“…het niet-uitgelokte aspect van deze militaire agressie, daar zou men een discussie kunnen over voeren…”

Op 28 maart 2022 stemde de gemeenteraad van Leuven een motie tegen de oorlog in Oekraïne en voor de solidariteit met de Oekraïense bevolking.
“De gemeenteraad van Leuven veroordeelt ten stelligste de niet-uitgelokte militaire agressie van de Russische Federatie jegens Oekraïne, de soevereiniteit, de onafhankelijkheid, de territoriale integriteit en de inwoners van dat land…” zo staat in de motie.
Een videoverslag is hier te bekijken

Alle gemeenteraadsfracties stemden voor de motie, behalve VB’er Hagen Goyvaerts, die zich onthield. “…het niet-uitgelokte aspect van deze militaire agressie, daar zou men een discussie kunnen over voeren…”, zo stelt de man (op 17min 35sec van het videoverslag). Spijtig genoeg gaat hij hier niet dieper op in. Want hij heeft overschot van gelijk. Niets is namelijk minder waar dan dat deze oorlog niet uitgelokt zou zijn.

Hieronder zetten we enkele feiten op een rijtje. Enkele zijn pas de voorbije twee maand boven water gekomen, andere gaan tot 30 jaar of meer terug. We zijn curieus of onze leuvense mandatarissen hierna ook nog zo vlot de term ‘niet-uitgelokt’ in de mond zullen durven nemen.

1. NAVO-baas Jens Stoltenberg klapt uit de biecht

Als eerste heeft de NAVO het voorbije jaar de kat uit de zak gelaten: het door de VS geleide blok bereidde zich ‘sinds 2014 voor’ om Oekraïne te gebruiken voor een proxy-conflict met Rusland.

NAVO-secretaris-generaal Jens Stoltenberg (in hoogsteigen persoon) heeft tijdens de bijeenkomst van NAVO-leden en partnerstaten in Madrid op woensdag 28 juni 2022 hardop gezegd wat vele waarnemers al wel vermoedden, toen hij aan verslaggevers onthulde dat de NAVO-opmars richting Oost-Europa sinds 2014 specifiek met Rusland in gedachten was. Hij gaf aan dat verhogingen van de militaire uitgaven en de stijgende aantallen ingezette troepen in Oost-Europa sinds 2014 werden uitgevoerd in afwachting van een conflict met Rusland.

“De realiteit is ook dat we ons hier al sinds 2014 op voorbereidden”, zei hij. “Dat is de reden dat we onze aanwezigheid in het oostelijke deel van de alliantie hebben vergroot, waarom NAVO-bondgenoten meer zijn gaan investeren in defensie en waarom we [onze] paraatheid hebben vergroot.”

De NAVO-chef benadrukte verder dat Rusland “sinds 2014 geweld gebruikt in de oostelijke Donbass”.
Hiermee gaf hij de waarheid een behoorlijke draai want het zijn precies de (fascistische) milities van Kiev die die regio onaflatend hebben gebombardeerd sinds de Volksrepublieken Donetsk en Lugansk zich dat jaar van Oekraïne hadden afgescheurd.

Wat hij verder ook nog vergat te vermelden, was de rol die de ‘het westen’ speelde bij het uitbreken van het geweld in Kiev op 24 februari 2014 dat leidde tot de Maidan-staatsgreep en uiteindelijk tot de huidige situatie. De VS en hun voetvolk ter plekke in Oekraïne (zoals al de locale NGO’s die bakken geld toegeschoven kregen van de VS), waren grotendeels verantwoordelijk voor die opstand.

2. Victoria Nuland: “De VS hebben 5 miljard geïnvesteerd in Oekraïense democratie”

Zelfs Victoria Nuland (de toenmalige Amerikaanse assistent-staatssecretaris voor Europese en Euraziatische zaken, bekend om haar uitspraken ‘f**k the EU‘ en dat er van Nord Stream 2 geen sprake meer zou zijn als Rusland Oekraine zou aanvallen) gaf dit toe in april 2014. Ze zei toen dat Washington 5 miljard dollar had geïnvesteerd in “het verspreiden van democratie” in Oekraïne.

De grootste ‘misdaad’ van Rusland in die tijd was om Kiev een alternatieve route naar nationale ontwikkeling te bieden. Een legertje diplomaten en militaire planners van de VS kwamen op 21 november 2013 razendsnel in actie toen de regering van de toenmalige Oekraïense president Viktor Janoekovitsj het plotselinge besluit nam om de associatieovereenkomst tussen de Europese Unie en Oekraïne (de zogenaamde “AA”, Association Agreement), waarop het Westen had aangedrongen, niet te ondertekenen. In de plaats koos Janoekovitsj voor nauwere banden met Rusland en de Euraziatische Economische Unie. Al het geblaat over “het opbouwen van democratie” werd hier vervolgens ontmaskerd als de leugen die het was.

“Het zou enorm jammer zijn als vijf jaar werk en voorbereiding verloren gaan als de AA niet in de nabije toekomst wordt ondertekend”, zei Nuland op de conferentie van de US-Ukraine Foundation op 13 december 2013. “Het is dus tijd om de klus af te maken.”
Dat klinkt meer als een impliciete dreiging dan als een soort oproep tot meer democratie. Zoals Oekraïne spoedig zou ontdekken, beschouwt Washington alleen die landen als ‘democratisch’ die zich aan zijn wil onderwerpen. Als we Nulands woorden voor waar aannemen en even een sommetje maken, dan zijn de V.S. al zeker sinds 2008 hard aan de kar aan’t trekken om ‘democratie’ (American style) in Oekraïne te introduceren (uitspraak te horen op 6min 00sec in deze video; op 7min 44sec heeft ze het over de bewuste 5 miljard dollar).

Nuland maakte meerdere reizen naar Kiev ten tijde van de Maidanrevolte. Samen met notoir oorlogsstoker John McCain en Amerikaans ambassadeur in Oekraïne Geoffrey Pyatt ging ze boterhammen en koekjes uitdelen aan de manifestanten en de politie op het Maidanplein. Ook Guy Verhofstadt ging op Maidan wel eens op het grote podium, geflankeerd door enkele neonazi’s, publiekelijk pleiten voor meer democratie (door een democratisch verkozen staatshoofd buiten te wippen en te vervangen door een niet-verkozen fascistisch regime). In elk normaal land worden dergelijke acties beschouwd als ernstige buitenlandse inmenging in interne aangelegenheden.

Interessant om te lezen in dit verband is het artikel: “De realiteit rond de oorlog in Oekraïne” van Paul Lookman, (ook op DWM gepubliceerd) waarin tot 30 jaar teruggegaan wordt om de interne Oekraïense roots van dit conflict te verklaren. Er wordt in beschreven hoe over drie decennia de rechten van de russisch- en anderstaligen in Oekraïne langzaamaan meer en meer ingeperkt werden, waardoor het water hen uiteindelijk aan de lippen kwam te staan. De Maidan-staatsgreep van februari 2014 door een extreem russofobe regering was de druppel die de emmer deed overlopen voor het russischsprekende deel van de bevolking.

Terug naar de NAVO en Oekraïne. De wrede realiteit, zoals samengevat door de opmerking van Jens Stoltenberg, is dat Oekraïne al een de facto gevolmachtigd lid van de NAVO is, en dat al minstens sinds 2014.

Zoals de geleerde John Mearsheimer uitlegde: “De alliantie begon in 2014 met het trainen van het Oekraïense leger, met gemiddeld 10.000 getrainde troepen per jaar in de komende acht jaar.”
John Mearsheimer is ook één van de zovelen die er op wijzen dat de VS deze oorlog bewust heeft uitgelokt door de grens van de NAVO voortdurend verder op te schuiven naar het oosten.

De bewapening van Oekraïne gebeurde overigens ongeacht wie er in het Witte Huis zat. In december 2017 begon de regering-Trump samen met andere NAVO-staten ‘defensieve’ wapens naar Oekraïne te sturen, terwijl Kiev een belangrijke rol speelde bij militaire oefeningen aan de Russische grens.

De VS en Oekraïne organiseren samen Exercise Sea Breeze, jaarlijkse marineoefeningen in de Zwarte Zee. De iteratie van juli 2021 was de grootste tot nu toe, met 32 deelnemende landen. In september van hetzelfde jaar leidde het Oekraïense leger ‘Rapid Trident 2021‘, dat het Amerikaanse leger omschreef als “Een door het Amerikaanse leger door Europa en Afrika ondersteunde jaarlijkse oefening die is ontworpen om de interoperabiliteit tussen geallieerde en partnerlanden te verbeteren.”

Het sleutelwoord hier is ‘interoperabiliteit’, waardoor ‘niet-NAVO-partner’ Oekraïne veel zou krijgen van wat al aan regulier betalende vazalstaten werd gegeven. Maar de Oekraïense president Volodymyr Zelensky blijft maar om meer vragen, en de NAVO is daar zelfs blij mee.

Sommigen zullen misschien beweren dat Oekraïne volkomen gelijk had om zijn heil te zoeken bij de NAVO, gezien het feit dat Rusland de Krimrepubliek had ‘geannexeerd’ en opgenomen in zijn ‘imperium’. Dat is het narratief dat wordt verspreid in de westerse media (waaronder ook VRT), van de NAVO en haar partnerstaten. In werkelijkheid hield de bevolking van de Krim een democratisch referendum waarin werd gevraagd of ze zich weer bij Rusland wilden aansluiten als een federaal onderdaan, of dat ze de grondwet van de Krim uit 1992 en de status van het schiereiland als onderdeel van Oekraïne wilden herstellen.

Het resultaat had de critici het zwijgen moeten opleggen, maar in plaats daarvan maakte het hen alleen maar woedender: 97% stemde voor integratie van de regio in de Russische Federatie met een opkomst van 83%. Bijgevolg ondertekende president Poetin, na de formele ratificatie ervan in de Doema, een decreet waarin de Krim werd erkend als een soevereine staat – zonder dat er ook maar een druppel bloed werd vergoten.
Paul Lookman gaat uitgebreid in op de 30 jaar (complexe) voorgeschiedenis van deze afscheiding en de gespannen relatie tussen de Krim en Oekraïne na het uiteenvallen van de Sovjetunie.

3. Angela Merkel hangt de vuile westerse was buiten

In Die Zeit van woensdag 7 december 2022 doet (voormalig) duits kanselier Merkel een opmerkelijke uitspraak (artikel achter paywall). De Minsk-akkoorden die zij mee had helpen opstellen, bedoeld om de burgeroorlog in Oekraïne te stoppen, waren in werkelijkheid slechts een afleidingsmaneuver om tijd te kopen, teneinde Kiev de kans te geven z’n leger verder uit te bouwen en te versterken met het oog op een nakende confrontatie met Rusland (!).
Van vrede in de Donbass was er in het achterhoofd van Merkel dus niet in het minst sprake. Integendeel.

De Minsk-1- en Minsk-2-akkoorden werden in 2014 en 2015 ondertekend na bemiddeling door Duitsland, Frankrijk en Rusland. Ze waren bedoeld om de gevechten in Donbass te stoppen en een pad te creëren voor de vreedzame herintegratie van de afgescheiden oostelijke regio’s in Oekraïne. Kiev beloofde een aanpassing van de grondwet om een zekere autonomie te verlenen aan de Volksrepublieken Donetsk en Lugansk.
De deal bleef echter dode letter omdat Oekraïne problemen maakte over de interpretatie ervan.
Moskou heeft altijd duidelijk gezegd dat het niet nakomen van de Minsk-akkoorden door Kiev één van de redenen was voor z’n inval in Oekraïne.

Russisch president Vladimir Poetin liet daarop weten dat hij “teleurgesteld” was door deze uitlatingen van voormalig duits kanselier Merkel. Hij zei dat “…ze ons belogen hebben. Hun enige doel was Oekraïne vol te stouwen met wapens en het land voor te bereiden op een militair conflict.”
“Wat kan je daarop zeggen?” vroeg Poetin zich verder af tijdens een persconferentie op 9 december. Hij voegde eraan toe dat hij geshockeerd was door deze biecht van de voormalige duitse leider. Hij zei dat hij er voorheen van overtuigd was dat Rusland’s partners in Berlijn “ons altijd eerlijk behandelden”.
Vladimir Poetin zei ook dat de bekentenis van Merkel een belangrijke vraag doet rijzen omtrent vertrouwen. “Het vertrouwen [in de internationale relaties] is bijna nul. Maar na zulke bekentenissen, hoe kunnen we nu nog onderderhandelen? Waarover? Met wie kunnen wij nog [bindende] akkoorden sluiten en waar zijn desgevallend de waarborgen?” vroeg hij zich af, terwijl hij tegelijkertijd toegaf dat er uiteindelijk toch ooit één of ander akkoord zal moeten gesloten worden.
In zijn TV-toespraak van 24 februari 2022, waarin hij de redenen voor de inval in Oekraïne uitlegde, omschreef Poetin het westen -duidelijk niet ten onrechte- als het “rijk van de leugens“.

«All [the US] satellites not only dutifully agree, sing along to its music, but also copy its behavior, and enthusiastically accept the rules they are offered. Therefore, with good reason, we can confidently say that the entire so-called Western bloc, formed by the United States in its own image and likeness, all of it is an ‘empire of lies.’»

Merkel’s biecht over de Minsk-akkoorden is ook niet onopgemerkt gebleven voor Servisch President Aleksandar Vucic. Die beschreef haar onthullingen als “ongelooflijk”. Vucic beloofde om hieruit lessen te trekken voor Belgrado.
Belgrado heeft in het verleden immers akkoorden gesloten met Kosovo (die thans op springen staan, omdat de Grote Transatlantische Broer er belang bij heeft om nog meer chaos in Europa te creëren), onder bemiddeling van de EU. Vucic ziet veel gelijkenissen in de relaties EU-Oekraïne-Rusland en EU-Kosovo-Servië en hij heeft sterke vraagtekens bij de oprechtheid van de EU.

Merkel heeft zich zeker niet per ongeluk versproken omtrent de Minsk-akkoorden. In een interview (geen betaalmuur) in de bijlage ‘Sette‘ van de italiaanse Corriere della Sera van 27 december 2022 heeft ze haar woorden nogmaals herhaald. De Minsk-akkoorden waren bedoeld om Kiev de tijd te geven om een sterker leger uit te bouwen.

«E gli Accordi di Minsk del 2014 rappresentavano il tentativo di dare del tempo all’Ucraina. L’Ucraina ha sfruttato questo periodo per diventare più forte, come si vede oggi. Il Paese del 2014/15 non è quello di oggi. E dubito che la Nato avrebbe potuto fare molto per aiutare l’Ucraina, come fa oggi»

“de minsk-akkoorden uit 2014 waren een poging om Kiev tijd te geven. Oekraïne heeft van deze periode gebruik kunnen maken om sterker te worden, zoals je vandaag kan zien. Het land van 2014/15 is dat niet meer van vandaag. En ik denk niet dat de NAVO veel had kunnen doen om Oekraïne te helpen, zoals ze vandaag doet.”

4. François Hollande, schoothondje van Merkel en Obama, de man die de socialistische partij in Frankrijk finaal ten gronde richtte, doet ook zijn duit in het zakje…

François Hollande, voormalig frans president die ook mee bemiddeld heeft bij de Minsk-akkoorden bevestigt eind december 2022 Merkels uitspraken. In een artikel van 28 december in Kyiv Independent (een regeringsgezind nieuwskanaal; alle overige persorganen die er een afwijkende mening op nahouden zijn verboden door het regime in Kiev) getiteld “Hollande: ‘There will only be a way out of the conflict when Russia fails on the ground’” bevestigt hij dat Merkel het bij het rechte eind had en geeft hij toe dat het vredesverdrag eigenlijk bedoeld was om Kiev meer tijd te geven om zich voor te bereiden op een oorlog.
“…Sinds 2014 heeft Oekraïne zijn militair postuur verstevigd. Inderdaad, het Oekraïense leger is totaal verschillend van dat van 2014. Het is beter getraind en uitgerust. Het is de verdienste van de Minsk-akkoorden dat Oekraïne deze kans gehad heeft…”
Hollande was er bovendien van overtuigd dat de Minsk-akkoorden de opmars van de “separatisten” van de Donbass naar Mariupol zou hebben gestopt.

Aansluitend op de uitspraken van Hollande liet de vice-voorzitter van het Russische hogerhuis, Senator Konstantin Kosachev, weten dat hij de verklaringen van Hollande en Merkel als een “formalisatie van verraad” beschouwt.
“De uitlatingen van Merkel en Hollande zijn een formalisering van verraad… De prijs van dit verraad is duizenden verloren mensenlevens in de voorbije acht jaar burgeroorlog in Oekraïne. Een burgeroorlog die het westen niet heeft proberen te stoppen omdat ze de Minsk-akkoorden als een vod papier beschouwden,” schreef Kosachev.
“Voor het westen draait de integriteit van het Oekraïense grondgebied vooral om de controle over land, niet over het bouwen van sociale consensus. Het gaat over territorium, niet over mensen. Het draait om geweld, niet om onderhandelingen”, lezen we van hem op Telegram.
Deze benadering is “in directe tegenspraak met de zogenaamde Europese waarden”, schreef hij. De senator merkte ook op dat de westerse houding tegenover de territoriale integriteit van het VK en Spanje (waar resp. Schotland en Catalonië naar onafhankelijkheid streven) totaal verschillend was.
De enige mede-auteur van de Minsk-akkoorden die oprecht probeerde om als een garantor op te treden, was Rusland, beweerde de senator. Moskou koos de zijde van het volk en probeerde het territoriale vraagstuk terzijde te schuiven voor zolang het nog mogelijk was om het Minsk-akkoord uit te voeren, voegde hij eraan toe.

Volgens schattingen van de VN zijn in de Donbass meer dan 14.000 mensen gedood tussen 2014 en begin 2022. Tegelijkertijd beschrijven ook talloze rapporten – veel van Oekraïense burgers die betrokken zijn bij de gevechten – wreedheden en oorlogsmisdaden die worden begaan door Oekraïense troepen, velen van hen regelrechte neonazi’s, zoals het Azov-bataljon. Deze troepen hebben zonder onderscheid scholen, ziekenhuizen en woonwijken gebombardeerd en doen dat ook nog tot op de dag van vandaag. We kunnen niet genoeg benadrukken dat deze ooggetuigenverslagen afkomstig zijn van het Oekraïense volk zelf. Naar verslagen over deze 14.000 burgers, vermoord door de nazistische Oekraïense bataljons, moet je in onze pers helaas zoeken met een vergrootglas.

De Minsk-akkoorden zijn door de VN-veiligheidsraad op 17 februari 2015 unaniem bekrachtigd geweest als resolutie 2202. Dit betekent dat Duitsland en Frankrijk (deze laatste is een permanent lid van de VN-veiligheidsraad), ongetwijfeld met de goedkeuring van de twee andere permanente westerse leden van de Veiligheidsraad, de VS en UK, er dus niet voor teruggeschrokken zijn om niet alleen Rusland, maar uiteindelijk ook de ganse wereldgemeenschap te bedotten met een waardeloos verdrag.
Bemerk dat je over deze wereldschokkende bekentenissen van Merkel en Hollande geen letter leest bij NAVO-propagandamachine VRTNWS.be.

5. Petro Poroshenko, voormalig president van Oekraïne, praat zijn mond voorbij

Petro Poroshenko, die mee aan tafel zat bij de Minsk-akkoorden en die uiteindelijk belast was met de uitvoering ervan, gaf in een valstrik-interview toe dat het de bedoeling van Kiev was om de wapenstilstand te gebruiken om tijd te kopen en intussen ‘het krachtigste leger op te bouwen’.

Het russiche komiekenduo Vovan en Lexus (zie ook mijn eerder stuk “De oorlog met Rusland en de kleren van de keizer…“) doet wat Walter Capiau in de jaren ’70 al deed bij de toenmalige BRT2 Omroep Brabant: middels de telefoon mensen in de maling nemen. Groot verschil is dat dit duo erin slaagt om beroemdheden, popsterren, ministers en zelfs presidenten – van over de hele wereld – erin te luizen.

In juni 2022 hebben ze een video-call opgezet met Petro Poroshenko. Daarbij deden zij zich voor als Michael McFaul, voormalig amerikaans ambassadeur in Rusland (2012 – 2014) en notoir ruslandhater. Poroshenko twijfelt geen seconde aan de identiteit van zijn gesprekspartner en voert een uitgebreid openhartig gesprek. Hij zegt daarin: “I needed two and a half year to build [up] ukrainian forces, to build [up the] ukrainian economy and to train ukrainian forces, together with NATO, to create the best armed forces in eastern europe, which was built on the NATO standard.” (in onderstaande video’s van 15min 50sec tot 16min 15sec).
Het integrale gesprek is hier te bekijken:

• originele versie met engelse ondertitels
• russische versie met russische overdubs

Nu hebben we al uit de mond van de drie van de vier partijen in de Minsk-akkoorden bevestiging gekregen dat deze akkoorden van bij het begin bedoeld waren om Rusland te bedriegen. De echte bedoeling was – 8 jaar geleden al – in stilte een (aanvals-)oorlog tegen Rusland voor te bereiden. Ook NAVO’s grote baas Stoltenberg steekt dat niet onder stoelen of banken.

Daarmee is de kous nog niet af…

6. Aleksey Danilov, topman van het Oekraïense regime laat in zijn kaarten kijken.

Kiev maakte zich sinds 2019 al op voor een militair conflict, aldus Aleksey Danilov, veiligheidschef, voorzitter van de Nationale Veiligheidsraad van Oekraïne. Het Russische leger had eerder al gemeld over geheime Oekraïense documenten te beschikken die inderdaad wezen op een gepland offensief tegen de Donbass-rebellen.
Danilov deed zijn onthulling in een interview met het Poolse dagblad Wyborcza Gazeta op 23 augustus 2022 (geen paywall).

“We waren ons eigenlijk aan het voorbereiden op de oorlog vanaf december 2019, en alle beweringen dat we er niet mee te maken hadden, zijn absoluut niet in overeenstemming met de werkelijkheid”, zei hij. “Als we ons niet op oorlog zouden voorbereid hebben, zouden er vandaag Russische tanks in Warschau, Praag, Tallinn en Vilnius staan.”

Toen Rusland zijn aanval tegen Oekraïne eind februari rechtvaardigde, gaf het de dreiging aan die de Oekraïense troepen vormden voor de opstandige milities en burgers in Donbass. In maart 2022 publiceerde het Russische ministerie van Defensie volgens haar geheime Oekraïense documenten waaruit bleek dat een Oekraïense operatie in het oosten in de maak was. Het was een publiek geheim dat Kiev al sinds het eind van de zomer van 2021 bezig was met de aanvoer van extra troepen en materieel naar het oosten. Het Russische leger was van mening dat Kiev ergens in maart een offensief zou hebben gelanceerd in Donbass, ware het niet voor de Russische interventie. Rusland stond toen voor het dilemma: toekijken hoe naast de deur neonazi’s de russische bevolking afslachten (nog intenser dan de 8 voorgaande jaren) of preventief ingrijpen.

Op DWM vinden we dit artikel dat begint met de stelling “Commentatoren als John Mearsheimer, Stephen Cohen en Atilio Boron wezen erop dat de VS de oorlog min of meer hebben uitgelokt door de grens van de NAVO op te schuiven in de richting van Rusland en door wapens en militair advies en training te leveren aan de Oekraïners (aan het leger én paramilitaire organisaties), lang vóórdat Rusland troepen samentrok langs de grens met Oekraïne.

 Van uitlokking is ook sprake door de regime change in 2013/2014, waar de VS en Europese leiders steun aan hebben verleend…”
Verder vermeldt dit artikel het rapport “Overextending and Unbalancing Russia” uit 2019 van de Rand Corporation. Daarin worden strategieën bestudeerd om Rusland te verzwakken. Eén ervan heet eenvoudigweg “providing lethal aid to Ukraine”.

7: Historicus Eric Zuesse: “de regering-Obama was zeker al in juni 2011 deze oorlog aan het voorbereiden”

Volgens amerikaans historicus Eric Zuesse is het zonneklaar: in zijn tekst “Tien waarheden die men onder het Amerikaanse regime niet kan publiceren” resumeert hij: “De oorlog tussen Rusland en Oekraïne is eigenlijk de oorlog van Amerika tegen Rusland op de slagvelden van Oekraïne, en begon niet op 24 februari 2022 toen Rusland Oekraïne binnenviel, maar zelfs ruim voor Amerika’s criminele staatsgreep in februari 2014 in Oekraïne. Uiterlijk tegen juni 2011 was de oorlog bij de regering-Obama al in het geheim in het planningsstadium.”

In zijn artikel “History of the Ukrainian War” titelt hij “Het regime in de V.S. was vastbesloten om Oekraïne in handen te krijgen als uitvalsbasis om Rusland te kunnen aanvallen” en gaat hij hier dieper op in. Er zijn volgens hem voldoende aanwijzingen om aan te nemen dat uiterlijk in juni 2011 (ten tijde van ‘vredesduif’ en winnaar van de nobelprijs voor de vrede, Obama) de blauwdrukken voor deze oorlog op de tafels van de planners in het Pentagon lagen.

8: De roots van dit conflict kunnen tot minstens 30 jaar terug getraceerd worden

Mochten onze leuvense gemeenteraadsleden nog niet overtuigd zijn, dan kunnen ze misschien het artikel “Oekraïne is de nieuwste neoconservatieve ramp” op DWM eens lezen. Hierin wordt uit de doeken gedaan dat de amerikaanse voorbereidingen van dit conflict tot dertig jaar terug getraceerd kunnen worden.

Ook Paul Lookman gaat in het eerder vermelde artikel “De realiteit rond de oorlog in Oekraïne” tot 30 jaar terug met geopolitieke feiten die mee aan de basis van dit conflict liggen.

De sterke neonazi-bewegingen in Oekraïne komen ook niet zomaar uit de lucht vallen. De nazisten in Oekraïne gingen na W.O.II ondergronds en kregen – als zgn ‘stay behind‘-netwerk – tijdens de koude oorlog geld en wapens van de VS om decennialang sabotageacties en moordpartijen tegen de Oekraïense bevolking te plegen, met de bedoeling de Sovjetunie te destabiliseren. Terwijl de Sovjetunie er alles aan gedaan heeft om in W.O.II het fascisme radicaal te vernietigen, heeft de VS de nazi’s stiekem omarmd, naar de VS overgebracht (Operation Paperclip), algemene amnestie verleend in de jaren ’50 aan veroordeelde duitse nazi’s en hen terug geïntegreerd in het duitse staatsapparaat. De VS had de nazi’s, hun kennis, hun archieven, hun haat jegens de russen nodig in hun strijd tegen het communisme. Als je dit in beschouwing neemt, dan kan je sommige elementen aan de basis van dit conflict zelfs terugtraceren tot aan W.O.II.

Algemeen besluit: Rusland is deze oorlog begonnen om een duidelijk aantoonbare provocatie en een sluipende dreiging, die minstens al 10 jaar aan de gang was, een halt toe te roepen.
Had Rusland dit niet gedaan, dan was het honderd procent voorspelbaar dat binnen minder dan tien jaar VS/NAVO/EU ofwel Rusland zou afpersen met kruisraketten met kernkoppen, opgesteld op slechts enkele minuten van Moskou, dan wel dat het criminele kartel VS/NAVO/EU het initiatief zou nemen en Rusland vlakaf zou aanvallen. Dan zouden we van de ene dag op de andere in W.O.III aanbelanden.
Deze oorlog draait om het voortbestaan van de russische staat als souvereine staat en om het recht van eender welke staat om zich niet te moeten onderwerpen aan de dictatuur van de VS/NAVO/EU. Rusland moet en zal deze oorlog winnen. Het heeft geen andere keuze.

Het leuvense gemeenteraadslid dat stelde “…het niet-uitgelokte aspect van deze militaire agressie, daar zou men een discussie kunnen over voeren…” had het dus als enige bij het rechte eind want deze oorlog is voor de volle 100% uitgelokt door de corrupte maffiastaat genaamd VSA en z’n vazallen van de NAVO en EU. Dit kan onomstootbaar aangetoond worden. Politiekers die het tegendeel blijven volhouden, roepen bij mij alleen maar walging en verachting op. Ik raad hen aan om dringend uit te kijken naar een andere krant en betere informatiebronnen. Over politici die wapens sturen naar Oekraïne bespaar ik u mijn mening.