Dat Lula van de eerste keer aan de macht zou komen wisten we allemaal, toch gebeurde het niet. Rechts in Brazilië kreeg er opeen 20% bij zoals door een druk op de knop. Was het de linkse arrogantie, of moeten we vaststellen dat het bolsonarisme is gebouwd op restantanten van de militaire dictatuur die nog goed is voor 30% van de stemmen.

Maandag morgen 3 oktober, Lula heeft het niet gehaald in de eerste ronde, kater, we hadden het zo gehoopt dat het zou lukken. We hadden er vier jaar naartoe gewerkt om verslag te brengen van hoe Bolsonaro naar de exit werd gebracht. Toch zien we nu dat hij sterker is dan ooit.

Natuurlijk is hij een zittende President, maar daar heeft Brazilië slechte ervaringen mee, enkel Cardoso (’95-2002) en Lula (’03-2010) hebben twee termijnen gedaan sinds de terugkeer naar de Democratie. Toch kenden Brazilianen een relatief stabiele periode, volgens bronnen is het geen zaak meer voor de Noord-Zuid sector.

En toen kwam Bolsonaro in 2018 hij staat op een stabiele 30% en heeft Joodse sympathieën, hij gelooft dat alle godsdiensten vrijheid moeten kennen in Brazilië. Die steun kan hij goed gebruiken voor hulpoperaties (bv Brumadinho) en Drones om de industriële landbouw te verbeteren…

Vanwaar die steile klim van Bolsonaro bij de presidentiele verkiezingen, dat wil zeggen dat hij nog dieper zit dan de reststructuren van de militaire dictatuur. Er is die religieuze component, maar dat later we aan andere mensen over, toch zal het moeilijker worden dan verwacht om deze radix uit de grond te krijgen…