Lula die sinds januari president is van Brazilië heeft een lang verleden als bemiddelaar in conflicten. Zo was hij de compromisfiguur tussen de VS en Iran voor een nuclaire deal. De Braziliaanse diplomatie kreeg de deal te pakken omdat Lula zich redelijk onafhankelijk gedroeg tijdens zijn legislatuur. Zal Lula hetzelfde doen met het conflict in Oekraïne?

Lula zette Brazilië op de kaart samen met zijn buitenlandsminister van Itamaraty was Celso Amorim. Die twee samen konden verschillende deals in het buitenland zowel op politiek als op economisch vlak verzilveren. Tegenwoordig spreekt Lula met Poutin en Zelenski, maar hij heeft zich voorgenomen om geen officiëel staatsbezoek brengen. In de tweede helft van april komt Lavrov naar Brasilia, en begin februari deed Lula een call met Zelenski.

De oorlog in Oekraïne is nu één jaar ver. In het begin was ex-president Bolsonaro nog aan de macht. Toen werd er voornamelijk gedacht aan de tekorten in meststoffen voor de landbouw in Brazilië. Vroeger bestond de uitwisseling tussen Rusland en Brazilië enkel uit militaire materiaal, technologie en dus meststoffen. In Oekraïne waren er veel Braziliaanse voetballers actief. Dus Lula liet al eerder verstaan dat hij hier liever niet mee zou willen bezig zijn, hij zegt:’ de prioriteit van Brazilië is armoede in eigen land’.

Lula zegt dat er op dit moment te weinig middelen zijn, ‘we kunnen van onze tranen geen geld maken’. Brazilië zit in een economische crisis en heeft niet meer de wind van een goede economie in de zeilen. Hier door zullen de internationale investeringen in bv Afrika moeten wachten. Toch zal Dilma, voorgesteld als hoofd van de bank van de BRIC’S, een belangrijke functie krijgen waardoor Brazilië zal moeten positie nemen op internationaal vlak zoals Zuid-Afrika dit eerder al deed.

Brazilië kan een diplomatieke functie hebben omdat het eigenlijk van beide koeken eet, maar toch redelijk onafhankelijk is. hierdoor kan het bemiddelen zoals het tijdens de nucleaire crisis met Iran deed.