Niet alleen de software van de computer warme onthaalbureaus inburgeraars inschrijven, zorgt voor problemen. Maar ook de organisatie van de cursus maatschappelijke oriëntatie en NT2 (Nederlands als tweede taal), de gebrekkige doorstroom naar de VDAB en de wachtlijsten zorgen voor veel ergernis bij inburgeraars en onthaalbureaus.

Zo moeten inburgeraars die een opleiding willen volgen bij de VDAB, of zich inschrijven als werkzoekende, eerst een inburgeringstraject doorlopen. Als ze dat met vrucht hebben gevolgd, en vervolgens terug naar de VDAB worden ‘overgedragen’, worden ze door de VDAB in de steek gelaten. Ze moeten vaak meer dan zes maanden wachten op nieuws van de VDAB waardoor het onthaalbureau hen geen certificaat kan afleveren. Het is een schande dat mensen die willen werken, Nederlands willen leren en zich willen inburgeren, zo verwaarloosd worden door de VDAB. Het is een publiek geheim dat de samenwerking tussen de onthaalbureaus en de VDAB-kantoren slecht verloopt. Hoe mooi het ook oogt in het beleidsplan van de VDAB, in de praktijk zijn inburgeraars in de praktijk helemaal geen prioriteit.

Daarnaast stellen we vast dat er nog steeds lange wachtlijsten zijn voor de zgn. alfa-inburgeraars, dat zijn mensen met een zeer beperkte vooropleiding. Wie zich nu inschrijft, kan ten vroegste starten in september. Dat bleek ook al uit het GIA-rapport van de onderwijsinspectie.

Daarenboven is het fundamenteel fout dat we inburgeraars eerst dwingen Nederlands te leren en pas nadien kunnen toegeleid worden naar werk. Dit kan best tegelijkertijd

Er zijn mogelijke alternatieven. Onthaalbureaus zouden samen met OCMW’s coaching-projecten kunnen opzetten, de VDAB zou mensen kunnen delen met de onthaalbureaus en ze inzetten als brugfiguren, er kunnen proeftuinen komen om Nederlands op een andere wijze te leren, op de werkvloer, de samenwerking met de Basiseducatie kan versterkt worden door hen voldoende middelen te geven zodat de wachtlijsten weggewerkt worden.