De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Voor een Vlaamse oppositie die met scherp schiet

Voor een Vlaamse oppositie die met scherp schiet

dinsdag 19 augustus 2014 14:02
Spread the love

Aan
augurken en komkommers geen gebrek vorige week donderdag in
het Vlaams Parlement. Bij
het afweergeschut
van de oppositie daarentegen,
had
ondergetekende
zich graag
iets scherpers voorgesteld.

Terwijl
Bourgeois de ad hoc commissie vlotjes als podium mocht bezigen om de
obligate mantra’s nog eens af te stoffen – alsof dat nog nodig was
– reed de integrale oppositie zich ferm vast in een koppige fixatie
op de vraag naar cijfers, tabellen en kaders voor de aankomende
bezuinigingen. Het was nochtans op voorhand al duidelijk dat
Bourgeois op
vriendelijk verzoek
van de oppositie niet
zomaar met
concrete
cijfers zou
komen aanhuppelen.
Waarom zou
hij ook? Afgaand op zijn gelaten commentaar over ‘het lek’ leek
Bourgeois
meer baat te
zien bij
de ontstane onrust in
het middenveld, dan
dat die
hem kopzorgen baarde.
En wat het
bredere kader van de bezuinigingen
betreft weten
we intussen
toch al een tijdje dat
het hier niks meer of minder betreft
dan de
klassieke ingrediënten van de neoliberale utopie:
de vrolijke
afslanking
van overheid, openbare
dienstverlening en sociale zekerheid, op smaak gebracht met een
flinke vleug
deregulering,
privatisering
en investeringen in de
private
sector.
De saus van een verzwakt middenveld komt
daar gratis
en vanzelf
bij.

Niks
nieuws, en spijtig
genoeg geheel
en al zoals
te voorzien en te verwachten dus.
Bovendien
was de
reactie van de
minister-president
door zijn eigen woordvoerder al
met zoveel woorden aangekondigd. En
toch wist
de oppositie niet beter dan de ontwijkende demagogie van Bourgeois
met slecht gespeelde en
al
even
misplaatste verbazing
te
beantwoorden. De fractieleider van Groen was bij
het uitblijven van de
verhoopte opheldering
‘onthutst’ en zijn verbouwereerde
collega
van de SP-A
riep haar zelfverklaarde machteloosheid uit in een heuse ‘crie
de cœur’
.
De
andere SP-A fractieleden hadden de zaal intussen al opgewarmd voor
deze dramatische slotscène aan de hand van een eindeloze reeks
concrete vragen waarmee ze
obstinaat naar
de
cijfers,
tabellen
en kaders bleven
vissen.
Een
strategisch B-plan om de verse regering het vuur aan de schenen te
leggen was er duidelijk niet.

Werd dan werkelijk verwacht dat Bourgeois zich anderhalve maand voor datum als
een gewillige deerne
in het
schietkraam zou neervlijen?
Dat zijn
geruststellende woorden concreter
zouden zijn
dan de vage
belofte
het hakbijl
bij de
beenhouwer te
laten?

Als
bezorgde burger mag ik hopen dat de
linkse oppositie van deze regering
nog wat
moet
warmdraaien en
tegen 27
september haar komkommers
scherper slijpt. Want
wat durf of
creativiteit betreft was het bij haar
scenarioschrijvers
armoe troef
vorige week.
De
dramaturgische
opbouw naar
de slotscène van
Ingrid Lieten kwam
nogal oubollig over en
werd
daarmee
vooral
aandoenlijk.
Inhoudelijk
was er zo
mogelijk nog minder
inspiratie. De
onthutste Björn
Rzoska beschuldigde
de minister-president
ervan het publieke debat uit de weg te gaan, maar vergat daarbij
zelf
inhoudelijke
of ideologische argumenten af
te vuren om
dat debat aan te zwengelen. Dan deed Lieten het in haar crie
de cœur

nog beter toen ze om een
eerlijkere
verdeling van
de besparingen
smeekte, al bleef ook daar enige inhoudelijke duiding
achterwege. En
dat zelfs
een droogstoppel als Bourgeois verdomd gehaaid is
in zijn
gebruik van taal en retoriek mocht
blijken, maar
ook op dat
vlak werd hij
op geen enkel
moment in het
nauw gedreven. Geen
augurk die kraaide naar zijn
eindeloze reeks
dooddoeners.
‘We hebben
geen keuze.’ Besparingen
als algemeen geldende natuurwet, onvermijdelijk
als de zwaartekracht? Geen
woord. ‘Schulden
van vandaag zijn
de belastingen
voor morgen’?
Stilte.

Er
zijn intussen
nochtans
genoeg doordachte stemmen,
argumenten en
studies
voorhanden
die deze
onaantastbare
waarheden op
zijn minst in een relativerend perspectief kunnen plaatsen, en een onderbouwd beeld schetsen van de verarmde, gepolariseerde maatschappij die ons met deze regering te wachten staat.
Kanttekeningen die trouwens niet
langer
alleen langs de linkerkant van het politieke spectrum te
vinden zijn.
Maar nee,
veel liever neuzelig
gehengel naar cijfers –
als was het
een verwoede poging om Koning-Boekhouder
Bourgeois naar
de kroon te steken. Geen vurig pleidooi voor betere alternatieven. Geen
kruisverhoor
over de maatschappij die Bourgeois op langere termijn voor
ogen heeft, en evenmin
een glimp
van het
maatschappijbeeld
dat
de oppositie
daar liever
voor in de
plaats ziet.
Of zijn dit soort inhoudelijke en ideologische discussies enkel vóór
de verkiezingen opportuun en aan de orde?

Van
een linkse oppositie die bij de pinken is verwacht ik dat ze zowel de regering als de publieke opinie onophoudelijk met betere alternatieven bestookt. Ik verwacht dat ze met
genoeg retorisch talent voor de dag komt om met inhoudelijke
argumenten de rechtse retoriek te ondergraven. Ik verwacht dat ze met
scherpe, goed gemikte en nog beter georchestreerde tussenkomsten niet
alleen het vuur aan de schenen legt van deze regering, maar het
parlement ook als tribune gebruikt om de ideologie waar die regering
voor staat in al haar facetten te belichten. Want behalve in het parlement, blijft die ideologie ook in de krant en op tv nog steeds hardnekkig als natuurwet gecamoufleerd. En ik verwacht tot slot dat de
verschillende coalities van die oppositie dit alles in nauw en diep gezamenlijk overleg doen, als
één ondeelbaar blok – en als we dan toch bezig zijn, waarom zelfs niet met andere linkse stemmen zonder parlementszetel.

Ik
ga er dus vanuit dat Groen nog met een half been op het strand lag,
en dat de
socialistische fractie nog op zoek is naar de juiste pruik voor haar
nieuwe oppositierol. Ik blijf hoopvol supporteren van op de zijlijn. Want een oppositie die met scherp schiet lijkt me bij deze regering geen overbodige luxe. Komaan
Bjorn! Allez
Ingrid!

take down
the paywall
steun ons nu!