Nieuws, België, Analyse, Dossier N-VA -

De kracht van verandering: vendelzwaaien tegen Brusselaars

"Dure huizen, verfransing en een groeiend onveiligheidsgevoel. De migrerende Brusselaars laten zich voelen in de Vlaamse gemeenten waar ze gaan wonen”, zo vatte Terzake-anker Lieven Verstraete net voor de verkiezingen zijn angst voor Brussel, dat oerwoud samen. In Aalst willen ze die angst nu bezweren met een schepen van Vlaamse vlaggen en stickertjes.

zaterdag 20 oktober 2012 15:10
Spread the love

(foto’s: Karim Van Overmeire in actie tot 2010)

Brussel staat stilaan symbool voor de ultieme bedreiging van het landelijke Vlaanderen. B-H-V mag dan al gesplitst zijn, Brussel blijft een bedreiging. Zelfs Aalst – 30 kilometer van Brussel – is niet langer veilig. De grote schuldige is de spoorlijn. “Brussel loopt over en langs de spoorlijn komen meer en meer mensen in Aalst wonen”, zegt de nieuwe burgemeester van Aalst N-VA’er Christoph D’Haese.

De spoorlijn dicht gooien is geen optie, dus komt er een schepen van Vlaamse Zaken om de verbrusseling tegen te gaan. Karim Van Overmeire (ex-VB sinds 2010) gaat overal Vlaamse vlaggen uithangen en er komen ook stickers met de Vlaamse Leeuw op de straatnaamborden. Het is zoals lokaal N-VA-kandidaat Maarten Blommaert de slogan van zijn voorzitter (de kracht van verandering) verwoordde: “Aalst moet Oilst blijven”. (zie foto)

Van Overmeire moet er ook over waken dat er in crèches en scholen altijd Nederlands wordt gepraat. De ex-VB’er krijgt nog meer middelen. “We hebben de bevoegdheid over bibliotheken toegevoegd aan de schepen van Vlaams Zaken om er een instrument van vervlaamsing van te maken. Al is het niet de bedoeling alle Franstalige boeken uit de bib te bannen”, aldus D’Haese in Het Laatste Nieuws. Let op het subtiel gekozen ‘alle’.

Dat het nieuwe bestuur (met CD&V en SP.A!) in Aalst net voor Van Overmeire kiest om Aalst zuiver te houden, is een interessante outing. Van Overmeire was de co-auteur van het in 1996 bijgewerkte 70-puntenplan.

Hij was actief bij NSV en Voorpost, zat vanaf Zwarte Zondag (24/11/1991) in het parlement en was tussen 1992 en 1995 voorzitter van de Vlaams Blok-jongeren. In 2009 weigerde hij wel om opnieuw lid te worden van het VB-partijbestuur onder Bruno Valkeniers.

Op zijn site legde hij ook uit waarom. “De meest efficiënte weg om ons programma, of minstens delen daarvan, te realiseren, is via beleidsdeelname. Beleidsdeelname is vanzelfsprekend geen doel op zich. Het is ook geen keuze voor of tegen zogenaamde gematigdheid of radicalisme. Er moet een zichtbare breuk met het verleden komen, en een volgehouden inspanning om het cordon te doorbreken”, aldus Van Overmeire.

Van Overmeire wou het programma van het VB realiseren en omdat dat niet lukte met een tot de oppositie veroordeelde partij stapte hij in 2011 over naar N-VA. Bij zijn overstap zei hij: “Het succes van de N-VA bij de federale verkiezingen van vorig jaar heeft duidelijk gemaakt dat heel veel Vlamingen hopen dat deze partij wél voor effectieve en fundamentele veranderingen kan zorgen.” Van Overmeire is dus geen spijtoptant, geen bekeerling die plots inzag dat 30 jaar racisme fout was.

De ex-VB’er kan nu eindelijk besturen. Een co-auteur van het 70-puntenplan die een dam moet opwerpen tegen de overstroming van Brussel, dat wordt mooi. Voor dat soort lui is Brussel niet alleen Franstalig, maar vooral gekleurd en niet-oer-Vlaams. In de reportage die Lieven Verstraete zo plastisch inleidde (zie intro) geeft een inwoner van het al even bedreigde Denderleeuw dat mooi weer. “Na 22u nemen de zwartjes het hier over.”

In het verkiezingsprogramma van N-VA in Aalst wordt weinig moeite gedaan om de xenofobe motieven te verbloemen. Eerst wordt uitgelegd dat Brussel “ten gevolge van het falend federaal immigratiebeleid, verhoudingsgewijs de snelst groeiende stad van West-Europa is”. Vervolgens belooft N-VA “het maximaal afremmen van de inwijking, en van de import van armoede en achterstand”.

N-VA: “In de mate dat er toch nieuwe inwoners in onze stad komen wonen, moet het beleid ernaar streven om maximaal jonge tweeverdieners aan te trekken. Dit moet één van de krachtlijnen worden van het woonbeleid van onze stad. Alvorens een vreemdeling wordt ingeschreven in het wachtregister of het vreemdelingenregister moet er een grondige woonplaatscontrole en controle op de verblijfsvoorwaarden gebeuren.”

Aalst krijgt een racistische schepen die met symbolen een typisch modern sociologisch fenomeen te lijf mag gaan. In Brussel ontvluchten de armere, vaak gekleurde, bevolkingslagen de steeds duurdere grootstad op zoek naar betaalbare woningen.

Als het al die oervlaamse dorpelingen echt menens is in hun strijd tegen de uitstroom uit Brussel, is er maar één middel dat echt helpt: geef genoeg geld aan Brussel en laat er duizenden sociale woningen bouwen. Een wapperende vlag kan vervaarlijk lijken, maar heeft nog nooit een inwijkeling tegengehouden.  

take down
the paywall
steun ons nu!