Het lijkt er sterk op dat de Vlaamse regering aan een verregaande vorm van controlitis lijdt. Dat men zaken tweehonderd percent transparant wil maken, okay. Maar van veel regeltjes die men in allerlei decreten vast wil leggen, kan je je echt toch afvragen of dat nu een Vlaamse regering toekomt en of ze daar in het Vlaams Parlement niets anders zien om zich mee bezig te houden.

Een lijstje van wat je verwacht dat een prioriteit zou zijn: het vinden van de nodige klaslokalen zodat kleuters naar school kunnen gaan of ouders geen uur op weg moeten zijn met hun kleuter – elke dag opnieuw – om een school te vinden; het inventief bezig zijn met het vinden van jobs of als jobs er niet zijn, het toch minstens zoeken en stimuleren van valabele alternatieven voor jongeren die geen werk vinden; de zorg voor de opleiding van leerkrachten zodat ze met achtergestelde jongeren verstandig leren omgaan,… Op dat vlak merkt men weinig of niets.

Waar is men dan wel mee bezig? Met de levensgrote vraag of sommige universiteitsproffen voldoende goed het Engels beheersen om in het Engels te doceren (alsof de universiteiten en visitatiecommissies dit niet zelf kunnen controleren); het uitdokteren wie al dan niet een leerstoel mag krijgen (alsof weerom de universiteiten niet voldoende kennis in huis hebben om dat zelf te bepalen); het stipuleren van het aantal aanbestedingsaanvragen dat v.z.w.’s moeten aanvragen om een loodgieter te vragen (let wel: om al de regels te kennen, moet je vandaag een cursus volgen, en dat zal noch meer noch minder de dood betekenen van veel kleine v.z.w.’s).

Kortom: regelneukerij op allerlei zaken waar de Vlaamse regering zich beter niet mee bezig houdt, omdat andere instanties er beter voor geplaatst zijn. En nochtans… er zijn zo veel andere en dringende maatschappelijke problemen waar enkel de Vlaamse regering initiatieven zou kunnen nemen. Wat Vlaanderen doet, doet het zo veel beter? Zo lang dit niet blijkt uit de feiten, mag voor mijn part die mythe doorgeprikt worden. Graag feiten dus, waaruit die beloofde vooruitgang effectief blijkt. Tot nu toe zie ik enkel een vervelende en verlammende toename van regeltjes, wat eerder een uitdrukking is van een sclerotiserende dan van een creatieve samenleving…