Dit stuk is een vertaling (vertaalslag.blog) van een column van Chris Hedges van 11 april 2019 op de TruthDig nieuwssite. Hij roept op tot verzet tegen de dreigende uitwijzing van Assange uit het VK naar de VS en wijst op de gevaren die zijn berechting zullen oproepen.
De arrestatie donderdag [11-04-19] van Julian Assange vernietigt iedere schijn van de rechtsstaat en de rechten van een vrije pers. De onrechtmatigheden, omarmd door de Ecuadoraanse, Britse en Amerikaanse regeringen, bij de arrestatie van Assange zijn onheilspellend. Ze voorspellen een wereld waarin de interne machinaties, misbruiken, corruptie, leugens en misdaden, vooral oorlogsmisdaden, uitgevoerd door corporate staten en de mondiale heersende elite worden afgeschermd van het publiek. Ze voorspellen een wereld waarin mensen met de moed en integriteit om het misbruik van macht aan de kaak te stellen, worden opgejaagd, gemarteld, onderworpen aan schijnprocessen en levenslange gevangenisstraffen krijgen in eenzame opsluiting. Ze voorspellen een Orwelliaanse dystopie waarbij nieuws wordt vervangen door propaganda, trivia en entertainment. De arrestatie van Assange, vrees ik, markeert het officiële begin van het collectieve totalitarisme dat ons leven zal bepalen.
Met wat voor wetgeving beëindigde de Ecuadoriaanse president Lenin Moreno het recht op asiel van Julian Assange als politieke vluchteling? Onder welke wet machtigde Moreno de Britse politie om de Ecuadoriaanse ambassade te betreden – een diplomatiek gesanctioneerd soeverein gebied – om een ?? genaturaliseerde burger van Ecuador te arresteren? Onder welke wet kon premier Theresa May de Britse politie bevelen om Assange, die nog nooit een misdaad heeft begaan, te arresteren? Onder welke wet eiste president Donald Trump de uitlevering van Assange, die geen Amerikaanse staatsburger is en wiens nieuwsorganisatie niet in de Verenigde Staten is gevestigd?
Ik ben er zeker van dat de overheidsadvocaten vakkundig doen wat de strengheid is geworden voor de corporate staat, met behulp van misleidende juridische argumenten vastgelegde rechten uithollen met rechterlijke goedkeuring. Zo hebben wij recht op privacy zonder privacy. Zo hebben we “vrije” verkiezingen gefinancierd met geld uit het bedrijfsleven, verhuld door medeplichtige corporate media en onder keiharde controle van het bedrijfsleven. Zo hebben we een wetgevend proces waarin corporate lobbyisten de wetgeving schrijven en politici die betaald worden door grote bedrijven deze tot wet verheffen met hun stemmen. Zo hebben we het recht op een eerlijk proces zonder een eerlijk proces. Zo hebben we een regering – wiens fundamentele verantwoordelijkheid het is om de burgers te beschermen – die opdracht geeft tot moord op haar eigen burgers en de executie verricht, zoals de radicale geestelijke Anwar al-Awlaki en zijn 16-jarige zoon. Zo hebben we een pers die het wettelijk is toegestaan om geclassificeerde informatie te publiceren en een uitgever die in de gevangenis in Groot-Brittannië zit in afwachting van uitlevering aan de Verenigde Staten en een klokkenluider, Chelsea Manning, in een gevangeniscel in de Verenigde Staten.
Groot-Brittannië zal het verzoek om uitlevering van Washington als wettelijke dekmantel voor de arrestatie gebruiken die op aanklachten van samenspanning is gebaseerd. Dit juridische argument, zou in een functionerende rechtstaat worden verworpen door de rechter. Helaas hebben we niet langer een functionerende rechtstaat. We zullen snel weten of Groot-Brittannië er ook een mist.
Assange heeft in 2012 asiel gekregen in de ambassade om uitlevering aan Zweden te voorkomen waar hij vragen over beschuldigingen van seksueel geweld moest beantwoorden, die men uiteindelijk heeft laten vallen. Assange en zijn advocaten hebben altijd betoogd dat als hij in Zweden in hechtenis zou worden genomen, hij zou worden uitgeleverd aan de Verenigde Staten. Nadat hij asiel en Ecuadoriaans staatsburgerschap had gekregen, weigerde de Britse regering om Assange veilige doorgang te verlenen tot de luchthaven van Londen, waardoor hij zeven jaar lang in de ambassade terecht kwam terwijl zijn gezondheid gestadig verslechterde.
De Trumpregering probeert Assange te berechten op de beschuldiging dat hij samen met Manning in 2010 heeft samengespannen om ‘war logs‘ van Irak en Afghanistan te stelen die WikiLeaks had verkregen. De half miljoen interne documenten die door Manning uit het Pentagon en het State Department zijn gelekt, samen met de video uit 2007 van Amerikaanse helikopterpiloten die nonchalant Iraakse burgers neerschieten, inclusief kinderen, en twee journalisten van Reuters, leverden een overvloedig bewijs van de hypocrisie, willekeurig geweld, en routinematig gebruik van foltering, leugens, omkoping en wrede tactieken van intimidatie door de Amerikaanse regering in haar buitenlandse betrekkingen en oorlogen in het Midden-Oosten. Assange en WikiLeaks lieten ons de interne werking van het imperium zien – de belangrijkste rol van de pers – en vielen daarvoor ten prooi aan het imperium.
De Amerikaanse overheidsadvocaten zullen proberen om WikiLeaks en Assange los te koppelen van The New York Times en de Britse krant The Guardian, die beide ook het gelekte materiaal van Manning publiceerden, door Assange in verband te brengen met de diefstal van de documenten. Manning werd herhaaldelijk en vaak bruut onder druk gezet tijdens haar gevangenschap en proces om Assange te betrekken bij het stelen van het materiaal, iets wat ze steevast weigerde te doen. Ze zit momenteel in de gevangenis vanwege haar weigering om te getuigen, zonder haar advocaat, voor de grand jury samengesteld voor de Assange-zaak. President Barack Obama verleende Manning, die 35 jaar gevangenisstraf kreeg, gratie nadat ze zeven jaar in een militaire gevangenis had gezeten.
Zodra de documenten en Video’s die door Manning aan Assange waren verstrekt en via Wikileaks werden gepubliceerd en verspreid door nieuwsorganisaties zoals de New York Times en The Guardian, keerde de pers zich harteloos en dwaas tegen Assange. Nieuwsorganisaties die Wikileaksmateriaal meerdere dagen hadden gebruikt, dienden al snel als kanalen in een zwarte propagandacampagne om Assange en Wikileaks in diskrediet te brengen . Deze gecoördineerde lastercampagne werd gedetailleerd beschreven in een uitgelekt Pentagon document opgesteld door de Cyber Counterintelligence Assessments Branch en gedateerd op 8 maart 2008. Het document riep de VS op om het “gevoel van vertrouwen” dat het “centrum van de zwaartekracht” van Wikileaks is, uit te roeien en de reputatie van Assange te vernietigen.
Assange, die met de Manning-lekken de oorlogsmisdaden, leugens en criminele manipulaties van de regering van George W. Bush had blootgelegd, riep al snel de toorn van de Democratische Partij over zich af door 70.000 gehackte e-mails van de ‘Democratic National Committee'(DNC) en belangrijke Democratische functionarissen te publiceren. De e-mails werden gekopieerd van de accounts van John Podesta, de campagneleider van Hillary Clinton. De e-mails van Podesta onthulden de schenking van miljoenen dollars uit Saoedi-Arabië en Qatar, twee van de grootste financiers van Islamitische Staat, aan de Clinton Foundation. Ze lieten de $ 657.000 zien die Goldman Sachs aan Hillary Clinton betaalde om speeches te geven, een bedrag dat zo groot is dat het alleen als omkoping kan worden beschouwd. Ze onthulden de herhaalde leugenachtigheid van Clinton. Ze werd betrapt in de e-mails, bijvoorbeeld op het feit dat ze de financiële elites vertelde dat ze “open handel en open grenzen” wilde en geloofde dat de leidinggevenden van Wall Street het best in staat waren om de economie te beheren, een verklaring die in tegenspraak was met haar campagne-uitspraken. Het onthulde de inspanningen van de Clinton-campagne om de Republikeinse voorverkiezingen te beïnvloeden door ervoor te zorgen dat Trump de Republikeinse genomineerde werd. Het onthulde Clintons voorkennis van vragen in een voorverkiezingsdebat. Het onthulde Clinton als de belangrijkste architect van de oorlog in Libië, een oorlog waarvan zij geloofde dat ze haar geloofwaardigheid als presidentskandidaat zou oppoetsen. Journalisten kunnen stellen dat deze informatie, net als de ‘war logs’ verborgen had moeten blijven, maar ze kunnen zichzelf dan niet als journalisten beschouwen.
Het democratisch leiderschap, dat Rusland de schuld wil geven voor het verliezen van de verkiezingen, voert aan dat de e-mails van Podesta verkregen zijn door Russische hackers, hoewel James Comey, de voormalige directeur van het FBI, heeft toegegeven dat de e-mails waarschijnlijk door een tussenpersoon aan WikiLeaks zijn bezorgd. Assange heeft gezegd dat de e-mails niet werden verstrekt door ‘state actors’.
WikiLeaks heeft meer gedaan om het misbruik van macht en misdaden van het Amerikaanse imperium aan het licht te brengen dan welke andere nieuwsorganisatie dan ook. Naast de ‘war logs’ en de e-mails van Podesta hebben ze de hacktools die worden gebruikt door de CIA en het ‘National Security Agency’ (NSA) en hun bemoeienis met buitenlandse verkiezingen, inclusief de Franse verkiezingen, openbaar gemaakt. Zij onthulde de interne samenzwering tegen de Britse Labour Party-leider Jeremy Corbyn door Labour-parlementsleden. Ze heeft ingegrepen om Edward Snowden, die de massale surveillance van het Amerikaanse publiek door de inlichtingendiensten openbaarde, te redden van uitlevering aan de Verenigde Staten door hem te helpen van Hong Kong naar Moskou te vluchten. Uit de Snowden-lekken bleek ook dat Assange op een Amerikaanse “manhunt target list” stond.
Een afgetobde Assange riep, zijn vinger schuddend, terwijl hij door de Britse politie uit de ambassade werd gesleept: ‘Het Verenigd Koninkrijk moet zich verzetten tegen deze poging van de regering van Trump. … Het VK moet weerstand bieden!”
We moeten allemaal weerstand bieden. We moeten op alle mogelijke manieren druk uitoefenen op de Britse regering om het juridische lynchen van Assange een halt toe te roepen. Als Assange uitgeleverd en berecht wordt , zal het een juridisch precedent scheppen dat het vermogen van de pers, die Trump herhaaldelijk “de vijand van het volk” genoemd heeft, om de macht te kunnen afrekenen op zijn daden, zal vernietigen. De financiële- en oorlogsmisdaden, de vervolging van dissidenten, minderheden en immigranten, het plunderen door bedrijven van de natie en het ecosysteem en de meedogenloze verarming van werkende mannen en vrouwen om de bankrekeningen van de rijken op te krikken en de wereldwijde greep naar de macht van oligarchen over de hele wereld te consolideren, zal niet alleen groter worden, maar zal niet langer deel uitmaken van het publieke debat. Eerst Assange. Dan wij.
