Zoveel schoonheid,
doch zoveel verdriet
Hoe vreemd hoe die ogen van een rijke tandarts de rijkdom van de natuur ziet
Zoveel geld en macht dat door een kleine menigte over de aarde en zijn inwoners heerst
Hoe we met open ogen onze harten afsluiten van andermans leed
Zoveel luxe, weelde en materialistisch verderf
Hoe we ons profileren en de essentie vergeten,
onze stront vereeuwigen met een laagje verf
Hoe nog steeds dagelijks massaal mensen vluchten voor het voortbestaan van hun gezin en een beter leven
Terwijl er genoeg voorradig is om ieders een vol buikje en aangenaam onderdak te geven
Zoveel hypocrisie en zoals paarden met ooglappen,
De terreur van de samenleving op sociale media weggrappen
Comfortabel gewenteld in een deken van onverschillig wezen,
Slaafse medemensen, waarom laten we ons zo de les lezen
Hoe onderdrukking wordt aanzien als ons geboorterecht,
Terwijl het tegendeel waar is,
maar slechts een enkeling die ervoor vecht.