In Aalst ging de sp.a in een coalitie zitten met de N-VA. Spontaan plak je daar ‘sleeping with the enemy’ als titel op. Het verstandshuwelijk verbrokkelde, maar er werd wel een kindje geboren: de SD&P. Zou het kunnen dat het kindje de kwaadste trekken van beide ouders overneemt? Onderstaande analyse, getiteld Om ter sociAalst, kreeg ik toegestuurd door Jong Groen, Jong Socialisten en PVDA jongeren.
Om ter sociAalst
Aalst. De stad bekend voor zijn carnaval, (oude) industriegebouwen en rijke arbeidersgeschiedenis. Alsook de stad van volkse, sociaal bewogen figuren zoals Adolf Daens en Louis Paul Boon. Een bruisende stad aan de oevers van een ietwat troebele Dender. Een stad waar de inwoners terecht trots op mogen zijn, geleid door een coalitie die deze sociale traditie in alle eer en geweten verdedigt en verderzet. Althans, zo beweren ze toch.
Want is datzelfde sociale Aalst ook niet de centrumstad met het kleinste aanbod aan sociale woningen, een wachtlijst van 1.200 gezinnen en een wachttijd van om en bij de 5 jaar? Met hallucinant hoge jeugdwerkloosheidscijfers, uit de pan swingende woonprijzen en een toenemend aantal daklozen? Waar 2 van de 5 armste Vlaamse wijken gelegen zijn en talloze inwoners in rij aanschuiven voor de wekelijkse voedselbedeling van Mensen Helpen Mensen, het sympathieke project van Kamiel Sergant (hier leest u een interview met hem) die, ondanks de schrijnende miserie, zijn goedlachse aard wist te bewaren?
Anti-sociale maatregelen
Uiteraard beweert niemand dat je dergelijke sociale mistoestanden op slechts 1 jaar tijd kan rechtzetten, noch dat de huidige coalitie hier (al) de verantwoordelijkheid voor draagt. Alleen begrijpen wij niet hoe de volgende beslissingen kunnen bijdragen tot de versterking van dat – door eenieder zo geprezen – sociale karakter: het schrappen van het leefgeld dat diende om de periode voor de toekenning van het leefloon te overbruggen voor de allerarmsten, het verminderen van de subsidies aan sociale organisaties met 400.000 euro, de verhoging van de rusthuisprijzen, het duurder maken van OCMW-diensten als warme maaltijden en mindermobielenvervoer, het invoeren van een (gedeeltelijke) aanwervingsstop bij het stadspersoneel, het beboeten van personen die hun schulden niet meteen kunnen afbetalen, de stijging van lokale belastingen en retributies met een geschatte meerinkomst voor de stad van 700.000 euro of de stopzetting van Buurtsport dat volgens burgemeester Christoph D’Haese een kweekvijver voor criminelen was, ook al wordt dat tegengesproken in de wetenschappelijke literatuur.
Zo wordt onder meer verwezen naar volgende gedragskenmerken: zelfbeheersing, zelfvertrouwen, zelfdiscipline, zelfkritiek, agressieregulatie, sociale integratie, beter inlevingsvermogen, enz. Vlaams minister van Sport en partijgenoot Philippe Muyters beschrijft het als volgt: “Sport brengt mensen samen en versterkt het verenigingsleven. Het trekt mensen weg uit sociale uitsluiting en geeft hen eigenwaarde. […] Sportdeelname gaat er hand in hand met de persoonlijke en sociale ontwikkeling van deze jongeren.”. Verder merkt hij op dat er heel wat inspiratie te putten valt uit de kracht van vechtsporten (bron: “Vechtsporten met een +. Extra kansen voor kwetsbare jongeren.” van Marc Theeboom en Ellen Verheyden). Ook de beloofde 250 nieuwe sociale koopwoningen door sp.a (in de coalitie momenteel SD&P) komen er niet, evenmin rept Sarah Smeyers (schepen van Sociale Zaken en Wonen, N-VA) met zelfs maar één woord over een ruimer aanbod in een persbericht n.a.v. het Meerjarenplan.
Bedje spreiden voor de elite
Toegegeven, er werd wel degelijk iets “sociaals” opgericht. Terwijl wij met ons vergrootglas in de aanslag vlijtig naar sociale sporen zoeken, is het bestuur reeds begonnen met sociale fraude op te sporen en daar een heuse cel voor op te zetten. Het gaat niet enkel om domiciliefraude en inkomensfraude, maar ook om fraude rond gezinssamenstelling, bezittingen, uitgaven, gezondheidstoestand, werkbereidheid, taalbereidheid en zwartwerk. Kortom rond vanalles en nog wat behalve fiscale fraude. Want gelukkig is het niet voor iedereen kommer en kwel. Zo kunnen de bedrijven rekenen op een belastingvermindering van zo maar eventjes 25% (ter waarde van zo’n slordige 680.000 euro) en werft de stad zeven topdirecteurs aan die de diensten gaan leiden voor een maandloon tussen de 4200 en 6000 euro. D’Haese tracht ons gerust te stellen: “We gaan ervan uit dat dit (belastingvermindering voor bedrijven, n.v.d.r.) ook een positieve invloed heeft op de tewerkstelling.”. Weet D’Haese dan niet dat fiscale voordelen amper tot geen werkgelegenheid creëren of tracht hij ons, behalve gerust te stellen, vooral te misleiden? Waar hij spreekt over financiële ademruimte voor bedrijven vrezen wij toch vooral sociale verstikking voor aanzienlijke delen van de bevolking, in eerste plaats de minder kapitaalkrachtigen onder hen, waaronder werklozen, bejaarden en zieken.
Prestigeprojecten
Nochtans bezit de stad, in tegenstelling tot de andere centrumsteden, een goedgevulde stadskas waarmee gul geïnvesteerd wordt in stadsvernieuwing. Behalve de aankoop en heraanleg van gebouwen en terreinen ter waarde van tientallen miljoenen euro’s spendeert het bestuur kwistig deze publieke middelen aan een rode neus (94.000 euro, zie foto), een slechts gedeeltelijk overdekt kunstzinnig bushok (120.000 euro), een futuristische “urilift” (60.250 euro),.. je kan het niet zo gek bedenken of iemand anders heeft het reeds bedacht in Aalst. Dat al deze stadsverfraaiingswerken en prestigeprojecten in praktijk vaak uitdraaien op gentrificatie, waarbij alweer de sociaal zwakkeren als eerste uit de boot vallen, blijkt niet meteen hun grootste zorg te zijn. Wel integendeel, zo worden die tweeverdienende middenklassers aangetrokken waar ze zo hartstochtelijk naar verlangen. Het recht op de stad voor de bevolking dreigt zo al snel het onrecht door de stad over de bevolking te worden. Want zoals armoede een onrecht is, zo is het bestuur dat dit stimuleert schuldig. En voor de hardnekkige (over)lastposten voeren we gewoon overlastboetes in, denken ze vast. Wat Christoph D’Haese betreft mag dat gerust vanaf 14 jaar. Al die straffeloosheid in deze wereld, dát kunnen we toch niet tolereren zeker? Wees gerust, als ze burgers kunnen koeioneren kan het duidelijk nooit straf genoeg zijn!
Priester Daens zou dit jaar 175 geworden zijn. Aan alle verenigingen wordt opgeroepen om activiteiten te voorzien die verwijzen naar Daens, zijn sociale inzet of engagement. We kunnen ons geen beter eerbetoon inbeelden dan een massale oproep aan de coalitie om deze verwijzingen te verankeren in haar beleid.
Want het is niet de “jaloeziecultuur” waaronder de Aalstenaar gebukt gaat dezer tijden, zoals gesteld in de beginselverklaring van de ex-sociaaldemocratische SD&P. Neen, het is de privilegecultuur die hen ten gronde werpt. Sta op en verdedig hen. Dáár hebben ze jullie immers voor verkozen!
Hoogachtend,
Jong Groen, Jong Socialisten en PVDA jongeren
