http://www.visionofhumanity.org/#/page/indexes/global-peace-index
Goed nieuws! Terwijl dit land helaas aan de staart van het Europese peloton bengelt wanneer het om aanvaardbare belastingdruk of loonkosten gaat, staat het bij de besten gerangschikt als het over vrede gaat. Over vrede? Jawel, want we bekleden de 14de plaats op 162 landen in de “Globale Vredesindex 2015”. Voor één keer kloppen we zelfs Duitsland (16de plaats) en Nederland (20ste plaats). IJsland staat als 1ste en Syrië als laatste (wat ons niet verwondert).
De Globale Vredesindex wordt jaarlijks opgesteld door het “The Institute for Economics & Peace”. Daarbij wordt de graad van vrede gemeten in 162 landen op basis van een rist objectieve indicatoren. Globaal gezien kijkt men naar het niveau van maatschappelijke veiligheid, de mate waarin het land betrokken is bij interne en externe conflicten en ook naar de graad van militarisering. Zelfs de meest ‘innige’ vredesactivisten erkennen de waarde van deze index. Het kaartje bovenaan geeft u een globaal beeld. Hoe groener een land kleurt, hoe beter. Hoe roder, hoe problematischer.
Bent u verwonderd dat Noord-Korea pas op de 153ste plaats staat? Neen toch, hoop ik. En bent u verwonderd dat Rusland maar één plaatsje hoger staat, namelijk op de 152ste? U wel? Ik alleszins niet. In een vorige bijdrage heb ik al eens uitgelegd dat tsaar Poetin in wezen niet veel beter is dan die Noord-Koreaanse zot Kim Jong-un. Zie: http://philippusneeri.weebly.com/blog/tsaar-poetin-op-de-eerste-plaats-als-grootste-dictator-van-2014. Overloop dat stukje nog eens en u zult de rest van mijn betoog nog beter begrijpen. By the way, de VS, als beste vrienden van Rusland, staan op de 94ste plaats.
Kunt u begrijpen dat landen zoals bijvoorbeeld Polen (19de plaats) of Litouwen (37ste plaats) bang zijn van die grote beer uit het Oosten? Landen die vroeger overrompeld (Polen) of geannexeerd (Litouwen) werden door de Sovjetunie. Landen die nu met bange ogen toekijken wat Poetin uitspookt in Oekraïne en de Krim. Landen die niet vergeten zijn hoe de tanks van het Warschaupact destijds bij hun eigen lidstaten binnen donderden (denk aan Boedapest en Praag) toen men daar naar wat meer vrijheid hunkerde. Landen waar vandaag jonge generaties willen afrekenen met een verleden van onderdrukking en onvrijheid en hun kinderen willen zien opgroeien zoals die van ons.
Deze landen, die vandaag in de EU en de NAVO zijn, hebben daar verdorie recht op!
Vandaar dat ze elke oefening of aanwezigheid van de NAVO op hun grondgebied verwelkomen. Omdat die er op gericht zijn om aan Poetin te tonen dat hij daar met zijn strapatsen niet moet afkomen. Het enige wat een man van zijn soort afschrikt, is een ferme taal onderstreept door een resolute houding. Destijds had de eerste minister van het Verenigd Koninkrijk, Neville Chamberlain, dat niet door toen hij in 1938 met Hitler ‘eens ging praten’ en terugkeerde met de geruststelling dat de oorlog ver af was. Nog geen jaar later begon Duitsland de 2de Wereldoorlog.
Vanaf zijn ontstaan oefent de NAVO met het vizier op het Oosten. Een bondgenootschap dat niet oefent, kan ook niet afschrikken. Op dat gebied is er niets nieuws onder de zon. Maar helaas wordt dit in het oude verwende Europa minder en minder begrepen. In De Morgen spreekt men over de NAVO-oefeningen in de “achtertuin van Poetin” waarbij men onder meer op Polen doelt. Wablieft achteruin? Een achtertuin is toch iets wat deel uitmaakt van uw eigendom en tussen Polen en Rusland liggen voorlopig nog twee andere staten.
Ook bepaalde academici zeggen rare dingen. In Knack lees ik dat een Vlaamse ‘hooggeleerde professor’ vindt dat het logisch was geweest dat na het uiteenvallen van het Warschaupact, de NAVO er ook de stekker had uitgetrokken. Om die brave Russen een plezier te doen. Vertel dat eens aan Roemenen, Polen, Bulgaren, Slovaken, Hongaren en Tsjechen en luister naar hun reactie. Zij weten wel beter.
Vis pacem, para bellum (als je vrede wilt, bereid je dan voor op de oorlog) schreef Flavius ??Vegetius Renatus al in de 4de eeuw voor Christus. Dit gezegde verliest zijn relevantie nooit. De geschiedenis staat bol van voorbeelden hierover. Sommigen zijn dat hier vergeten.
