Christine Lagarde, directeur van het IMF. Deze witte engel eist "actie nu, alsjeblieft". Toevallig op het moment dat de regering-Di Rupo in een bezuinigingsonderhandeling zit met het oog op de begroting voor 2013.

Opinie, Nieuws, Economie, België, Imf, Christine Lagarde, KU Leuven, Besparingsbeleid, Comac (PVDA-jongeren), Eredoctoraat, Werkende bevolking - Comac Leuven

Geef dit beleid geen eredoctoraat!

Op 29 oktober 2012 reikt de KU Leuven aan de KULAK in Kortrijk een eredoctoraat uit aan Christine Lagarde. Lagarde is sinds 28 juni 2011 managing director van het Internationaal Monetair Fonds (IMF) en in die functie stippelt zij mee het mondiaal financieel beleid uit. "Dit eredoctoraat maakt pijnlijk duidelijk hoe ver de KU Leuven staat van de realiteit van de Europese werkende bevolking", vindt COMAC.

dinsdag 23 oktober 2012 14:40

Spread the love

De KU Leuven wil Lagarde huldigen voor haar “scherpe visie en de heldere analyses waarmee zij de mondiale financiële crisis wil bevatten en aanpakken”^[1]. Luc Sels, decaan van de faculteit Economie en Bedrijfswetenschappen van de universiteit, spreekt zelfs van “haar krachtig engagement voor de brede internationale gemeenschap”^[2].

Afgrond

Dit eredoctoraat maakt pijnlijk duidelijk hoe ver de KU Leuven staat van de realiteit van de Europese werkende bevolking. Sinds 2008 heeft het IMF (i.s.m. met de Europese Commissie en de Europese Centrale Bank, samen de zogenoemde trojka) de landen die het hardst geraakt werden door de crisis zware bezuinigingsplannen opgelegd en zo nog verder de afgrond in geduwd. In Griekenland heeft het IMF een enorme privatiseringsgolf laten doorvoeren.

Piraeus, Griekenlands grootste haven, is grotendeels verkocht aan de privésector, net zoals zo maar eventjes 23 overheidsbedrijven. In totaal is 50 miljard euro (!) aan overheidsbezit onder de hamer gegaan^[3]. De trojka deed Griekenland reeds 310 miljoen euro besparen in de gezondheidszorg en daar komt in de volgende 3 jaar nog eens 1,43 miljard bij. Het aantal openbare ziekenhuizen werd al teruggeschroefd en er is een groeiend tekort aan medicijnen^[4]. Kinderen die op school flauwvallen van de honger zijn al geen uitzondering meer.

En het is nog niet voorbij, want Angela Merkel, bondgenoot van Lagarde in de besparingspolitiek, zei al dat de er nog mogelijkheden zijn om de pensioenleeftijd naar 67 jaar op te trekken en het ontslagrecht te versoepelen^[5]. Volgens Lagarde hebben de Grieken dit over zichzelf afgeroepen door hun belastingen niet te betalen^[6]. Daarbij vergeet ze te vermelden dat het grote Griekse vermogens zijn die nauwelijks belastingen betalen en niet de werkende bevolking!^[2]

Desastreus beleid

Maar Griekenland is jammer genoeg niet het enige land dat getroffen wordt door het desastreus beleid van het IMF. De trojka streek neer in Portugal om maatregelen op te leggen die simpelweg neerkwamen op loonsvermindering (o.a. algemene verhoging van de inkomstenbelasting), wat natuurlijk ook daar leidde tot grote straatprotesten^[8]. In Spanje is het niet veel beter: daar bedraagt de werkloosheid nu 23 procent ten gevolge van de crisis en het besparingsbeleid – bij jongeren is dit zelfs één op de twee!^[9]

Winsthonger

Het zijn niet de zogezegd luie Griekse, Spaanse, Portugese, Italiaanse en Ierse werknemers die de crisis hebben veroorzaakt. Deze financiële en economische crisis vloeit voort uit de ongebreidelde winsthonger van de grote bankiers, speculanten en grote bedrijven en uit het vernietigen van de koopkracht door loonstagnatie en gesnoei in overheidsbedrijven en sociale zekerheid.

Het aandeel in de totale rijkdom van het inkomen uit kapitaal is sinds de jaren zeventig drastisch gestegen tegenover het inkomen uit arbeid. Het is juist deze transfer van arm naar rijk, van werknemers naar werkgevers die eender welke duurzame economie onmogelijk maakt.

De economische elite, inclusief de Duitse bankiers die door Merkel, Lagarde en consorten op hun wenken worden bediend, beseften dit maar al te goed. Maar in plaats van het te verhelpen door te investeren in een sociale economie hebben ze integendeel het proces nog versterkt om er winst uit te slaan, o.a. door te speculeren op overheidsobligaties.

Bijgevolg heeft de crisis niet alleen geleid tot een collectieve verarming van de werkende bevolking, maar ook tot een steeds groter vermogen van de allerrijksten. Een half procent van de wereldbevolking bezit nu reeds 38 procent van alle rijdom op aarde! Het is crisis, maar duidelijk niet voor iedereen.

Transfer van rijkdom

Het IMF van Lagarde probeert met de oorzaak het gevolg te bestrijden. De recepten die worden toegepast – besparingen in de sociale sector, snoeien in overheidsuitgaven, bezuinigingen in overheidsbedrijven, een loonstop – zijn net dezelfde als die tot deze crisis hebben geleid. Ze leiden tot een collectieve verarming van de werkende bevolking.

Het beleid van het IMF en de trojka leidt tot een nog grotere transfer van de rijkdom van de werkende bevolking richting de bankiers, speculanten en grote ondernemingen. Het beleid van het IMF is zo rampzalig dat het onlangs zélf in zijn World Economic Outlook moest toegeven dat het er “serieus naast zit” met zijn berekeningen!^[10]

De Europese bevolking laat haar stem duidelijk horen in de vele protesten. Een signaal zoals dit eredoctoraat kunnen wij niet zomaar aan ons voorbij laten gaan. Wij weigeren blindelings akkoord te gaan met dit Europa van besparingen en cadeaus voor de grote bedrijven.

Wij nemen het niet dat de kosten van de crisis worden afgewenteld op hen die er het meest door getroffen worden, en niet op hen die de crisis hebben veroorzaakt. Wij protesteren tegen dit eerbetoon voor iemand die de Europese werkende bevolking in de miserie duwt. Dit beleid verdient een nul, geen doctoraat van de KU Leuven!

Afspraak voor protest: maandag 29 oktober, 17u30, Stationsplein Kortrijk.

Comac Leuven

Comac verenigt alle jongeren, scholieren en studenten, die de huidige maatschappij niet aanvaarden. Comac strijdt aan de zijde van de Partij Van De Arbeid (PVDA) van België.