Sire, het was me weer wat hé dit week-end! Onbezonnen als je bent heb je zonder het waarschijnlijk zelf te weten een paar of wat genadeverzoeken van verkeersovertreders goedgekeurd. Gans het kot op stelten! Nog voor we wisten waarvoor precies de genadeverzoeken werden ingewilligd waren onze politici al in alle staten. Jef Van den Bergh (CD&V) twitterde zich meteen een bult. ‘Go for zero’ klonk het met Christelijke barmhartigheid. De socialisten, in deze vertegenwoordigt door Karin Temmerman konden niet achterblijven. ‘Dit achterdeurtje moet eens en voor altijd dicht’, kwetterde ze, waarbij het haar waarschijnlijk ontging dat het voordeurtje voor financiële fraude nog wijd open staat. En waar een socialist is is er ook een N-VA-er uiteraard om nog straffer te doen. Met hun nieuwe slogan ‘wij durven dat zeggen’ veroveren ze nu ook de laatste cafétogen in Vlaanderen waar ze het van ‘wij durven dat zeggen’ moeten hebben, vooral na het nuttigen van enkele glazen, waarna ze zelfs dat durven zeggen wat de N-VA niet durft te zeggen. Met deze slogan kunnen ze nu alle kanten uit en dus was het deze keer uw kant uit, Sire. Het spijt mij U te moeten meedelen dat men de rol die U in de toekomst nog mag spelen weer maar eens onder de loep gaat nemen. Het worden onzekere tijden voor U en alle andere verkeersovertreders, Sire. Zeg dat Theo Francken het dierf te zeggen.

Het is toch van een geweldige onbedachtzaamheid en platvloerse dwaasheid hoe politici, zonder dit gegeven op zijn merites te controleren, zich onmiddellijk in de arena werpen om hun mening kenbaar te maken. Politiek bedrijven doe je niet meer door gedreven onderzoek of kritisch onderbouwde standpunten in te nemen, daar is in neoliberale tijden geen nood meer aan. Een  praatbarak als twitter volstaat om de massa te veroveren, waarom zou je nog moeite doen?

Daarom nog even alles op een rijtje zodat je, al naar gelang je vermogen en achtergrond, de meest rendabele keuze kan maken om je naam alsnog te zuiveren van het kwade.

Doorgaans kan je in ons land op 3 manieren gepardonneerd worden;

1. Gratie verlenen gebeurd nadat de persoon in kwestie is veroordeeld. Zijn schuld blijft dus vaststaan. Dat is dus wat er met de verkeersovertreders is gebeurd. Vroeger moest je hier een kniebuiging voor doen bij de Koning zelve, maar om de lange rit met paard en kar uit te sparen kan het vandaag ook schriftelijk.
2. Vrijspraak, dat houdt in dat men heeft vastgesteld dat de verdachte onschuldig is. Dat gebeurd meestal na grondig onderzoek van de betreffende rechtbank. Ook na procedurefouten kan je al een eenvoudige vrijspraak bekomen.
3. Een blanco strafblad afkopen dat houdt in dat men in het midden laat of men schuldig is of niet. De enige twee voorwaarden zijn dat je genoeg op tafel kan leggen en dat het misdrijf groot genoeg is. Zo komen diefstallen zonder geweld,  overtredingen van de kansspelwet, omkoping, heling, oplichting, en valsmunterij in aanmerking. Je kan in dit geval ook tot 2/3 korting krijgen op de factuur afhankelijk van wat er in de achterkamer is afgesproken. het voordeel hiervan is dat je niet altijd weer om gratie moet gaan bedelen want je hebt niets misdaan.

Daarom Sire, pleit ik bij deze om ook genade te verlenen aan alle bankiers, ondernemers en politici die ons gewetenloos in deze onzekere tijden hebben gestort, zodat ook zij tenminste fier naar huis kunnen keren met in de ene hand een strafblad en in de andere de door uwe Koninklijke Hoogheid verleende gratie.

Leve de gratie!

Formidable, toch?