Dat de wettelijke pijler niet veel zaaks is , is algemeen geweten , de oplossing hiervoor ligt zeker niet in een verdere privatisering van ons pensioenstelsel.

Een fictief maar realistisch voorbeeld brengt hierover duidelijkheid. Een nog relatief jonge personeelslid van veertig werkt bij een vrij grote onderneming en heeft een behoorlijke wedde.

Bij zijn arbeidscontract hoort een groepsverzekering van de som die hij eind van de maand over houdt doet hij aan pensioensparen.

Alhoewel dit groot bedrijf een vrij grote werkzekerheid garandeert loopt het mis. Een conflict met de onmiddellijke chef leidt uiteindelijk tot ontslag. De werklozenvergoeding is onvoldoende om bij te storten in de groepsverzekering , adieu tweede pijler. Op het einde van de maand is er geen overschot meer om verder aan pensioensparen te doen,adieu derde pijler.

Een veertiger heeft het moeilijk om nog aan een nieuwe job te geraken, de persoon in kwestie wordt na twee jaar, conform een NVA-VLD-idee  verwezen naar een leefloon dat ondertussen opgetrokken is tot de armoedegrens.

Uiteraard moet voor dat leefloon een gemeenschapsdienst van twee dagen uitgevoerd worden, voor wat hoort wat. Een ex kantoorwerker moet papiertjes oprapen in de stationsomgeving.

Na enige tijd komt er licht in de tunnel de persoon in kwestie krijgt via een interim job een onzekere tewerkstelling van drie dagen per week. Op het weinige loon wordt een lage belasting geheven. Een pervers effect is wel dat de belasting die de betrokkenen betaalt onrechtstreeks gebruikt wordt om degenen die aan pensioensparen kunnen doen een belastingvoordeel toe te kennen.

Waar ligt dan de oplossing?

Het geld dat nu teruggestort wordt aan belastingvoordeel zou beter gebruikt worden om de eerste pijler de stofferen , maar dat klinkt in deze tijd van individualisering niet populair , in de eerste pijler zijn het de werkenden die betalen voor degenen die op rust zijn , het solidariteitsprincipe noemt men dat. Vandaag betaalt men helaas liever aan een  private instelling voor zijn eigen-ik-pensioen.

Een bijkomende piste is extra inkomsten zoeken bij de vermogens , dit zou vooral voor jonge mensen een zegen zijn  want de jongeren hebben meestal geen vermogen alleen maar schulden aangegaan om een huis te verwerven.