Het is weer die tijd van het jaar: het schooljaar loopt ten einde en studenten willen een zakcentje extra verdienen met een vakantiejob. Ook ik behoor tot die groep studenten. En, zelf al op deze leeftijd, ondervind ik al de mentaliteit van de privémarkt. 

Overal waar ik naartoe ging, kreeg ik hetzelfde antwoord: “Sorry, maar er zijn geen vacatures meer.” Als ik zie, hoeveel klanten er rondliepen in sommige van die bedrijven, en hoeveel mensen er soms moeten betalen voor de service die ze leveren, dan vraag ik mij af waarom ze niet nog iemand kunnen aannemen. Het antwoord is vrij simpel.

Liberale partijen zien privébedrijven als engelen die naar ons komen en ons jobs geven. De realiteit is ,volgens mij, compleet anders. Ik zie ze eerder als jobvernietigers. Een privébedrijf op onze vrije markt, is namelijk niet zo vrij als sommigen beweren. Ze zijn compleet afhankelijk van de winst. De meesten willen dan ook zo veel mogelijk winst boeken. Veel winst betekent zowel veel omzet als zo weinig mogelijk uitgaven. Voor privébedrijven zijn jobs uitgaven, en uitgaven belemmeren de kost. Natuurlijk moeten ze er wel zijn anders zijn er geen producten, diensten… Een privébedrijf zal dus zo weinig mogelijk mensen in dienst nemen. Alleen wat voldoende is om hun bedrijf draaiende te doen houden, nemen ze aan. De rest is winst.

Waar privébedrijven dus jobs vernietigen, creëren overheidsbedrijven juist jobs. Het is te zeggen, door het liberale bewind worden overheidsbedrijven ook meer en meer behandeld als privébedrijven (NMBS, De Lijn…). Hier ga ik (in dit artikel) niet verder op in. Als overheidsbedrijven gerund zouden worden zoals het zou moeten (eerst de mensen, niet de winst), kunnen zij dus voor jobs zorgen waar privébedrijven liever winst zouden opstrijken. 

Daarom zeg ik dus neen. Neen tegen meer privatisering, neen tegen meer korte termijn denken, en neen tegen een liberaal bewind.