Historisch als inhoudelijk is het de grootste verworvenheid van de Westerse beschaving dat alle mensen er gelijk in zijn. De Franse Revolutie brak voorgoed met de voorrechten van de Prins en de Kerk. Na ‘Liberté’, vrijheid, kwam ‘Egalité’, gelijkheid, als basisprincipe.
Sinds de Amerikaanse president Ronald Reagan ( 1981-1989) en de Britse premier Margaret Thatcher (1979-1990) het privébelang terug boven het algemeen belang stelden heeft het extreem liberalisme opnieuw een nieuwe ongelijkheid ingevoerd. Dat gebeurde ook in ons land en het is ook nu nog de betrachting van een deel van het huidig beleid.
Reagan was niet enkel een verwoed anticommunist. Hij zorgde voor een wereldwijde maatschappelijke hervorming. Daarin werd gesteld dat het privé-initiatief de rol van de staat kon vervangen. Daardoor verviel echter de opdracht van de staat om te zorgen voor het algemeen belang en voor de gelijkberechtiging van alle burgers.
De Belgische Grondwet van 1831 was een zeer vooruitstrevende garantie van burgerrechten voor zijn tijd. Niet langer. Foto: canonvanvlaanderen.be
De gevolgen daarvan zijn in de huidige samenleving erg goed merkbaar. Er is een nieuwe klasse van superrijken ontstaan die meer macht hebben dan de staat zelf. De geglobaliseerde wereld wordt nu ook beheerst door internationale megabedrijven waarop niemand nog enige vat heeft. Deze nieuwe maatschappijopvatting uit zich zowel in de nationale wetgeving als in de toepassing ervan.
In ons land zorgden ‘baby-Thatcher’ Guy Verhofstadt (Open VLD), en zijn uit het socialisme verloren gelopen kompaan Johan Vande Lanotte (Vooruit), gedurende drie regeringen (1999-2008), voor de invoering van een nieuwe ongelijkheid.
Guy Verhofstadt. Foto: European Parliament/CC BY-SA 2:0
Onze kroonjuwelen werden verpatst, het Zilverfonds dat voor onze pensioenen zou zorgen, was een lege doos en op het eind van de rit was de staatskas leeg. Dit beleid werd door Bart De Wever (N-VA) de politieke opvolger van Guy Verhofstadt doorgezet.
Hij werd de spreekbuis van het bedrijfsleven, de verdediger van de belangen van de bouwpromotoren, de havenbazen, en de chemiereuzen: “Voka (Vlaams netwerk van Ondernemingen ) is mijn baas”.
Het Vlaams Blok maakte de ongelijkheid zelfs tot een uitgangspunt: ‘Eigen Volk Eerst’. Maar ook bij de nieuwe liberalen van de N-VA, betwiste Peter De Roover, fractieleider in de federale Kamer van Volksvertegenwoordigers, de universaliteit van de Mensenrechten.
De identitaire beweging kreeg in de door Reagan van het communisme bevrijdde Europese landen als Polen en Hongarije sterke medestanders. De Noord-Atlantische Verdragsorganisatie NAVO bood de bevrijde staten niet enkel een bescherming van hun nieuwe vrijheid.
De waarschuwing van president Eisenhower in zijn afscheidsrede aan de Natie werd echter vergeten: “In the councils of government, we must guard against the acquisition of unwarranted influence, whether sought or unsought, by the military-industrial complex. The potential for the disastrous rise of misplaced power exists and will persist”.
“In de regeringsraden moeten wij waken over het verwerven van onrechtmatige invloed, gezocht of niet gezocht, door het militair-industrieel complex. Het potentieel voor een rampzalige toename van misplaatste macht bestaat en zal doorzetten.”
Dergelijke maatschappijhervorming is maar mogelijk indien de wetgeving er voor wordt aangepast en deze ook in de feitelijkheid wordt uitgevoerd. Omdat justitie de sterke arm van de wet is, waardoor de nieuwe opvatting kan worden afgedwongen, is deze grondwettelijke macht er een erg belangrijke actor in.
Daar zorgde een minister geworden zakenadvocaat voor. Koen Geens (CD&V), achtereenvolgens minister van financiën (2013-2014) en justitie (2014-2018) voerde handig deze nieuwe maatschappijhervorming uit.
Koen Geens. Foto: Peter De Schryver/CC BY-SA 4:0
Rechtbanken van koophandel werden ondernemingsrechtbanken. De wet op de continuïteit van de ondernemingen zorgde voor de voorrang van het commercieel belang op de rechten van privé-schuldeisers. De goede trouw werd vervangen door het afgedwongen akkoord.
Door de toewijzing van het strafrechtelijk beleid aan slechts één persoon, de justitieminister, verkreeg die de opportuniteit om zijn beleid ongehinderd door te zetten. Koen Geens kopieerde daartoe de Amerikaanse, eveneens tot justitieminister gepromoveerde zakenadvocaat, Eric Himpton Holder, Jr (2009-2015).
Die had vooreerst gezorgd voor de invoering van de rommelkredieten die tot de bankencrisis leidden. Daarop zette Holder de grote banken uit de wind door hun schuld zonder proces afkoopbaar te maken.
Door de afkoopwet voerde Geens ook hier de nieuwe ongelijkheid in justitie in. Grote fraudeurs kregen de kans om hun schuld zonder erkenning af te kopen door een vertrouwelijk akkoord met het openbaar ministerie.
Zijn ultieme plan tot oprichting van een door de Grondwet verboden uitzonderingsrechtbank, een Brussels High Court van en voor de zakenadvocaten, vond echter geen politieke steun. Het Grondwettelijk Hof keurde ook de nieuwe ongelijkheid van de afkoopwet af.
Door de oprichting van een Hoge Raad voor de Justitie werd de benoeming en bevordering van magistraten door de Koning, die inteelt belette, aan banden gelegd door middel van de voorafgaande interne selectie van slechts één kandidaat.
Het aangehouden nieuwe beleid op justitie en de daardoor verkregen wetshervormingen bleven ook in de feitelijkheid niet zonder gevolg. In het onderzoek naar misbruik in de kerk maakte justitieminister Stefaan De Clerck (CD&V – 1995-1998 en 2008-2011) er gebruik van om een nieuwe illegale strafprocedure in te voeren.
De toegang tot de strafrechter werd door een protocol uitgebreid. Die toegang moest langs een commissie van de kerk lopen die de eveneens illegale bevoegdheid kreeg om de opdracht van het parket, namelijk de beoordeling van de strafbaarheid, over te nemen.
De beoordeling van de regelmatigheid van de strafprocedure door het Hof van Cassatie werd vermeden door een bevel van de procureur-generaal tot onmiddellijke teruggave van de in beslag genomen bewijsstukken.
In het Reuzegomproces werd een vermelding op het zittingsblad geïnterpreteerd als een rechterlijke uitspraak zodat het Hof van Beroep te Antwerpen, waar het proces aanvankelijk niet mocht worden gehouden, toch de zaak naar zich kon toetrekken.
Alweer werd een toetsing van de onregelmatigheid door het hoogste Hof vermeden. De in Vlaanderen tot een waar fenomeen geworden samenwerking tussen gemeenten en bouwpromotoren wordt door de pleinvrees van de parketten voor een strafrechtelijke beoordeling van politiek gevoelige dossiers onder de publieke radar gehouden.
De voor corruptie meest gevoelige sector, de bouwsector, blijft, ondanks de vaststellingen van ernstige onderzoeksjournalistiek en menig onderzoek van het Vlaams agentschap Audit Vlaanderen, buiten schot.
Deze maal is het niet ‘Het Volk’ dat in opstand komt tegen deze nieuwe ongelijkheid. Het is Moeder Aarde die er zich duidelijke en steeds brutaler tegen verzet. De klimaatopwarming kan door niemand nog worden ontkend. Dat die door het ongebreideld privé initiatief en de er mede samengaande even grote winsthonger werd veroorzaakt kan evenmin worden ontzien.
Bookcover psr.org
Het zijn de petroleumoorlogen die het Midden-Oosten in vuur en vlam hebben gezet en oorzaak zijn van het vluchtelingenprobleem. Het is de petrochemie die grotendeels voor vervuiling zorgde. De ‘Forever Chemicals’ van PFAS zorgen voor een vervuiling die het milieu en de mens voor vele jaren hebben aangetast.
In de buitenwijken van Dallas, Texas is er geen ontsnappen meer aan de pollutie door de ontginning van schaliegas. “Ons gas komt nu uit Texas en dat zorgt daar voor steeds meer problemen: “Wij worden hier letterlijk ziek”.
Toch geeft Vlaanderen een bankwaarborg voor Ineos, de opkoper van de door British Petrol afgedankte petrochemie, de ethaan kraker die dat schalie gas in Antwerpen moet verwerken en er de haven tot een hoog-emissie zone maakt.
Hoe kan je ‘het Volk’ hier in misleiden? Verhofstadt deed het door de smoes van zijn burgermanifesten die eens de groenen en niet meer bij waren over boord werden gegooid. De Wever heeft er de smoes van het confederalisme en het volksberoep voor bedacht.
De doodgravers van de christendemocratie Stefaan De Clerck en Koen Geens slaagden er in hun stand boven deze van de anderen te stellen zodat de volkspartij er aan ten onder ging. Door het bedrog van de Arco-militanten, die hun spaarcenten verloren zagen gaan door de grootheidswaan van de Dexia-bankiers, nam beweging-net afstand van de partij.
Volgens de N-VA gaat het nu opnieuw over de ‘Vlaamse Welvaart’. Niets is minder waar.
Maar ook dat is een smoes. De welvaartsstaat gaat niet over wat ieder ongebreideld aan welvaart kan verkrijgen maar over de wijze waarop die op behoorlijke wijze kan verkregen worden en hoe die tussen alle burgers kan worden verdeeld.
Zou het kunnen dat daarin de oorzaak van het algemeen ongenoegen ligt? Je kan de welvaart van Vlaanderen niet ontkennen. Alleen is deze in steeds toenemende mate slecht verdeeld. Daar zorgt de nieuwe ongelijkheid voor die steeds verder gaande vormen heeft aangenomen.
Dit zou de echte inzet van de verkiezingen moeten zijn. Maat dat is het niet. Daar zorgen de spindokters, de marketeers en de communicatiespecialisten voor. Zij blijven uit winstbejag hun product verkopen ongeacht wat er de uitwerking van is.
Het is het ultieme gevolg van de nieuwe aanpak. Politiek is een commercie geworden, scoren en verkopen de hoofdzaak.
De ego’s van de partijleiders gaan er in te keer als niets ontziende sjacheraars, beunhazen en bellenblazers.
Wil het volk bedrogen worden? Het is een kwestie van tijd. Maar voor Moeder Aarde is die tijd nu al op.
Steun voor een nieuwe website
We hebben uw hulp nodig voor een essentiële opfrissing van de website. Om die interactiever, sneller en gebruiksvriendelijker te maken hebben we 30.000 euro nodig. Elke bijdrage, groot of klein, helpt. Met uw donatie ondersteunt u onafhankelijke journalistiek die de verhalen blijft brengen die er echt toe doen. Laat uw hart spreken.
