Twee dagen nadat het Internationaal Gerechtshof Israël beveelt de aanval op Rafah stop te zetten intensifieert de zionistische regering zijn aanval op de opeengepakte bevolking daar (op zondag 26 mei).
De juiste cijfers zijn 24 uur later nog niet bekend, maar schattingen gaan uit van 45 tot 100 doden en ontelbare gewonden, in hoofdzaak met vreselijke brandwonden. De slachtoffers waren totaal weerloos in hun tenten, waar ze reeds maanden verblijven in wat door Israël was aangeduid als een ‘veilige zone’.
Israel commits a massacre in #Rafah this evening, dropping several 2,000 pound bombs on civilian tents and #UN compounds, murdering dozens of civilians seeking shelter. This was Israel’s response to the @CIJ_ICJ ruling Friday that it must halt its offensive on Rafah. pic.twitter.com/vS1ouUU8Oj
— Husam Zomlot (@hzomlot) May 26, 2024
De aanval was gericht tegen een tentenkamp vlak naast een lokaal verdeelcentrum van de UNRWA, de VN-hulporganisatie in de Palestijnse bezette gebieden. De beelden die via X (twitter) circuleren zijn gruwelijk, uiteengerukte, verkoolde lichamen en overlevenden met vreselijke brandwonden.
Hamas uitschakelen?
Israël rechtvaardigt deze zoveelste slachting als een geslaagde operatie om twee Hamas-verzetsstrijders uit te schakelen. Noteer dat zelfs als dat waar zou zijn, als er inderdaad Hamas-strijders in die zone aanwezig zouden zijn geweest, dat dan nog deze aanval een oorlogsmisdaad is. Dat de bewering van Hamas-aanwezigheid (telkens weer) niet eens bewezen wordt door Israël is daarbij niet eens de hoofdzaak.
Deze aanval komt er kort nadat Hamas vanuit een andere zone in Rafah acht raketten heeft afgevuurd op Israël. Deze raketten werden door de luchtafweer uitgeschakeld. Brokstukken veroorzaakten materiële schade, maar er vielen geen doden of gewonden in Tel Aviv en centraal Israël.
Bisan… “The majority of those killed last night were women and children… and unfortunately the majority were burned alive”..🇵🇸💔 pic.twitter.com/7kamc4iEFE
— Pelham (@Resist_05) May 27, 2024
Het is eerder al vermeld op deze nieuwssite, maar de raketten van Hamas zijn rudimentaire projectielen, die te traag en te star zijn om de hoogtechnologische luchtafweer van Israël te ontwijken. Bovendien hebben ze bij gebrek aan munitie meestal geen explosieve lading mee. Schade volgt alleen uit de directe impact van de projectielen.
Dat weet Hamas ook. Deze aanvallen zijn dan ook vooral politiek symbolisch. Ze dragen twee boodschappen uit: Hamas is nog steeds niet verslagen en is nog steeds in staat om militaire operaties uit te voeren. Dat is altijd de bedoeling van deze aanvallen.
De symboliek van deze aanval nu is echter nog belangrijker. Het toont aan dat Israël na bijna 8 maanden vernietiging van meer dan 80 procent van alle civiele infrastructuur, hospitalen, scholen, diensten, huizen nog steeds niet is geslaagd in de verwezenlijking van een van de twee officiële doelstellingen die door Israël zelf als enige uitleg wordt gegeven: de vernietiging van Hamas.
Bovendien is Israël nog steeds niet geslaagd in de tweede officiële doelstelling: de bevrijding van de Israëlische gijzelaars.
BREAKING: These are some of the people burnt alive by Israel whilst sleeping in tents.
They were burnt by Israel in a camp that was supposed to be "safe."
This was in complete defiance of, and 2 days after, the decision of the highest international court, the ICJ. pic.twitter.com/534n01Knro
— Khalissee (@Kahlissee) May 27, 2024
Buitenproportioneel antwoorden op elke daad van verzet – ook op geweldloos verzet, zie het dodenaantal van de ongewapende marsen voor de vrijheid van 2018 in Gaza – is altijd al de standaarddoctrine geweest van Israël. De aanval op het tentenkamp in Rafah is dus geen aberratie, geen afwijking maar routine.
Deze buitenproportionele aanvallen hebben als enige boodschap dat verzet tegen de bezetting en de kolonisatie nutteloos is. Dat ze 75 jaar na de Nakba, 57 jaar na de bezetting van de rest van Palestina nog steeds ‘nodig’ zijn, toont aan dat het zionistisch project is mislukt. Wat nu in Gaza gebeurt is daar het ultieme bewijs van.
De aanval is tevens een signaal aan de rest van de wereld. Israël gaat door met zijn schendingen van het internationaal recht. De woordvoerders van het regime zijn niet dom. Zij weten ook wel dat de rest van de wereld hun uitleg over ‘Hamas-doelwitten’ niet aanvaardt. Dat is ook hun bedoeling niet. De echte bedoeling is de wereld te zeggen ‘F … you’.
There are no tents for those who survived the massacre in Rafah. They have no where to go. 1000s others who were displaced from Rafah northward are also still without tents. All have no access to water, sanitation or health services. The conditions of life are simply not there. pic.twitter.com/JYQ3I6gxHN
— Nour Odeh 🇵🇸🍉 #NojusticeNopeace (@nour_odeh) May 27, 2024
Het is echter ook een uiting van paniek met een vlucht voorwaarts. De huidige regering-Netanyahu is zeer instabiel, alleen de militaire situatie houdt de bestuurscoalitie samen. Meer en meer Joods-Israëlische burgers eisen dat de regering gaat onderhandelen over de vrijlating van de gijzelaars. Dat doen ze niet uit enige sympathie voor de Palestijnse bevolking, maar uit bezorgdheid over hun familieleden.
De politieke en economische elite van Israël beseft dat dit alles nog jaren een impact gaat hebben op het imago van hun land in de wereld. Eenmaal de wapens zwijgen – voor zover dat in Israël ooit gebeurd is – komt immers de rekening.
Er is na de eerste vonnissen van het Internationaal Strafhof en het Internationaal Gerechtshof geen weg meer terug. Hier komt de internationale gemeenschap niet meer op terug.
Met internationale gemeenschap wordt hier de echte wereld in zijn totaliteit bedoeld, niet de ‘internationale gemeenschap’ van de westerse mainstream media die er alleen het Westen mee bedoelen.
Die paniek blijkt ook hier in eigen land uit de recente opinie van Marc Elchardus, Maarten Boudry en consoorten in De Morgen. Hoe hard ze ook hun best doen om nuchter en zakelijk over te komen, het valt het niet te ontkennen. Deze heren van stand panikeren.
Zij zien hoe de rest van de wereld buiten hun cocon hun verkrampte versie van de feiten niet langer neemt en hoe de sympathie voor de studentenacties op de campussen toeneemt met elke slachtpartij in Gaza (en met elk brutaal politie-optreden hier).
Wat zij ondergaan is een averechts Vietnamsyndroom, een psychologische blokkering om in te zien dat ze aan de verkeerde kant van de geschiedenis staan. Ze stellen vast dat de wereld zegt ‘het is genoeg geweest’ en hebben daar geen weerwoord tegen.
Het Israëlische parlement bespreekt een wetsvoorstel om de UNRWA te categoriseren als terroristische organisatie, wat alle medewerkers van deze VN-hulporganisatie tot militaire doelwitten maakt.
In Israël heeft men in feite reeds lang opgegeven om de wereld nog te overtuigen. Het discours van ‘zelfverdediging’ slaat niet aan, daarvoor zijn de feiten te gruwelijk.
Volgens de BBC werden mensen ‘gedood door explosies’ en ‘hadden Hamasstrijders zich verborgen in de tenten’, verder geen vermelding van het ICJ-vonnis twee dagen eerder:
This is the BBC coverage of the massacre in Rafah:
•an ‘explosion’ killed people;
•repeats IDF propaganda that Hamas are hiding in the tents;
•no mention of Israel ignoring the rulings of the ICC.The media are complicit in genocide. Expose them.pic.twitter.com/LNJyzdBrMm
— Howard Beckett (@BeckettUnite) May 27, 2024
Volgens de Financial Times waren er ‘explosies’ waarbij ‘doden en gewonen’ vielen … een ijverige lezer corrigeerde de titel van het artikel:
— Assal Rad (@AssalRad) May 27, 2024
Het VS-weekblad The Atlantic heeft een editoriaal gepubliceerd dat uitlegt dat het ‘in bepaalde omstandigheden’ legaal mogelijk is om kinderen te doden:
@TheAtlantic published a justification for the murder of Palestinian children today. pic.twitter.com/CGTh3Aexxw
— Writers Against the War on Gaza (@wawog_now) May 26, 2024
