RAILCAR BY BOB DYLAN @ Chateau la Coste
In het beeldhouwpark van het wijnmerk ‘Château La Coste’ in de Provence is op 8 mei het smeedijzeren kunstwerk ‘Rail Car’ van Bob Dylan onthuld. Het vervoegd de indrukwekkende permanente sculpturencollectie van het domein. Er zijn ook nieuwe schilderijen uit zijn Drawn Blank serie te zien. Bob Dylan verwierf in de jaren ’60 algemene bekendheid met zijn politiek geïnspireerde protestsongs. Zijn invloed op de culturele wereld is onmiskenbaar. In 1916 werd hem de Nobelprijs voor literatuur toegekend voor de “poëtisch tekstuele vernieuwingen” die zijn songs kenmerken. Minder bekend in onze contreien is dat hij ook als beeldend kunstenaar actief was en is. Zijn oeuvre is wel vaak getoond maar is nooit aangewezen als baanbrekend en vernieuwend.
Rail Car is een installatie van een smeedijzeren goederenwagon die op treinsporen rust. Het monumentale werk verwijst naar aspecten uit Dylans verleden: “Ik had treinen gezien en gehoord sinds mijn vroegste jeugdjaren en het zicht en geluid gaven mij altijd een veilig gevoel. Grote bakwagens, ijzerertswagens, goederenwagens, passagierstreinen, pullmanwagens. In mijn geboortestad kon je nergens heen zonder een deel van je tijd te stoppen bij overwegen en te wachten tot de lange treinen voorbij waren”. De omgebouwde wagon die hij in het beeldhouwwerk heeft verwerkt is een WIIX 723 dubbeldeurs die wordt gebruikt om rollen papier te vervoeren voor Willamette Industries, een hout- en papierbedrijf in Oregon. In de zomer van 2019 begonnen de werkzaamheden aan de treinwagon, waarbij technische teams uit Frankrijk en de Verenigde Staten betrokken waren. Het kunstwerk is voor het eerst gemaakt in Los Angeles, daarna uit elkaar gehaald en verscheept naar Frankrijk om ter plaatse in Château La Coste te installeren. Het heeft lang geduurd om de wagon op de spreekwoordelijke rails te zetten.
24 schilderijen van Dylan zijn tot 15 augustus te bekijken in het Renzo Piano Pavilion op hetzelfde domein. Ze zijn gebaseerd op tekeningen die hij maakte tijdens zijn concertreizen door Europa en Amerika. Het zou gaan om de eerste tentoonstelling van Dylans schilderijen in Frankrijk. De tentoonstelling wordt begeleid door een tekst van Joachim Pissarro (FR, 1959 ), kunsthistoricus, theoreticus, pedagoog en directeur van het vermaarde Hunter College in New York met een rijke artistieke reputatie. Hij heeft het in zijn essay over de invloed van Dylan als “baanbrekende kunstenaar” in de serie Drawn Blank. Of ze een even betekenisvolle bijdrage leveren aan de schilderkunst als zijn songs aan het culturele erfgoed van de muziek is mij niet duidelijk maar ze wijzen er wel op dat Dylans artistieke praktijk verder reikt dan de muziekwereld.
Bob Dylan, geboren op 24 mei 1941 in Duluth, Minnesota, heette oorspronkelijk Robert Allen Zimmerman. Het gezin verhuisde naar Hibbing en Dylan ging in 1959 naar de Universiteit van Minnesota, maar verliet de school na een jaar om een carrière in de muziek na te streven. Hij ging in 1961 in New York wonen en begon in verschillende clubs te spelen. Het jaar daarop bracht hij zijn eerste album uit. Dylans interesse in kunst bleek al toen hij enkele van zijn schilderijen op de covers van The Band’s albums ‘Music from Big Pink’ (1968) en ‘Self Portrait’ (1970) verschenen. Men kan zijn oeuvre dus niet toeschrijven aan een late commerciele roeping. In 1994 werd een boek met 92 tekeningen uit de serie ‘Drawn Blank’ gepubliceerd. In 2007 werden in de Halcyon Gallery in Londen en het volgende jaar in de Kunstsammlungen Chemnitz in Duitsland tentoonstellingen georganiseerd met herwerkte versies van deze afbeeldingen. Uit zijn biografie blijkt 2016 een keerpunt te zijn met meerdere tentoonstellingen wereldwijd, met ondermeer voorkeuren voor vintage ijzer en andere metalen en een fascinatie voor las- en metaalwerk. Het wijst er op dat Bob Dylan niet alleen interesse toonde voor de voorbijrijdende wagons maar ook voor het arbeidsintensief maatschappelijk project dat de spoorwegindustrie is.
