De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Eric Corijn onderzoekt de diepgewortelde cultuur achter het stierenvechten

woensdag 2 december 2020 15:32
Spread the love

Stierenvechten is niet alleen een sport, wetenschap, maar ook een diepgewortelde cultuur in de Romaanse wereld. Het heeft zich door de eeuwen heen aangepast aan mens en natuur, maar nu staat het op het punt te verdwijnen, omwille van dierenrechten. Dat zou spijtig zijn vertelt Corijn met zijn geniale taal en zijn goed onderbouwde stellingen.

Eric Corijn (‘47) is een stadsontwikkelaar, sociaal wetenschapper en cultuurfilosoof. Hij is een kosmopolitische Brusselaar die met dit boek vertelt over één van zijn foute interesses: het stierenvechten. Dat hij niet verdedigt, maar onderbouwt om aan te tonen waarom deze bezigheid de aristocratie, de adel en het volk zo lang al bezighoudt.

Het boek is uitgegeven bij Bitbook, dé Brusselse uitgeverij, die met Corijn weer een standbeeld van Brusselse scène heeft binnengehaald. Deze auteur komt dan ook volledig tot zijn recht bij Bitbook, over een geslaagd project gesproken. Eric Corijn is niet aan zijn proefstuk toe, het is ongeveer zijn 300ste publicatie. Dit boek is een waardig relaas over een onderwerp dat vaak bij het horen van de term wordt overgeslagen, toch gaat Corijn hier niet over één nacht glad ijs.

Ik ga het later over de inhoud hebben, maar eerst de structuur die wat ingewikkeld in elkaar steekt. De ontknoping is een gevecht helemaal uitgelegd en de hoofdstukken daarvoor gaat over de geschiedenis en cultuur in en rond het stadium. Elk hoofdstuk trekt een filosofische les, en het dierenleed komt niet naar voren. Je kan het dus een technisch boek noemen. Zonder te vervallen in het maskeren van de realiteit.

Hij heeft het over belangrijke onderwerpen als de evolutie van het stierenvechten, eerst te paard en dan te voet en de relatie tussen mens en natuur. We vergeten misschien dat Zeus als een stier wordt afgebeeld, daarmee dat het impressionant dier is en dat maakt de spanning van sport. Het heeft niet alleen met die symboliek te maken, maar met het omgaan van de landbouw met het slachten van dieren. Niet zo maar een dier, maar de stier die een belangrijke rol speelt in het leven in de hoeve of op het platteland.

Het is een ritueel dat eeuwen oud is dat voortdurend is veranderd, het is wel zo dat de Torro Bravo enkel bestaat voor het stierenvechten en dit stierenras zou uitsterven moest de sport verdwijnen. De stier moet namelijk rechte horens hebben, een gespierde nek en dunne benen. De stierenvechter of torero, moet de stier zo snel mogelijk doden na de aanval. De stier zal altijd op dezelfde manier aanvallen, maar beweegt zich anders in de ruimte. De torero kan dus aanvallen op één manier, maar moet zich aanpassen aan hoe de stier zich beweegt in de ruimte.

Corijn vertelt dat de huidige weerstand tegen stierenvechten voornamelijk komt door de cultivering van de sport door Franco, de dictator van Spanje (’39-’75). Hij vertelt er echter bij dat het komt omdat die sport zo populair was, dat het een geschenk was voor het regime. Wat ooit hyperpopulair was, is nu een vergane glorie en zelf de stieren zullen uitsterven, dus er zijn geen winnaars…

Het boek: ‘Apologie van een foute interesse, stierenvechten’ is te koop bij bitbook.be

Creative Commons

take down
the paywall
steun ons nu!