De krant “De Tijd” besteed in haar week-end editie enige tijd aan Mevr. Desmyter Anneleen, mij tot hiertoe onbekend maar dat komt waarschijnlijk eenvoudigweg omdat ik niet onmiddellijk in dezelfde kringen vertoef, we lopen mekaar dus waarschijnlijk niet voor de voeten.

Mevr. Desmyter is CEO van Qrf City Retail, een beursgenoteerde vastgoedgroep die zich toespitst op het investeren in en verhuren van winkelvastgoed in stadskernen. Zo, dat is eruit, het was een hele brok. Ik ga het nu even googelen want het is mij verder volledig onbekend. Google, google dus.

Qrf profileert zich als een bedrijf dat gelooft in retailers met sterke concepten die erin slagen hun klanten een unieke belevenis te bieden. Unieke belevenissen maken mij al direct een beetje argwanend. Unieke belevenissen is of zijn een divers concept. Op stap in Venezuela bv. om maar iets te zeggen, meer nog, zoals Tom Waes deed in Caracas is een unieke belevenis, niet zo onmiddellijk de belevenis waar ik zit op te wachten maar bon, ieder zijn meug. Blijkbaar is in de retailhandel zo een unieke belevenis veel gemakkelijker te beleven. Het is als ik er mij iets kan bij voorstellen gewoon een zaak van de detailhandel in kwestie binnen te treden en te beleven wat er te beleven valt. Het is me toch wat met dat marketing gezwets over unieke belevingen.

Dat het gepaard ging met de geur van zomers koren zorgt er tot vandaag voor dat ik blijf verlangen naar een moment dat er nooit nog zal zijn zoals het er ooit geweest is. 

Laat mij even afdwalen. Het moet zowat rond 1968 geweest zijn. Ik kan er niet omheen, ik was zes en het werd zomer. In de buurt waren de meer begoeden bezig met het graan binnen te halen. In Zichemse stijl liepen er duizenden De Wittes rond, korte broek, goed gemoed, elke parochie had er een overvloed aan. Ik was er één van en toen de autohandelaar, merkwaardig genoeg diegene die het graan collecteerde, in de straat kwam ronselen naar minderjarige werkkrachten die in ruil voor zoveel levenservaring, een pak friet met mayonaise en een frisdrank en onnoemelijk veel kinderplezier de balen wilden ophalen stonden we in extase te wachten om op de vrachtwagen te springen en te dorsen en te malen en te lachen en te bluffen. Wie had ooit verwacht dat we voor zoveel plezier ook nog zouden vergoed worden. Dezen die er niet bij waren geweest waren de klos, deze beleving was ongezien, we pochten ermee en tot vandaag is wie er niet bij was gezien.

 Een eeuwigheid later lag ik met mijn geliefde in de zomer van ’76 in het veld. Uiteraard was het verlangen naar en de ontdekking van het ongekende vrouwelijke schoon één van mijn eerste unieke belevingen maar dat het gepaard ging met de geur van zomers koren zorgt er tot vandaag voor dat ik blijf verlangen naar een moment dat er nooit nog zal zijn zoals het er ooit geweest is. Dat! is een unieke beleving Mevr. Desmyter.

 Dat u dat! op een hoopje gooit met uw met winstoogmerk beoogde kletspraat neem ik u uiteraard bijzonder kwalijk.

“10 geldvragen aan Anneleen Desmyter” – De Tijd – 25 maart 2017