De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Wir schaffen das ab

Wir schaffen das ab

zaterdag 30 juli 2016 11:21
Spread the love

Het is met het in vraag stellen van de mensenrechten een beetje zoals met Pokémon Go. Gisteren vond iedereen het nog onnozel. Vandaag hoor je er al bijna niet meer echt bij als je niet mee doet.

In Turkije werden na de mislukte staatsgreep de mensenrechten opgeschort. In Frankrijk zijn ze al langer opgeschort, omwille van een nu al maanden durende noodtoestand. In Groot-Brittanië is de nieuwe eerste minister een tegenstander van het lidmaatschap van het Europees verdrag van de rechten van de mens. En ook in België liet Theo Franken onlangs verstaan dat de mensenrechten ‘evolueren’. 

Het begint met schijnbare pietluttigheden. Bijvoorbeeld een voorstel om sympathie voor terroristen strafbaar te maken, net zoals sympathie voor de nazi’s strafbaar is. En dat door een partij die spreekt over stakerterroristen maar waarvan de minster wel zegt dat de collaborateurs hun redenen hadden. Een partij die bovendien maar al te graag handel drijft met de wapenleveraars van IS uit Saudi-Arabië. Het is maar de vraag hoe rekbaar het concept sympathie is natuurlijk.

En dan vertelt de voorzitter van diezelfde partij dat het toch wel erg zorgwekkend is dat iemand die de staat Israël –één van de grootste schenders van mensenrechten ter wereld- niet erkent, lid kan worden van de CD&V. Bovendien heeft hij diezelfde voorzitter een racist genoemd. Dat lijkt toch wel verdacht veel op flirten met de grenzen van de vrije meningsuiting.

Ondertussen krijgt een Iraanse doctoraatsstudent een boete omdat hij met een te dikke jas rondliep. Hij heeft de veiligheidssituatie namelijk volledig verkeerd ingeschat. Natuurlijk is het zijn eigen schuld dat hij 5 uur lang onder schot werd gehouden en half Brussel werd afgezet. Het is dan ook niet meer dan logisch dat hij ook zelf voor die kosten moet opdraaiien.

 Zo komen we langzaam maar zeker terecht op een hellend vlak. De eerste die hun rechten zien verdwijnen zijn de vluchtelingen. Zij hebben noch niets bijgedragen, hoe kunnen ze dan dezelfde rechten hebben? Dan volgen de langdurig zieken, en de mensen met een handicap. Want wat dragen zij uiteindelijk bij aan onze economie? En uiteindelijk zullen we allemaal verliezen.

Men zal ons voorhouden dat het is om onze rechten te verdedigen. Als we nu de sociale zekerheid niet drastisch inperken zal hij niet langer betaalbaar zijn voor onze kinderen. Nog meer bombarderen en dan zal er wel vrede en stabiliteit komen. Een beetje minder mensenrechten om IS te bestrijden. Want een kleinere waardeset is beter te verdedigen, toch?

Het is aan hoe een staat met de zwaksten omgaat, dat je kan zien hoe ver ze kan gaan als ze geen weerstand krijgt. Laten we niet wachten met reageren tot we zelf aan de beurt zijn. Want dan zal er misschien niemand meer over zijn om ons te beschermen. Wat ons verdeelt, verzwakt ons. Wat ons verbindt, maakt ons sterker.

Nergens in de geschiedenis werden rechten zomaar cadeau gegeven. Nooit werden ze ingevoerd na een genuanceerde discussie in een parlementaire comissie. De afschaffing van de slavernij, de uitbouw van de sociale zekerheid of het algemeen stemrecht, allemaal zijn ze afgedwongen in een strijd tegen de machthebbers.

Willen we onze rechten behouden en uitbreiden, zullen we opnieuw strijd moeten voeren samen met de vakbonden, de milieubeweging en vele middenveld organisaties. Maar we zullen ook een visie moeten onwikkelen van een andere samenleving. Een samenleving waar de mensen op de eerste plaats komen, niet de maximale winst voor de rijkste 1%. Het is enkel in zo een samenleving dat onze rechten relatief veilig kunnen zijn. Want waar de mens niet de maat is, is onmenselijkheid nooit ver weg.

take down
the paywall
steun ons nu!