De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Als de wapens stil worden, in onze cultuurharten

Zondag 11 november is de Wapenstilstand herdacht. Onderstaande dialogen, opgedragen aan de kinderen van Jemen, vormen een trilogie met als thema: radicaal neen kunnen zeggen tegen gevaarlijke vormen van extremisme die aangewakkerd worden door wie op oorlog uit zijn. Welke drive hebben we daarvoor nodig? Eigenlijk maar een enkel: onze harten op elkaar afstemmen om het spel van haat en verderf nooit toe te laten.

maandag 12 november 2018 12:06
Spread the love

1.
Ik geloof in mijn islam
Als het niet met wat meer menselijkheid kan

Dag Thierry,

Ik deel met jou een paar bedenkingen die ik oorspronkelijk gepost heb als status op mijn Facebook, op 05/11/2018, nadat ik de beelden zag van de kindjes in Jemen. Uit pure frustratie ben ik in mijn pen gekropen.

Wat je moet weten, denkend aan die kinderen, is dat ik me altijd al heb lopen afvragen of er wel echt een hel of een hemel bestaat. Waarom zou God ons straffen voor iets wat Hij gemaakt heeft? Waarom heeft Hij iedereen andersdenkend gemaakt en ervoor gezorgd dat er verschillende religies zijn, maar dat er chaos en oorlogen komen tussen de wereldreligies, en waarom doet Saudi-Arabië, het land dat de islam ademt, alles wat tegen de islam is, tot op het punt dat het zelfs zijn medemoslims en buren in Jemen niet eens helpt in nood.

Als enkel een deel van de twee miljard moslims het paradijs verdient, dan wil dat zeggen dat meer dan acht miljard mensen op deze wereldbol verkeerd bezig zijn en naar de hel gaan?

Ik vraag mij ook altijd af, wonend in België, wanneer andere landen zoals Palestina, Jemen, Iran, Syrië, enz… ook een wapenstilstand mogen vieren.

De gruwel van oorlog die inspeelt op onverdraagzaamheid heeft me altijd bezig gehouden. Na veel geluk in het leven en ook enorm veel tegenslagen heb ik ondervonden dat de islam iets is wat je er zelf van maakt. Jouw geloof, ongeacht welk, is niet wat iemand je oplegt maar wat iemand je bij de geboorte meegeeft. Het is wat je ermee doet dat je een goed of slecht mens maakt.

Ik ben geen moslim in de zin dat ik mijn geloof niet vergelijk met dat van IS, Al-Qaida of andere “islamitische” terreurgroepen of met die van de Saudi’s. Verre van zelfs. Ik geloof in mijn islam.

De islam waarin ik geloof, zegt dat men elkaar moeten steunen en helpen ongeacht of je nu moslim bent of niet. Of je nu Jood bent of niet of je nu homo bent of niet. We zijn zoals de M&M’s, allemaal verschillend van kleur, maar van binnen zijn we allemaal hetzelfde.

Dus, of je nu moslim bent of niet, het maakt geen verschil. Wees in de eerste plaats een mens en dan een moslim.

 

Youssef
(Youssef El Moussaoui, stand-up comedian)

2.
“God verdoeme”
Waarom de ander de hel in duwen?

Dag Youssef,

Ik zeg wel eens: de wereld zit scheef in elkaar en toch blijft die ronddraaien. Maar ondertussen zitten ik en jij samen met veel gelijkgezinden helaas met dezelfde pijn in ons hart. Er is wel hoop, die is er altijd geweest. Want gelukkig vinden we elkaar, houdt de ontmoeting ons recht, geeft ze ons energie.

Je post viel me op en daarom heb ik je gevraagd of ik er in dialoog mee mag gaan.

Waarom? Weet je, sinds de laatste jaren ben ook ik veel meer op mijn hoede. Ook ik zet me af van elke groep die de deur op een kier laat voor radicaal denken en gewelddadig handelen. De dingen die gebeuren in radicale middens staan buiten elke menselijkheid, zoals je opmerkt.

Toch kan ik het niet begrijpen, na al die jaren nog altijd niet: waarom doen wij, mensen, elkaar zoveel aan?

Het blijft voor mij een mysterie. Het staat haaks op wat ik droom voor deze wereld. Wat me bijvoorbeeld aangetrokken heeft toen ik de islam ontdekte, en nog altijd, is de idee in deze religie dat heel de mensheid als profetie wordt herkend. Adembenemend vond ik het toen ik de eerste keer hoorde van de islamitische idee dat er altijd en overal, heel de mensheid lang, profeten zijn opgestaan die het mooie van de culturen hebben gevormd. Dit was één van de eerste dingen die ik leerde over islamitisch denken.

Zelf komende uit een gesloten katholieke cultuur, was dit voor mij een plotse blikvanger, te weten dat in de 7de eeuw reeds een religie zo ver gevorderd was in intercultureel denken, een religie waarvan ik het niet verwacht had vanwege het beeld dat ons hier in het Westen van de islam wordt gegeven.

Helaas is niet alles mooi. De wereld draait wel rond, maar zit scheef in elkaar. “Het is allemaal politiek”, zeggen de mensen, “dat gedoe met religieuze onverdraagzaamheid”. En het volk heeft altijd gelijk.

In de islamwereld en ook binnen andere religieuze of ideologische strekkingen nemen vandaag verdeelzuchtige groepen helaas vaak de bovenhand. Er is macht en geld mee gemoeid, twee van de klassieke dooddoeners die het moeten hebben van haat en verderf.

Beste Youssef, je zei dat je niet kunt begrijpen met hoeveel gemak bepaalde moslims andersdenkenden de hel in preken. Dit valt me ook telkens op. Het is een pijnlijk punt voor me. Helaas heb je niet alleen moslims, maar ook christenen en nog andere gelovigen die zeggen dat als je niet tot hun groep behoort, je voor eeuwig verdoemd zal worden na je dood, dat je dan naar de hel gaat of naar iets dat daarvoor doorgaat.

Zelfs niet-religieuze radicale ideologieën verdoemen mensen die niet met hen zijn. Hun leden worden aangezet om afstand te nemen van de ‘anderen’, om hen aan de kant te zetten. Dit is ideologisch totalitarisme: de wet van het overheersen door mensen tegen elkaar op te zetten. Daar komt altijd oorlog van.

Waar we nood aan hebben, zoals je schrijft, Youssef, zijn geen helpredikanten. We hebben profeten nodig zoals die altijd bestaan hebben. Ja, die profeten zijn er ook vandaag in het groot en klein. Hun hart brandt van verlangen om vrede te stichten door mensen samen te brengen, door harmonie te scheppen. Het zijn mensen die het vuur van de liefde hebben in hun hart. Velen komen zich warmen aan deze innige harten.

Laten we dit ook elkaar toewensen: dat we een warm hart kunnen bieden aan alle mensen op deze aardbol, vooral aan mensen die het moeilijk hebben.

Helaas wordt er zo weinig gedaan voor kinderen in de wereld, zoals vandaag in Jemen, die vergaan van de schrik omdat ze leven in een land van oorlog en vernieling, kinderen die niet weten of ze er morgen nog zullen zijn. Laten we ons hart doen spreken en de fakkel van grenzeloze liefde aan deze kinderen doorgeven. Ooit zullen zij hetzelfde doen.

De wereld draait rond omdat er diep vanbinnen een vuur zit. Ook wij zijn een deel van die kracht. Laten we dit besef altijd met ons meedragen.

Thierry
(Thierry Limpens, lesgever/onderzoeker)

 

3.
Oprecht vanuit het hart … 
Kritisch durven zijn en spreken

Beste Youssef en Thierry,

Dank voor de uitnodiging om met jullie in deze dialoog te stappen. Dus, graag ook mijn bijdrage. Ook ik baseer mij op een post die ik op Facebook heb gezet. Ik heb het over mijn post van 9/11/2018 die ik voor deze gelegenheid wat inkort.

Ik heb het de laatste tijd persoonlijk moeilijk met de beelden die ik dagelijks zie verschijnen op mijn tijdlijn. Beelden die afkomstig zijn van Jemen, een land waar een gruwelijk conflict zich afspeelt. Een land waar onschuldige burgers worden gedood in naam van “de absolute waarheid”.

Ik weet dat sommige mensen dit niet graag zullen aanhoren, maar het gaat wel degelijk om een interreligieus conflict en dit in naam van twee religieuze stromingen in de moslimwereld die vandaag in naam van hun “absolute waarheid” de ander leed aanrichten.

Mijn hart bloedt al een tijdje als ik zie wat mensen elkaar aanrichten “in naam van geloof”. Mijn hart bloedt al een tijdje als ik zie dat andersgelovigen, andersdenkenden en minderheden op een afschuwelijke manier worden behandeld door landen die een totalitaire, religieuze visie beogen. En die landen kennen we allemaal.

Mijn hart bloedt al een tijdje als ik zie dat bepaalde individuen religie als dekmantel gebruiken voor hun eigen wandaden. Voor geld, macht, onderdrukking.

Mijn hart bloedt eveneens als ik zie dat bepaalde geleerden mensen opzettelijk onwetend houden en het “leren en bestuderen” via alle mogelijke kanalen trachten te bellemeren.

Het leren en bestuderen, kennis opdoen is vanuit religieus oogpunt noodzakelijk en heel sterk aangeraden. Dus, het is fout en verkeerd te stellen dat mensen die een bepaalde religie belijden onwetend zijn en het moeten blijven.

Vaak bekruipt me het gevoel dat dit onderdrukken van kennis mensen belemmert in hun denkproces, in hun spirituele weg. Dit laatste is de weg waarop je zelf zaken begrijpt en een eigen pad tracht op te gaan.

Vandaag neem ik duidelijk afstand van alle mensen die mijn islam bellemeren. En dit is een open, tolerante en verdraagzame islam waar uitsluitingsmechanismen geen plaats meer hebben. Vandaag neem ik afstand van mensen die mijn religieuze achtergrond besmeuren en die de islamofobie doen toenemen.

Vandaag neem ik ook afstand van mensen die schade berokkenen aan de moslims zelf die het al hard moeten verduren in onze samenleving en die het kotsbeu zijn dat dit beeld van hun geloof of religieuze achtergrond wordt uitgedragen door islamofobe mensen.

Mijn islam en die van heel wat anderen is een mooie godsdienst met heel mooie waarden. Ik verzet me dus absoluut niet tegen “de” islam, en nog minder tegen alle moslims.

Ik verzet me tegen alle individuen die vandaag enorm veel schade aanrichten aan het islamitisch geloof, tegen het religieuze totalitarisme dat vandaag mensen uitsluit. Ik verzet me tegen een totalitaire, religieuze ideologie die vandaag in “naam van een godsdienst” doodt. Voor sommigen komt dit hard aan als ik dit op deze manier verwoord. Nochtans is het de ware realiteit.

Ik ben zelf moslim. Het religieus erfgoed dat ik van mijn ouders heb meegekregen wil ik niet kwijt. Voor mij gaat geloof over je persoon, de zuiverheid van je hart en minder over de “moetjes en magjes” die soms niet in de juiste context en binnen een juiste perspectief worden gezet.

We moeten kritisch durven zijn. We mogen niets uit de weg gaan. We moeten ons en onze omgeving kritisch in vraag durven stellen. We mogen niet zwijgen voor het leed en het onrecht in Jemen en in andere landen waar volkeren vandaag afzien en onderdrukt worden.

We mogen niet zwijgen voor het zionisme, voor het fascisme dat in volle opmars is, voor het extreemrechtse gedachtegoed, voor totalitaire religieuze visies.

We moeten kritisch zijn tegen alle mogelijke ideologieën die vandaag een betere wereld belemmeren, een wereld waar onrecht en onderdrukking tot een minimum worden beperkt. En dat begint eerst bij jezelf als persoon, als mens.

Peace and love! 

Soli.
(Soliman Dahdouh, maatschappelijk werker) 

 

Deze tekst verscheen ook hier, onder beheer en copyright van Thierry Limpens http://nl.thabor.org/r/default.asp?iID=EDFHLDKI&item=EDHFFKLM#EDHFFKLM 

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!