Occupy'ers overleggen op eerste verjaardag in een park in New York hoe het verder moet met de beweging
Nieuws, Wereld, Analyse, Occupy Wall Street -

Occupy Wall Street: één jaar later. Dood verklaard en alweer springlevend

Eén jaar geleden maakte de wereld kennis met Occupy Wall Street. Een plein nabij Wall Street werd twee maanden lang omgetoverd in een alternatief dorp met zo'n tweehonderd kampeerders. Op de eerste verjaardag proberen activisten de beweging nieuw leven in te blazen. De geest van Occupy is nog lang niet terug in de fles.

maandag 17 september 2012 19:25
Spread the love

Zucotti Park is geen park maar een betonnen plein met granieten banken tussen de wolkenkrabbers van New York. Het plein op enkele honderden meter van Wall Street heette vroeger Liberty Plaza, maar verloor die naam na de privatisering. Symbolischer kan het niet.

Op dit plein ontstond de Occupy-beweging. Het begon allemaal met een affiche ontworpen door AdBusters: een ballerina die danst op de bronzen stier van Wall Street en de eenvoudige oproep: #OCCUPYWALLSTREET, September 17, Bring tent.

Op die eerste dag waren er niet meer dan 2000 betogers op een actie die weinig media-aandacht kreeg. Maar toen de politie enkele dagen later 700 betogers oppakte, geraakte Occupy Wall Street plots toch op de voorpagina’s en werd het een nationale beweging.

Ik had het geluk er bij te zijn op 14 oktober, één van de eerste hoogtepunten van de beweging. De hele dag waren er al geruchten over een mogelijke ontruiming door de politie. De burgemeester had inderdaad ook het bevel gegeven om Zucotti Park tentvrij te maken, maar omdat er zoveel volk toestroomde op het plein om de kampeerders te beschermen, werden die plannen snel weer opgeborgen.

Democratie

Het bezette plein was een democratisch experiment. Er was naast de kampeerplaats een bibliotheek, een volkskeuken, een medische ruimte, een creatieve werkplaats waar die krachtige slogans werden bedacht en een huisorkest dat in wisselende samenstelling non-stop speelde van ‘s morgens tot ‘s avonds.

Dat alles werd gedragen door grote vergaderingen waar iedereen recht van spreken had. Omdat er geen geluidsinstallaties het plein op mochten, bedachten de actievoerders de people’s mic. De mensen die rond de spreker stonden of zaten scandeerden zin per zin wat die net gezegd had zodat een grote groep mensen de discussies of toespraken konden volgen.

Blijft er van die oorspronkelijke energie nog iets over? Als de kranten al aandacht besteden aan de verjaardag is het vooral om te besluiten dat de beweging is doodgebloed. De eerste berichten over de dood van Occupy verschenen al begin oktober vorig jaar.

Hoewel er redelijk wat volk was op de verjaardagsacties in New York is de eerste fase van de beweging waarschijnlijk voorbij. De bezettingen die zoveel energie losmaakten en zoveel nieuwsgierigheid opwekten zijn nu nog moeilijk te herhalen, zeker aangezien de politie dit ook geen twee keer zal laten gebeuren. 

Maar de beweging blijft wel leven in heel veel lokale en nationale campagnes. Aan de universiteiten voeren studenten actie tegen de astronomische studieleningen (studenten studeren soms af met 100.000 dollar schulden). Bij Occupy Home kamperen actievoerders in de voortuin en living van huizen die dreigen onteigend te worden.

En ook de vakbonden voelen zich gesterkt door de beweging. In Chicago, de stad van Obama, staken bijna 30.000 leraars al meer dan een week tegen de teloorgang van het publiek onderwijs en tegen de onderwijshervormingen van Obama. 

Pas het begin

“Ik ken geen enkele beweging die minder dan een decennium nodig had. Mensen zijn ongeduldig en sommigen oordelen te snel. Dit is het begin van een grote beweging. Eén van die bewegingen die af en toe de geschiedenis veranderen”, zegt Frances Fox Piven, socioloog en co-auteur van Poor People’s Movements.

De wat oudere deelnemers aan de beweging die ik sprak in Zucotti Park vergeleken het vaak met de burgerrechtenbeweging of de beweging tegen de oorlog in Vietnam. Na de eerste acties van Rosa Parks die in 1955 haar zitje op de bus weigerde af te staan aan een blanke duurde het nog vele jaren tot Martin Luther King de eerste overwinningen binnen haalde. Ook de oorlog in Vietnam sleepte nog jaren na de eerste protesten in 1965 aan.

Noam Chomsky schreef het in zijn boekje over Occupy. “Occupy is het eerste grote publieke antwoord op dertig jaar klassenoorlog.” Die oorlog die begon onder president Reagan zorgde er voor dat 400 miljardairs nu evenveel bezitten als de helft van de Amerikaanse bevolking. Chomsky voorspelt dat het nog vele jaren van hard werken zal duren voor daar iets aan verandert.

take down
the paywall
steun ons nu!