De jongeren uit de arme volkswijken van Quito

Quito is de hoofdstad van Ecuador. Het is een moderne stad in Latijns-Amerika, maar heeft heel wat achtergestelde volkswijken. Wijken waar je als buitenstaander je niet snel zal begeven. Duizenden jongeren groeien er op zonder een veilige plaats om zich uit te leven. Geen jeugdhuizen, geen skateparken en geen rustige groene parken. Daarom nemen de jongeren zelf het heft in handen.

Het aantal ongewenste tienerzwangerschappen in Ecuador is erg hoog. Daarom voert de Ecuadoraanse mensenrechtenorganisatie Surkuna, met de steun van FOS, een speciaal project uit voor de jeugd in de achtergestelde wijken. Daarbij organiseren jongeren culturele activiteiten die zich toespitsen op seksuele en reproductieve rechten. Die gaan dan over tienerzwangerschappen, soa’s, gelijke behandeling van jongens en meisjes, enzovoort.

Nu er wat te doen valt in de wijken, zijn de jongeren opvallend optimistisch. “Wie hier woont voelt zich vaak een buitenbeentje”, zegt Marcelo Jacome, een jongeman uit de wijk Atucucho. “Toen ik vroeger naar school ging, was ik beschaamd om toe te geven dat ik van hier ben.” Dat is zowat de teneur in de volkswijken. In het centrum van de stad zijn er veel voorzieningen, maar daarbuiten valt er amper iets te beleven. “Alle middelen gaan naar het centrum en de arme wijken worden in de steek gelaten.”

Relaxen en amuseren

Ook andere jongeren herkennen het gevoel. “De wijk waar ik opgroeide, vinden de inwoners van de stad levensgevaarlijk. Er zijn dan ook veel alcoholverslaafden in de buitenwijken van Quito”, vertelt María José Durazno Simbaña, een studente die deelneemt aan het project. De jongeren in de wijk kunnen inderdaad niet meteen ergens naartoe, want er is geen enkele ontspanningsruimte. “Maar daar hebben we nu iets op gevonden. We hebben vakantiekampen opgezet die heel wat enthousiaste jongeren samenbrengen. Daarbuiten organiseren we ook slagwerksessies. Zo kunnen we relaxen en ons amuseren.”

Sinds kort is er in de wijk Atucucho wel een centrum waar de jongeren kunnen ontspannen. “We moeten niet langer beschaamd zijn dat we uit armere buurten komen, want uiteindelijk doen we hier dingen die zelfs kinderen met schatrijke ouders niet kunnen doen”, vertelt María. In de wijk zijn er heel wat jonge meisjes van 14 of 15 jaar die al zwanger zijn. Maar bij de jongeren die regelmatig naar het nieuwe centrum in Atucucho gaan is er nog niemand zwanger. Het toont aan dat kunst en cultuur, waarbij men de seksuele gezondheid jongeren centraal plaatst, het verschil kan maken.

Heft in eigen handen

Door lotgenoten op te zoeken en samen evenementen te organiseren willen de jongeren een ander imago uitstralen. “Telkens wanneer we onze wijk vermelden, botsen we op heel wat vooroordelen. Veel mensen denken dat in onze wijken alleen maar misdadigers wonen. Dat zal nu veranderen”, hoopt Emilia Gabriela Larco Nogales, een studente wetenschap, technologie en maatschappij. “Samen tonen we dat er hier heel wat talent is dat het heft in eigen handen durft nemen. Intussen organiseren we om de twee weken culturele evenementen voor de hele wijk, waarop we tal van artiesten uitnodigen.”

De jongeren uit de volkswijken willen nu zelf iets doen met de informatie die ze opdeden tijdens hun activiteiten. Ze zullen zelf de seksuele en reproductieve gezondheid in hun wijken onderzoeken. Tijdens een cultureel festival zullen ze hun resultaten aan de politici voorstellen. Daarmee willen ze het aantal tienerzwangerschappen naar beneden halen.

09 februari 2016
Auteur: Mélissa Gaj, Dries Merre
Contact: Stijn.Roovers@fos-socsol.be