“Als je je ‘neutraal’ opstelt tegenover situaties van onderdrukking kies je de kant van de onderdrukker”, aldus Zuid-Afrikaans bisschop Desmond Tutu die in 1984 de Nobelprijs voor de Vrede kreeg.

DeWereldMorgen veroordeelt de recente aanvallen van Hamas tegen Israëlische burgers, maar ziet die niet los van 75 jaar staatsterreur van Israël tegen het Palestijnse volk. Het internationaal erkende recht op gewapend verzet tegen een kolonisator is geen vrijbrief voor aanslagen op burgers. Een onderhandelde vrede kan alleen bereikt worden wanneer 75 jaar verdrijving, 56 jaar bezetting, kolonisatie en apartheid en 16 jaar blokkade van Gaza worden erkend als de oorzaken van dit geweld. DeWereldMorgen onderzoekt deze oorzaken die door de politiek en door mainstreammedia worden verzwegen, onderbelicht of ontkend, om zo een debat te stimuleren dat kan leiden tot onderhandelingen en vrede. (nvdr.)

*  *  *

De echte vijand, in het zionistisch denken, is niet Hamas. De echte vijand is de Palestijnse bevolking die weigert te verdwijnen. Zionisme streeft, zoals altijd al, naar maximum land met minimum Palestijnen. Liever helemaal geen. Zeker als ze niet stil blijven zitten, maar zich weren. De bevolking laten verdwijnen kan door verdrijving, waar ze mee bezig zijn, maar de vraag is of het lukt. Geen enkele Arabische staat in de omgeving, ook Egypte niet, is bereid om de Gazaanse bevolking of wat daar straks nog van over is, over hun grens te laten douwen. Ook niet als daar geweldige sommen geld voor betaald worden.

De andere manier is uitroeien. Dat lukt aardig. Ondanks het gegeven dat dit de eerste keer is dat we een genocide op livestream kunnen volgen. Door de bevolking uit te hongeren, is één methode. De andere is bombarderen, en dat met bommen die zo zwaar zijn dat daar gegarandeerd iedereen in de omgeving bij omkomt, ook al wordt gedaan alsof het specifiek om Hamas gaat.

De IDF gaat er prat op dat ze met hun moderne technieken heel precies uit kunnen maken wat ze willen raken. Ze liegen dat ze proberen burgers te ontzien. Ze liegen dat ze al duizenden leden van Hamas hebben gedood. Behalve dat we weten dat Hamas ook de overheid is, en er dus duizenden mensen die leraar, ambtenaar of politieagent zijn óók van Hamas zijn, en er met elke bom die valt geheid wel iemand van Hamas bij kan zijn. Dat betekent, wat ondertussen iedereen met het blote oog al kan zien, dat het werkelijke doel niet Hamas is, maar de bevolking. De verwoesting van de gehele leefomgeving, inclusief scholen, ziekenhuizen, moskeeën, flatgebouwen, is nu al 60 procent. Het betekent ook dat er nu al meer doden zijn te betreuren dan bij de eerste Nakba, die rondom 1948 plaatsvond. Waaronder, vanzelfsprekend, een hoog percentage kinderen.

We hebben de foto’s kunnen zien van de vernederde, halfnaakte mannen, geboeid en geblinddoekt. Zogenaamd om de mannen van Hamas te pakken. Het is nu al duidelijk, doordat mensen uit Gaza de mannen herkennen, dat het gaat om niet-combattanten. Leraren, journalisten, zakenlui. Waar de mannen naartoe worden gebracht is onbekend. Dat ze weinig vriendelijks te wachten staat ook, want Israël martelt, als ze informatie willen hebben. En ik verzin dat niet, ik ken de mensen van PCATI, de Israëlische mensenrechtengroep die zich al vele jaren bezighoudt met de martelingen binnen de gevangenissen. Onder dokterstoezicht, want anders vallen er te veel doden onder de mannen die ze voorlopig nog even in leven willen houden.

Dit is de bedoeling, blijkt ondertussen, om in deze genocide niet alleen de bevolking ‘uit te dunnen’ zoals Netanyahu zich liet ontvallen, maar om de ‘bovenlaag’ van de bevolking te vernietigen.

Dit is de bedoeling, blijkt ondertussen, om in deze genocide niet alleen de bevolking ‘uit te dunnen’ zoals Netanyahu zich liet ontvallen, maar om de ‘bovenlaag’ van de bevolking te vernietigen. De mensen die nodig zijn om de samenleving in stand te houden. Niet alleen militaire doelen, maar culturele, het bindmiddel van een samenleving.

Zo werd een paar dagen geleden een zeer geliefde dichter en universitair docent Engels vermoord, Refaat Alareer, “de man die Gaza Engels leerde” en daarmee stimuleerde dat de jongeren in Gaza blijven communiceren met de wereld daarbuiten. (Zie hun verhalen op Electronic Intifada) Gisteren herdachten we hem. Het was niet per ongeluk dat hij stierf. Zeer gericht heeft het leger eerst zijn huis vernield, maar daar was hij niet meer. Hij verbleef bij zijn zuster. Vervolgens werd haar woning zeer gericht gebombardeerd. Ze moesten hem hebben. Was hij van Hamas? Bepaald niet. Hij streed voor de Palestijnen door ze Engels te leren en hen aan het schrijven te krijgen.

Zo gaat dat nu.
We noemen dat genocide.
Dat is een oorlogsmisdaad.

Steun voor een nieuwe website

We hebben uw hulp nodig voor een essentiële opfrissing van de website. Om die interactiever, sneller en gebruiksvriendelijker te maken hebben we 30.000 euro nodig. Elke bijdrage, groot of klein, helpt. Met uw donatie ondersteunt u onafhankelijke journalistiek die de verhalen blijft brengen die er echt toe doen. Laat uw hart spreken.

Steun hier