In Salvador de Bahía in Brazilië vond de Revolução dos Malés plaats, één van de belangrijkste slavenopstanden in de Nieuwe Wereld. De opstand duurde één nacht en er kwamen enkele honderde Afrikaanse slaven uit Senegambi en Guinea in opstand. Er stierven ongeveer 70 slaven of Imalês, slaven vertaalt in het Yoruba, vandaar ook de naam van de revolutie.
Dertig jaar voor de revolutie had Haïti zich kunnen bevrijden van Frankrijk, de Imalês waren hier van op de hoogte en geloofden in hun zaak. Hun leider op het proces tegen de overlevenden zei dat hij zijn Christelijke naam, Pacificío, niet meer wilde gebruiken en dat hij vanaf nu Bilal zou heten zoals op het Afrikaanse continent. Hij stak het niet onderstoelen of banken dat samen met de slaven uit West-Afrika enkele moslimgeleerden waren meegekomen.
Deze moslimgeleerden hielden zich bezig met Arabisch en de Koraan te onderwijzen aan slaven, hierdoor werd de theorie dat slaven de ‘social status death’ hadden in de nieuwe wereld stevig aangevallen. Deze moslimgeleerden waren de leiders van de slavenopstand en waren bovendien polyglot.
De geschiedschrijving gaat uitelkaar als het gaat over een moslim opstand of niet, volgens ‘Crecent over another horizon’(2015), John Tawfic Karam, hebben zij andere slaven bekeerd, en ging het eerder om bekeerlingen die onder een zelfde banner vochten, en hun eenheid zochten in de Islam en Mandingué amuletten met Arabische opschriften droegen zoals deze werden gevonden bij de opstand in Haïti onder Dessalines.
Terwijl in ‘The Middle East and Brazil’(2014), José T. Cairus duidelijk spreekt over moslim die uit Westelijk-Afrika zijn gekomen en allemaal Arabisch spraken en de Koraan verstonden. Het is een nuance, maar toch een belangrijk verschil. Omdat er in het boek duidelijk een gewag wordt gemaakt van een Braziliaans Afrikaanse jihaad tegen de slavenhouders en de Braziliaanse staat.
De Revolução dos Malês mislukt en sindsdien is er nooit meer gesproken over een significante opstand, misschien omdat in die jaren de slavenhandel werd afgeschaft, toch werkten er nog slaven in Brazilië tot 1888, daarna werden zij vervangen door Europese migranten die betaald werden.
Willemjan Vandenplas is auteur van het boek ‘Dagboek van een Wereldburger’ te verkrijgen in Brussel bij les yeux gourmands en Poëtini in Saint-Gilles en Pépites Blues, la Petite Portuguaise, Tulibris of Libre Books in de Matongé.