, vindt Guterres.
Het rapport roept op tot grootschalige investeringen in landbouwsystemen die gericht zijn op het voorkomen van zulke voedselcrises. Zo is steun voor de getroffen landen om zelf meer voedsel te produceren een meer duurzame oplossing dan voedselhulp van overzeese gebieden. Globale voedselcrises zoals deze vereisen echter noodhulp en slorpen middelen op om langetermijnoplossingen te ontwikkelen.
