Jazz Middelheim 2014: kritiek op verruimingsstrategie compleet weggeëbd

Jazz Middelheim 2014: kritiek op verruimingsstrategie compleet weggeëbd

ANTWERPEN - Het vierdaagse Jazz Middelheim sloot zondagavond af met 19.000 bezoekers en een uitverkochte eerste concertdag. Het festival koos dit jaar voor een gedurfde programmering waarbij artiesten uit hun comfortzone traden, wat het Jazz Middelheim-publiek, dat steeds jonger wordt, duidelijk kon bekoren.

dinsdag 19 augustus 2014 15:18
Spread the love

Festivaldirecteur Bertrand
Flamang bewees dat zijn strategie van verbreding en
vernieuwing in de programmatie aanslaat en mag dus trots terugblikken
op een uitzonderlijk geslaagde editie. Want zowel de meer kritische
jazzkenners als het verruimde publiek was het er unaniem over eens
dat de 33ste Jazz Middelheim uitblonk door het hoog en kwalitatief
jazzgehalte waarbij heel wat nieuw talent werd ontdekt.

Revelatie

De New
Yorks-Indische muzikale duizendpoot en artist in residence, Vijay
Iyer imponeerde met zijn verbluffend sextet, een
geëngageerd statement met Mike Ladd en een wervelende soloset
gevolgd door het kleurrijke en minimalistisch gestileerde samenspel
met het Hermes Ensemble en werd zodoende de revelatie van Jazz
Middelheim.

Club Stage

Maar ook in de Club
Stage, een tweede podium dat elke dag een eigen verhaal op het
festival bracht, leidde tot ontdekkingen. Het concept, met diverse
sets van telkens dertig minuten, netjes getimed tussen de concerten
op het hoofdpodium door, bleek een schot in de roos. In de Club Stage
overtuigden vooral BOAT (Bureau of Atomic
Tourism) met een paar uiterst intense momenten en de 25-jarige Thomas
Enhco, een van de meest beloftevolle jazzpianisten uit Frankrijk.

Hoogtepunten

Op de tweede
concertdag stond de tent in lichterlaaie voor de enthousiasmerende,
lyrische en dynamische set van Avishai Cohen
die met zijn trio en extra strijkers een pakkende
symbiose opvoerde van jazz en oriëntale muziek. Ook het
duo Herbie Hancock-Wayne Shorter en Enrico Rava & Stefano Bollani
en Ahmad Jamal schreven een extra pagina in de annalen van de Jazz
Middelheim geschiedenis. Publiekslieveling Jef Neve was ook op zijn
best. Twee lange staande ovaties en een ‘sing along’ met het
publiek.

Het emotionele hoogtepunt kwam na de
hommage aan Toots Thielemans gebracht door een unieke opstelling
samengesteld uit de muzikale vriendenkring van Toots met onder meer
Kenny Werner en Eliane Elias op het podium. En dan uiteraard het
ultieme moment. Toots, die op de zijkant van het podium al vanaf de
eerste noot met volle teugen zat te genieten, voelde de energie
borrelen en de onweerstaanbare drang om toch zelf alsnog een deuntje
te spelen.

Flamang

Als persoonlijke
hoogtepunt van festivaldirecteur Bertrand Flamang ging er niets boven
de onverwachte verschijning van Toots Thielemans en verder werd hij
getroffen door de schoonheid en kwetsbaarheid van het duo Herbie
Hancock/Wayne Shorter. Hancock zoekend naar geluidjes op zijn
keyboard, Shorter zwaar uithalend, en dan weer omgekeerd. Zelden
lieten deze grote namen zich zo kwetsbaar uit hun comfortzone zien en
horen voor een groot publiek.

En ook het
jubileumconcert Jef Neve rekent Flamang tot zijn hoogtepunten.
De premières van de Belgische bigbands MikMâäk
en het Bruno Vansina Orchestra stonden er. De organisatie zal hen
zeer nauw in de gaten houden, net als het Franse pianotalent Thomas
Enhco. Hij is voor Flamang alvast dé ontdekking van deze editie. Met
zijn verschillende sets (solo, duo en in trio) bewees hij immers op
de rand te staan van een internationale doorbraak.

Park Den Brandt

Het publiek liet zich ondanks de
sporadische regenbuien niet wegjagen uit het Park Den Brandt. En dat
was ook niet nodig want er was meer dan voldoende zonneschijn tijdens
het festival aanwezig zodat dat de gegadigden zich comfortabel op de
weide konden neervlijen. Dat er steeds meer jongere mensen en een
nieuw publiek dit jaarlijks jazzfestijn ontdekt is voor Flamang een
extra impuls om zijn strategie van vernieuwing en verruiming
consequent voort te zetten. De kritiek vanuit de harde kern
jazzfanaten dat dit de kwaliteit van het jazzfestival naar beneden
zou halen is met deze editie compleet weggeëbd. Die kwamen dit jaar
trouwens behoorlijk aan hun trekken net als alle anderen toeschouwers
die er deze keer bij waren. Want iedereen is het over eens. Anno 2014
werd er in het Park Den Brandt aanzienlijk vernieuwende en
baanbrekende jazzgeschiedenis geschreven.

Illustratie: Park Den Brandt 2014 ©
Walter Van den Eynde

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!