De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

NA KATI YA SYSTÉME YA LIFELO

NA KATI YA SYSTÉME YA LIFELO

vrijdag 11 september 2015 02:29
Spread the love

Dierbare Monscaulidus,

Bedankt voor uw brief van vorige week. Het is allemaal goed gekomen met de verloren Leopold en zijn Leopard. 

Ik ben bezorgd: de helse context van mijn schilderij zie ik letterlijk dichterbij sluipen.

Het werk van de Lubbeekse (1) staatssecretaris is rampzalig. Zijn plannen vangen bot, hij praat naast de kwestie. De staatsecretaris is ontgoocheld in zichzelf. Als opgewerkte dorpspoliticus gaat de actuele asiel-probematiek zijn petje te boven. De twitter-zieke politicus (2) kan niet kijken naar hoe de wereld draait. Diens houding en gedrag zijn niet te vertrouwen (3)? (Ik laat het verleden achterwege inzake misplaatste uitspraken van deze jongeman, de lijst is ellenlang).

Indien deze politicus een psychiater zou bezoeken voor een diagnosestelling, dan is de diagnose ‘obsessief-compulsief gestoord’ meer dan waarschijnlijk. Toevallig of niet komt dit overeen met het gedrag van diens voorzitter (4).

Ik woon toevallig dicht bij de FOD Dienst Vreemdelingen Zaken, dicht bij het Maximiliaanpark, alwaar zich aandoenlijke taferelen afspelen. De media staan er bol van. Ik kom er fietsend langs op weg van en naar het werk en kan verzekeren dat dat aanzicht en de omvang van het tentenkamp aandoenlijk, zelfs schokkend is. Hoe leg je zoiets uit aan uw kinderen?

Soms werk ik op andere plekken in een andere context. Dan kom ik langs de Brusselse Hertogenstraat en tref op mijn weg, over een afstand van 500 meter, trosjes beroepsmilitairen aan voor opeenvolgend de Franse, de Amerikaanse ambassade en (soms) voor de ambtswoning van de Belgische premier. Die militairen voor de Amerikaanse ambassade zijn ontegensprekelijk het nutteloostst, het vormt de facto het best bewaakte gebouwen in de hoofdstad. 

Pleiten onze beleidsmakers dan voor meer ‘groen in de stad’? Letterlijk zetten ze groene mannen neer op ‘strategische plaatsen’; de ecologie, doorgaans geassocieerd met het begrip ‘groen’, wordt zo wel een erg hol begrip.

Dagelijks word ik geconfronteerd met een tegenstrijdig, obsessief-compulsief gestoord beleid. Net zoals de onmachtige staatssecretaris zich vandaag gedraagt in de (sociale) media. De militairen voor de ambassades tonen het autoritaire karakter van een dergelijk beleid. De ontmenselijkte gevolgen (de asielcrisis) tref ik aan in het Maximiliaan park in mijn achtertuin. Waarom zou ik nog kranten lezen? Daarin staat niet wat ik tegenkom op mijn weg in de hoofdstad. De gazet verkoopt leugens.

Bubble.

Het vertrouwen in de minister van cultuur, een Vlaamse bevoegdheid weliswaar, is eveneens verschrompeld tot een hoopje as. Dat heb ik van redelijk dichtbij meegemaakt als medewerker van State of the Arts, waarbij we met een groep kunstenaars trachtten te onderhandelen met een minister die beweerde te willen luisteren naar de belangen van de sector. Hij zendde zijn apostels uit om de geesten te misleiden (5). Daarna zette de minister op professionele wijze de hele sector een hak door een heleboel adviezen niet te volgen. Diens uitgekiende communicatiestrategie en timing waren niet toevallig tijdens de grote vakantie, een periode dat veel mensen niet in het land zijn en dus met vertraging reageren (6).

Daar zie je datzelfde obsessief compulsief gestoord gedrag opduiken. Iets beweren, claimen te luisteren en dan het tegendeel doen van wat diens woorden eerder vertelden.

De pretentie waarmee deze potige Brusselse smurf de sector de mond snoert lijkt wel een teken van hoogmoed (7). Tracht hij de illusie voor te houden dat het neoliberale beleid zal doorgedrukt worden de resterende regeringsjaren? Het heeft er veel schijn naar. 

Ook deze excellentie kan op bezoek bij de psychiater.

Hoogmoed komt voor de val.

Beide excellenties beweren misschien iets, hun houding en gedrag vertelt precies het tegendeel. Dan vraagt een mens zich af hoe ze dat gaan klaarspelen om de regeerperiode uit te zitten. Beide excellenties hebben een groot probleem, ze zijn niet te vertrouwen en ze weten dat van zich zelf. Ze moeten nog 4 lange jaren een beleid uitvoeren waar ze niet achterstaan. Die uit Lubbeek moet beslissingen nemen tegen zijn eigen ideologie, die uit Brussel moet een beleid voeren waar hij is bijgehaald. Interessant te vermelden dat de Brusselaar is opgevist in het holst van de nacht tijdens de regeringsvorming. 

Lege woorden braken, ingestudeerd gedrag vertonen, struikelend over contradicties, …

Waarom praten deze zetelende regeringsdeelnemers zo voor zich uit? Zo van hun kloten draaien, daar zit iets achter. Zijn het bliksemafleiders om het kwade beleid uit te voeren en daarna het goed te praten? Dat zou kunnen, of niet. Feit is dat het vertrouwen verder implodeert tussen sectoren en hun beleidsmakers. Op zijn zachtst kan men stellen dat deze benoemde excellenties met veel tegenzin werken. Feit is dat er nieuwe modellen vormkrijgen daar waar de overheid te kort schiet.

Het hoeft geen betoog dat de legitimiteit van deze ministeriële posten in vraag kan worden gesteld.   Vanuit de sectoren waarin ik actief ben wijzen steeds meer neuzen in die richting en is de vastberadenheid alleen maar vergroot om front te vormen tegen dat kwade beleid (cf noot (6)). 

Dan komt de onvermijdelijke vraag naar voren, ze suddert overal te lande: het is niet óf maar wánneer de kamikazecoalities vallen?

De (picturale) strijd tegen het kwade beleid gaat door, tenzij die strijdvaardigheid op dictariale wijze onderdrukt wordt. In de media, een mentale ruimte, is deze strijd volop aan de gang (8). In de stad, een fysieke ruimte, verstrekt de sociale afbraak de solidariteit. De ultieme middellen om dat verzet de kop in te drukken zijn: een geolied veiligheidsapparaat, een sterk leger, maatschappelijke desorganisatie en veel bloedvergieten. Zoals dat gebeurt te Makulu (9), Kinshasa in Congo, een conflictgebied dat we graag negeren. 

NA KATI YA SYSTÈME YA LIFELO (10) is een gezegde dat stamt uit de volkse wijken van Kinshasa, vrij vertaald naar het Frans betekent dit: ‘on brûle, mais on ne consume pas’. In het Nederlands vrij vertaald: ‘we verbranden zonder op te branden’. Teneinde stel ik aan dat toenmalige dikkerdje, de voorzitter van de soms-gele/soms-zwarte partij, voor om deze laatste zin tussen aanhalingstekens op te nemen in diens volgende verkiezingscampagne.

De prent die ik voorstel voor deze campagne is een detail uit mijn hels schilderij met gelijknamige titel ‘NA KATI YA SYSTÈME YA LIFELO’. Een knipoog naar het Lam Gods. Het beeld zwijgt niet, het spreekt.

Genegen groet

Maud

(1): https://www.n-va.be/wie-is-wie/theo-francken

(2): http://www.demorgen.be/binnenland/reynders-echt-onhandig-van-francken-om-impulsief-te-reageren-op-twitter-a2451241/

(3): http://www.knack.be/nieuws/belgie/cdh-verbaasd-dat-francken-nog-in-functie-is/article-normal-604191.html

(4):  http://www.knack.be/nieuws/bart-de-wever-die-dode-kleuter-is-niet-onze-schuld/article-normal-600265.html

(5): https://www.dewereldmorgen.be/artikel/2015/05/27/een-linkse-jo-libeer

(6): https://www.dewereldmorgen.be/artikel/2015/08/24/de-kunstenwereld-roept-gatz-op-tot-wijziging-mentaliteit

(7):  http://www.knack.be/nieuws/belgie/gatz-voor-sommige-cultuurhuizen-is-mijn-boodschap-inderdaad-stop-met-kniezen-en-ga-aan-de-slag/article-longread-604041.html

(8): https://www.facebook.com/bart.eeckhout/posts/10153308918372701

(9): http://www.radiookapi.net/actualite/2015/04/04/kinshasa-des-centaines-de-corps-inhumes-dans-une-fosse-commune-maluku

(10): Congo Kitoko, ed Fondation Cartier, 2015, P. 64.

take down
the paywall
steun ons nu!