In Libanon en Argentinië is er hyperinflatie, maar in Ayiti speekt men alleen van bendegeweld. Onveiligheid is beleidsonderwerp nummer één in Latijns-America. Onveiligheid is een realiteit, maar is een stemmencanon voor rechts. Het is niet omdat Ayiti en de Caraiben godvergeten zijn, dat er geen solidariteit heeft bestaan.
Ayiti is een ‘failed state’ en de bevolking, als het niet kon dienst doen op humanitaire hulp, moest het overleven door de wet van de sterkste. Bendevorming en interne-solidariteit is een overlevingsprincipe. De huidige situatie is kritisch en is er nood aan externe faciliteiten, dat is zo in verschillende landen van Latijns-Amerika.
Ayiti heeft nog altijd haar industrieel complex en de elite kunnen nog altijd ontsnappen aan het bendegeweld. Er wonen dan ook extreme rijke in Ayiti met een poot in de VS. Dat wil zeggen dat er in Ayiti meer speelt dan bendevorming alleen en de situatie veel complexer is. Natuurlijk levert bendegeweld sensatie op.