De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

HOMO AUTOPOIETAS

HOMO AUTOPOIETAS

woensdag 27 juli 2016 01:01
Spread the love

WIJ ZIJN ONEIGENLIJKE GODEN – OMDAT WE ONZE MENSELIJKE AARD EN IDENTITEIT VERLOOCHENEN 

“het ontbreekt de menselijke soort aan MOED om fundamentele zelfkennis naar werkelijke waarde in te schatten, teneinde een betekenisvolle identiteit aan te meten en een verantwoord mens- en wereldbeeld aan te hangen”.   

Het fnuikt de zelfscheppende kracht van de mens en ontneemt hem zijn spirituele bezieling.   Het vernietigt de fundamentele bakens van onze morele wederkerigheid en empathie  !

Ze vormen een bedreiging voor het vrije denken en de waarheidsbetrachting. 

 

 Volgens de schrijfsels van Nietzsche werd de christelijke God door onze voorouders vermoord en symbolisch begraven ergens in de 20e eeuw.    De mens stond voor een (on)zekere horizon en diende zonder transcendent kompas nieuwe waarheden op te zoeken en verantwoorde keuzes te maken.   Het nihilistisch universalisme van Nietzsche is voor ons een zegen.    De interpretatie ervan bleef echter steken in een soort romantische hang naar vervlogen authenticiteit, waardoor Nietzsche alsook zijn personage Zarathustra, vereenzaamd achterbleven in hun eigen realiteit en geketend werden door een zelf ingebeelde “Ubermensch- gedachte”.     Alle personages in het semi autobiografische boek ‘Also Sprach Zarathustra’,  zijn ondergedompeld in angsten, onwetendheid, pragmatisch opportunisme, passieloos bestaan.     Kortstondige betekenisgeving aan de sociale omgeving en tussenmenselijke contacten zonder werkelijk diepzinnige zingeving.     Oppervlakkigheid en kilte troef.    Alsof onze huidige maatschappij werd beschreven in het voormelde boek .    

 Hoe meer we elkaar ont-“moeten”, hoe meer we empathisch losgekoppeld worden van elkaar.    We geven elkaar de vrijheid en de mogelijkheid om een zinvolle   persoonlijkheid en levensbeschouwing te ontwikkelen.    Een individuele vrijheid die in principe eindigt daar waar de vrijheid van een ander begint of niet meer onvoorwaardelijk is wanneer ze elkaar overlappen.    Het concept vrijheid levert een zoektocht op naar identiteit, grenzen, voorkeuren …   Voor de massa betekent vrijheid in de eerste plaats een onbewuste ‘beleving’ van existentiële angst.    Vrijheid betekend onzekerheid.    Onvoorziene twijfel en onvoorspelbaarheid omtrent sociale identiteit en het zelfbeeld.      Doorheen de geschiedenis werd deze angst keer op keer door machtsstructuren en belangengroepen misbruikt om een oneigenlijke identiteit op te dringen of onderliggende belangen te dienen.   De oneigenlijke identiteit uit het verleden, gegrondvest op transcendente goddelijkheid – ontrolde zich vanaf de 19e eeuw in verschillende identiteitsconcepten gegrondvest op ideologieën en doctrines, die zich nu net voedden met diezelfde diepmenselijke angsten.    Meer en meer en geleidelijk aan werd identiteit eerder gekoppeld aan financieel economische aspecten dan aan religiositeit.        

Nihilistische verlatingsangst als diagnose van het hedendaags intermenselijke samenleven.    De sociale leefomgeving kenmerkt zich door een versplinterde onverschilligheid en gebrek aan empathie tussen leefgemeenschappen.  De homo economicus is verdwaasd en bedwelmd door zijn eigen kortzichtigheid.   De massa werd de vrijheid opgedrongen van de consumptieve keuzemogelijkheden.    De vooropgestelde keuze onder het mom dat de massa zelf geen verantwoorde keuze kan maken.         Diepzinnige identiteit in de solden gezet.       Kapitalisme maakt mensen financieel en materiaal afhankelijk van elkaar, terwijl de empathische verbondenheid afneemt – omdat de enige waardemeter bestaat uit het “economisch of financieel” belang bij tussenmenselijke relaties.     Het vernietigen van onze natuurlijke leefomgeving wordt ook niet als een verliespost in de economische balans opgenomen, toch?            Nihilisme zou onze inquisitieve aard moeten stimuleren om op zoek te gaan naar tussenmenselijke waarden, waarheid en menselijke zelfkennis.   Het zou onze hang naar een verantwoorde en zorgzame verbondenheid moeten uitdiepen.    De evolutie van de mens dienen te stimuleren.       Maar net het tegenovergestelde ontrolt zich.     Gedreven door de “sturm und drang” van het woekerkapitalisme stevenen we af op degeneratie van genen en bewustzijn. 

Met het proto- kapitalisme van Luther en Calvin in de 16e eeuw incorporeerde het christelijke geloof een nieuwe maatschappelijke dimensie, die uiteindelijk het geloof van binnenuit zou uithollen.  Gevoed vanuit het welvaartsdenken en onderbouwd door ondernemerschap, de opkomende burgerij, bloeiende handel en nijverheid – groeide het idee binnen de geloofsgemeenschap dat winstmaximalisatie en allerlei opbrengsten dienden beschouwd te worden als tussentijdse aardse snoepjes voor trouw en gehoorzaamheid aan een transcendente goddelijkheid.  Door winstmaximalisatie eerde men God en zichzelf.   Opkomst van het hyper individualisme.  Want God was natuurlijk altijd de afwezige, en de afwezigen hebben altijd ongelijk.   Het individu kwam centraal te staan.        Alsof de ondernemersgeest van de Katharen terug vorm kreeg en het evangelie van vooruitgang en voorspoed meer en meer een maatschappelijk karakter kreeg.   Johanes de Doper die de weg wees naar het fortuin.     De tegenstellingen tussen protestanten en katholieken, maar ook andere sociale ontwikkelingen werden met zekere snelheid als spijkers in het geloofshout geslagen …  Interne versplintering van een sociaal concept binnenin ons bewustzijn, dat zich uitsplitst in overeenstemming met sociaal culturele evolutie en Hegeliaanse dialectiek.     Alsof het een kosmologische wetmatigheid is van uitsplitsing en uitdeining.     Een episch oorsprongsverhaal van de mens dat allemaal begon met de mysterieuze Planeet 9 en het slavenverhaal van de Anunnaki.      

Onder invloed van de zich ontwikkelende technosfeer, industrialisatie en demografische veranderingen, ontwaakten ideologieën en doctrines, die de “volksgeest” in de 20e eeuw verder ‘uitrolden’ in een meer gelaagd bewustzijn.   Versplintering van geloofsethiek in arbeidersmoraal.   Ontkerkelijking van het recht.   Goden werden verward met Natiestaat, vlag en wimpel.    Ofwel simpelweg vervangen door wereldlijke ideeën en kapitaal.    De analfabete massa werd beschouwd als een instrument voor winstmaximalisatie en werd tot in de 20e eeuw uitgebuit.  Totdat ze gesocialiseerd en geherprogrammeerd werd tot een intellectuele kudde grazende consumptiekoeien.   Deze kudde kon niet meer door een God worden gehoed.    De zelfscheppende sferen die de mens had geschapen, deed de ‘volksgeest’ en het bewustzijn steeds verder versplinteren tot de laatste seculiere tramhalte van universeel humanisme.   

Verlichting, universele verklaring van de mensenrechten, Magna Carta Libertatum.   Het humane gedachtegoed is ons zeer dierbaar – en zeer terecht want het is ontsproten uit de dood, oorlog en verderf, ontmenselijking, absolutisme en willekeur, onderdrukking, censuur, .   Het verlichtingsidee, de rechtstaat, fundamentele rechten en vrijheden zijn evolutionair onderbouwd door de historische synthese van innerlijke ontmenselijking en mensonwaardige contextuur.     

Mensen zijn een afgeleide van de kosmologische realiteit.  We zijn inderdaad ooit sterrenstof geweest, zoals alle elementen die we kennen ook ooit geproduceerd werden en worden door Supernova’ s.    De geboorte van materie ontrafelen is inderdaad gemakkelijker dan inzicht verschaffen waar het niet-leven overging in leven.   Het ontstaan van vroege organismen wijst op latere uitsplitsing in meergelaagde cellen en uitdeining tussen cellen van organismen.   Een kosmologisch proces van uitdeining en uitsplitsing dat we kunnen waarnemen in de biologische sfeer, de technologische sfeer, de sociale sfeer, de ethische of morele sfeer …     

Mensen zijn ook gemuteerde mensapen die als goden op aarde de eigen leefomstandigheden kunnen bepalen en de toekomst richting kunnen geven.    We zijn verantwoordelijk voor onze leefomgeving, voor de natuur, voor elkander …    We kunnen het niet zoals voorgaande generaties afschuiven op zelf ingebeelde goden of een soort “vaderlandsliefde”.          

We doorgronden de evolutie van het leven van nanosfeer tot in de kosmos, onze menselijke natuur … maar onze caleidoscopische identiteit lijkt er een beetje onverschillig naar te kijken.     We hebben echter de plicht om een verantwoord mensbeeld uit te dragen.    

 

 

 

  

take down
the paywall
steun ons nu!