De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

De VLOEK is geen ZEGEN

De VLOEK is geen ZEGEN

woensdag 30 januari 2013 11:02
Spread the love

We leven in verwarrende tijden. Er wordt ons nieuws opgedrongen dat er geen is, en ondertussen wordt het echt belangrijke nieuws vakkundig weggefilterd. Nochtans zijn er heel wat dingen waar we vandaag de dag kunnen over rapporteren. Zo zitten we in een diepe systeemcrisis, en worden we vanuit alle richtingen op de proef gesteld om dat manke systeem in stand te houden.

Zelf spreek ik graag over de VLOEK. Het is namelijk zo dat we niet te maken hebben met één enkele crisis, maar eigenlijk 5 crisissen, die elkaar bovendien versterken. Met de VLOEK onderscheiden we de Voedselcrisis, Liberalisatiecrisis, Oliecrisis, Economische crisis en Klimaatcrisis.
Een voedselcrisis is nu reeds aan de gang. Niet alleen wordt er voedsel gebruikt als belegging, waardoor de prijs stijgt, ook is er aan de kant van de productie een serieus probleem. Graanoogsten mislukken, GGO is een experiment dat nog het achterste van zijn tong niet laat zien, overstromingen en droogtes zorgen voor minder opbrengst in de landbouw, we gooien gigantische hoeveelheden voedsel weg en zo kunnen we nog wel een tijdje doorgaan. Klimaatverandering is hier toch een grote boosdoener, de vijfde van de crisissen, dus het ene proces versterkt het andere.
De Liberalisatiecrisis is ook aan de gang. Als reactie op moeilijkere tijden heeft de mens de neiging om terug te plooien op zichzelf. Een verrechtsing van de samenleving heet dat. Dat is nu terug langzaamaan aan de gang, maar in het verleden (neen, ik laat me niet vangen zoals de koning door jaartallen uit te spreken) hebben we gezien wat dat met een mens kan doen.

De oliecrisis hebben we nu reeds, zonder het echt te beseffen. Maar ook hier wordt er bitter weinig in de media uitgespeeld over dit fenomeen, en wil men de mensen vooral paaien met groeicijfers van onze economie, de koopjesperiodes, een blote vrouw op de gevel van een huis, een abdicatie in Nederland en nog veel fraais. En dat er tot slot een economische crisis aan de gang is én dat we systematisch ons klimaat verder naar de verdoemenis helpen (exit Rio, Kopenhagen, Doha, …), weet nu ongeveer iedereen, veronderstel ik…

Voorlopig zijn de onderlinge versterkingen van de crisissen nog niet genoeg om heel het systeem te doen kantelen. Maar ik vrees dat als elke crisis in omvang verder gaat toenemen, de versterking niet lineair zal zijn en de gevolgen ineens zullen komen. Je kunt een schip over vrachtwagen verkeerd laden, maar het omkantelen is meestal abrupt.

Dus het is goed om met de VLOEK rekening te houden en je leven aan te passen, zodat de impact ervan minimaal is en je in staat bent het te overleven. Een beetje anders denken is  dus de boodschap. Door zelf terug voedsel te kweken of deel uit te maken van voedselteams stel je jezelf in staat om de eerste crisis het hoofd te bieden. De liberalisatiecrisis is een fenomeen dat zichzelf moet oplossen in het stemhokje. Hier kunnen we ook een rol spelen, door de valkuilen van rechts te blijven benadrukken en tegen de stroom in te gaan. We hebben niet minder, maar net meer SAMENLEVING nodig, in de letterlijke en figuurlijke betekenis van het woord. We leven samen, en we kunnen dat verder benadrukken. Buurtfeesten, vrijwilligerswerk, verenigingen, etc. Het is het beste medicijn tegen de verrechtsing. Want onwetend is beangstigend en zorgt voor een ander stemgedrag in het hokje.
Ook de oliecrisis kan je aanpakken door drastisch in te grijpen in je mobiliteit en het verbruik van je woning. Ga voor een laag-energie-woning of zelfs een passiefhuis, zodat je tijdens een oliecrisis niet in de kou moet zitten. Maar mobiliteit vraagt meestal veel meer energie dan “wonen”. Kiezen voor het STOP-principe is een goede zaak (Stappen, Trappen, Openbaar vervoer, Privévervoer). En natuurlijk heeft het ook zin om zo dicht mogelijk bij het werk te wonen. Zelf heb ik het goede voorbeeld gegeven, door een huizenruil te doen met mijn ouders. Gevolg? Nu wonen we op slechts 2km van het werk, en dat reduceert toch aanzienlijk de kilometers voor het woon-werk-verkeer, een grote slokop voor velen.
De economische crisis het hoofd bieden is niet eenvoudig, maar door niet te investeren in banken, maar in je eigen woning, kan je toch proberen om deze diepgaande crisis te overleven. En de klimaatcrisis? Tja, da ‘s een rit die we zullen moeten uitrijden en kijken waar ons dat brengt. In elk geval onze ecovoet aanpakken is de boodschap. En dan dat goede voorbeeld verspreiden bij de anderen.

Vreemd eigenlijk dat er zo weinig oplossingen worden aangereikt om heel die VLOEK te kunnen overleven. Liever doet men aan de ZEGEN. Zorgeloos Economisch Genieten En Nieuwigheden, m.a.w. shoppen en roddelen (de nieuwe brood en spelen van deze eeuw, consumeren en medianieuwtjes). Helaas brengt deze ingesteldheid ons niks verder en gaat het zelfs zorgen dat we blind zijn voor de echte problemen. Struisvogelpolitiek. Leg de focus op de onbelangrijke dingen en mensen hebben geen oog meer voor de echte problemen. Of zoals W Bush vertelde na de aanslagen van 9/11. Go out and shop!

take down
the paywall
steun ons nu!