De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Katleen krijgt in Zuid-Afrika bezoek van haar zus.

Katleen krijgt in Zuid-Afrika bezoek van haar zus.

zaterdag 17 december 2011 15:47
Spread the love

Het is zaterdag avond en mijn dochter en ik zijn in Kalkbay, Kaapstad, waar we mijn zus Leen en haar vriend Kris, donderdag vervoegden. Zij waren dinsdagavond laat geland, de Waldorfschool eindigde het schooljaar op woensdag en wij vertrokken uit McGregor donderdagochtend voor de ongeveer drie uur durende trip naar Kalkbay. 

We gaven een lift aan Joanna, een Duitse vrijwilligster, die wat tijd doorbracht op school. Dit kwam me goed uit want ik rij niet graag zo ver zonder een andere volwassene in de auto. De laaste weken waren een rush geweest om al mijn werk klaar te krijgen. Een nieuwsbrief in het Engels schrijven en dan vertalen in het Nederlands; alle brieven voor sponsors met een bijbehorend bedanking van de kinderen, een rapport, een foto en een brief van de school klaar krijgen. Diegenen die een e-mail adres hebben krijgen alles elektronisch maar krijgen de tekening of briefje en het rapport met de gewone post toegestuurd.

Ik woonde ook een aantal vergaderingen bij van het Breede Centre, een nieuw initiatief die vaardigheidstraining wil geven aan die jongeren die niet meer het gewone onderwijs kunnen volgen. Ik maak de verslagen en heb ook de fondsenwerving op mij genomen. Gloria, de juf van het kleine Educare Centre in Zolani Township, kwam een ochtend op bezoek want ik probeer haar ook te ondersteunden met de administratie en het uitzoeken van allerlei aanvragen, subsidies, enz. Dan ook nog een bijeenkomst gehad met de vrijwilligers waar ik de algemene verantwoordelijkheid voor heb. Tijdens de zomervakantie reizen we meestal rond maar ik wilde hen vooral laten weten dat ze met mij in contact moeten blijven want je weet maar nooit dat er iets gebeurd. Voor de rest stellen ze het goed en blijven ze zoeken hoe ze met de kinderen het best omgaan.

Al deze verantwoordelijkheden laat ik nu los tot na 15 december. Ik bleef maar zeggen van een boel dingen, dit doe ik na 15 december… Het is zo heerlijk om even weg te zijn, gewoon rond te wandelen, iets te drinken op een terrasje, te zwemmen, laat te slapen, niet alleen voor mijn dochter te hoeven zorgen of met haar bezig zijn. En welk beter gezelschap is er dan mijn zus en Kris!

Leen had 4 valiezen mee want een aantal sponsors namen van de gelegenheid gebruik om iets mee te geven voor de kinderen die ze sponsoren. Ik hoop alleen dat we alles in McGregor krijgen als we donderdag vanuit Kalkbay naar huis rijden! Dan zullen we ook pakjes maken van de kledij die niet alleen Leen en Kris meebrachten maar ook Lydia en Danny. De pakjes zullen we aan huis bezorgen bij de gesponsorde kinderen en bij deze van wie ik weet dat kledij broodnodig hebben. De Benefiet is een succes geweest en ze waren dan ook heel blij dat ze de bijdrage van een totaal van 1500 euro konden overdragen voor het werk op school. Leen had de foto’s van de Benefiet bij die ik dan zal uitstallen op school zodat de kinderen en leerkrachten ook kunnen zien welke inspanningen er gedaan worden.

Danny Pauwels en Lydia Bruggeman hadden ook samen met Dominic en Sylvie van Oosterwyck een benefietavond georganiseerd die samen met de opbrengst van een gesponsorde fietstocht van Geert de Wortelaer naar Barcelona toch ook 1300 euro opbracht.
Danny en Lydia, die jaarlijks naar Zuid-Afrika komen, kwamen deze keer samen met Carola en Jakke voor een kort bezoek naar McGregor. We brachten de avond samen door en gingen dan in de ochtend op bezoek naar de school waar we de verschillende klassen bezochten en ik hen de laatste informatie bijbracht. Ook door het dorp gingen we stappen zodat we ook langs de township (krottenwijk) wandelden. De gemeentelijke overheid heeft uiteindelijk boerderijgrond die aan de andere kant van de Bonnievale road ligt opgekocht om de goedkope huisjes op te bouwen. Al de mensen die in de krottenwijk (plakkerskamp in Afrikaans) wonen staan op een lijst voor deze huisjes die, volgens horen zeggen, tegen 2014 allemaal klaar moeten zijn. Danny en Lydia brachten ook bruikbare geschenkjes mee voor de school die dankbaar in gebruik werden genomen.

Dominic en Sylvie zijn dan voor een tweede keer een week in McGregor geweest. Ze werkten met de kinderen uit iedere klas om iets in de kerstsfeer te maken met gerecycleerd materiaal of in ieder geval met iets wat voorhanden is. Iedere klas had hun eigen idee van wat ze wilden maken. Dominic en Sylvie logeerden in een cottage op Tanagra, een kleine wijnboerderij die uitgebaat wordt door een vriendelijk Duits echtpaar. We aten elke avond samen en mijn dochter nam van de gelegenheid gebruik om er samen met een vriendin te zwemmen alhoewel het water nog koud is en er in de namiddag heel wat wind is. Het weer was tijdens die week wisselvallig – de ene dag koud en regenachtig, de andere dag bloedheet… Dominic en Sylvie hadden vorig jaar reuzen gemaakt met gerecycleerd materiaal en de week eindigde met een processie door het dorp. Nu was het makkelijker om direct met de kinderen te werken en afhankelijk van de klas en de ideeën van de juf werken creatieve kerstmis scènes gemaakt. Dominic miste wel een optocht of een ‘tonen’ aan het rest van het dorp wat de kinderen presteerden. Misschien iets waar voor volgend jaar aan gedacht kan worden want ze werden door de leerkrachten opnieuw uitgenodigd.

De week daarna was de laatste week van het schooljaar. De lagere school ging nog even zwemmen, verschillende klassen gingen op uitstap, de klassen worden schoongemaakt, de administratie verwerkt nieuwe aanvragen en zegt vaarwel aan diegenen die naar een andere school trekken of verhuizen. Op persoonlijk vlak had mijn dochter met haar klas een toneelstukje waar ze luipaard uitbeeldde als een van de dieren die met behulp van een regenboogfeetje vechten tegen uitsterven van hun diersoort. Ze is ook een twee dagen en een nacht op kamp geweest naar Bontebokpark waar ze erg van genoot. In karate heeft ze haar gele belt gekregen en ze raakt meer en meer gehecht aan paardrijden. Op vlak van haar dyslexie zijn we hier in Kalkbay ook een keer bij de therapeute geweest die in juni een programma met haar deed. Ze stelde vast dat Mary inderdaad vorderingen heeft gemaakt en stelt voor om nog meer cranial sacrale therapie te geven en haar ogen te laten testen. Ook een andere paar oefeningen geeft ze mee. Mary is heel blij dat nu voor tenminste een week niet hoeft te lezen maar kan genieten van Kris en Leentje en alle uitstapjes die we zullen doen in de komende dagen.
 

take down
the paywall
steun ons nu!