“Een natie moet in de eerste plaats zorgen voor de lichamelijke opvoeding van zijn inwoners, en in de tweede plaats voor het spirituele. Een fysiek gezond persoon met een krachtig karakter, vastberadenheid en wilskracht is meer waardevol voor de nationale gemeenschap dan een geestrijke zwakkeling. De staat moet ervoor zorgen dat het jonge lichaam vanaf de vroegste jeugd wordt opgeleid om het voor later leven vorm te geven. Sport is er niet alleen om het individu sterk te maken, het moet ook éénieder harden zodat iedereen klaar is het onrecht te verduren en het te bestrijden. Zij aan zij. Het is een éénmakende bezigheid voor de natie en zijn onderdanen.”
De visie van Adolf Hitler omtrent sport, gezondheid en natievorming zoals hij het in zijn boek “Mein Kampf” uit 1933 beschreef. Dezelfde filosofie omtrent de lichaamscultus vind je terug bij Vlaamse identitairen. Eén van de vele leidraden gehanteerd bij Scherm & Kameraden als het om de toekomstige omgang met de eigen bodem en volk gaat. Intensieve ‘fysieke oefeningen’ die de harding van het individu bevordert met het oog op een mogelijke strijd en ter ondersteuning van de Vlaamse gemeenschapsvorming. Gemeenschapsvorming die ook N-VA en Vlaams Belang hoog in hun vaandel dragen.
De twee gezichten van Scherm & Kameraden :
Voor de buitenwereld doet Scherm & Kameraden zich voor als een conservatieve beweging die wil dat de Vlaamse normen en waarden behouden blijven. Een groep van ideale ‘schoonzonen in maatpak’ die er op gericht is met vrijwilligerswerk en ‘gematigde en normale’ standpunten het Vlaanderen van vandaag zuiver te houden en te beschermen; ook daartoe desnoods de strijd aan te gaan met de Islam of zelf het jodendom. Het sentiment van weerbaarheid, weerbaarheid zoals ook Adolf Hitler omschreef, keert telkens bij Scherm & Kameraden terug, ook vanuit een motivatie naar de toekomst. De weerbaarheid van de jeugd, ook fysiek, vormt één van hun belangrijkste actiepunten in theorie en praktijk, vandaag en morgen.
Dat het daarbij niet uitsluitend blijft bij wat poseren en oefenen met vuurwapens of het organiseren van zomerkampen voor jeugdige sympathisanten is duidelijk. Op een systematische maar slinkse wijze weet het clubje van Scherm & Kameraden aan individuele en para-militaire trainingen te doen tot die fysieke paraat- en weerbaarheid.
De Ardeense modder als topje van de ijsberg :
Het beeld van de fanatieke Vlaamse identitair die door Ardeense modder ploetert, gecamoufleerd Waalse bossen doorkruist tijdens zomer- en andere kampen, is slechts een fractie van de werkelijke trainingsarbeid die tot het fysieke ideaalbeeld dient te leiden. Ook in hun ideologie en perverse drang naar die fysieke paraatheid weet Scherm & Kameraden in de massa op te gaan en zonder op te vallen aan zijn idealen en doelen te werken. Individuele trainingen in een aantal ‘fitnesscentra’ onder begeleiding van een individuele coach, liefst één met de uitstraling van de Vlaamse leeuw, behoren tot de mogelijkheden die leiden naar de fysieke paraatheid mocht de ‘strijd’ losbarsten. De infiltratie van ‘studenten’ met de nodige professionele capaciteiten en ideologisch juiste profiel wordt ingezet bij de toegang tot die trainingsfaciliteiten in de centra. Beïnvloeding door infiltratie beperkt zich dus niet tot de beheerraden van hogescholen of universiteiten. Ze zorgen ook dat de tentakels van de ideologie en bijhorende trainingen en juiste ‘begeleidingen’ op maatschappelijk relevante plaatsen ingang kunnen vinden, niet zelden met het medeweten en de medewerking van Vlaamse politici of ondernemers.
De kracht van de Vlaamse identiteit of de Vlaamse kracht van identitairen?
Een aanvullend leidmotief van deze lichamelijke opvoeding gaat echter ook over de politieke kracht die er van uitgaat. Het vormt de belichaming van mannelijke macht als het ideaal voor de mensheid. De fysieke oefeningen dienen om het bewustzijn van macht en de raciaal-nationale machtsontwikkeling te vertegenwoordigen en te stimuleren. Dit maakt duidelijk dat lichamelijke oefeningen gepaard gaan met de duidelijke politieke motivatie van de macht van het volk. Scherm & Kameraden verheffen zich, net als dat N-VA en Vlaams Belang dat doen, tot het volk dat boven anderen staat, enkel en alleen vanuit de ideologie van de machts- en krachtsontwikkeling. Het vormt een cultuur van macht waarin geen plaats kan zijn voor anderen, andersdenkenden of andersgelovigen. Het is wij tegen zij. Trek je deze lijn door, is er zelf geen sprake meer van emancipatie maar uitsluitend nog de cultuur van de macht. De cultuur van macht en kracht waar zelf voor vrouwen geen plaats meer kan zijn en die vroeg of laat tot een verwerpelijke strijd (of menselijke drama’s) moet leiden jegens die andersdenkenden en andersgelovigen.
