1. Dit is een oorlog van de VS volgens het voorkeursmodel van de VS-regering

De ideale oorlog voor de VS-regering – en de wapenhandelaren die er zoveel invloed op hebben – is een oorlog die wordt uitgevochten met hun wapens door niet-Amerikaanse strijders. De oorlog in Oekraïne, de Saoedische oorlog tegen Jemen en de huidige oorlog tegen Gaza hebben als overeenkomst dat je er weinig levens mee riskeert van je eigen burgers. En ook, dat ze tegelijk zorgen voor een aanzienlijke verrijking van de VS-oligarchen in de VS.

De ideale oorlog voor de VS is die waar anderen in hun plaats vechten mét Amerikaanse wapens, nog beter als beide zijden met Amerikaanse wapens vechten. Foto: Touch of Light/CC BY-SA 4:0

De enig mogelijke verbetering zou in dat opzicht een oorlog zijn zoals de huidige in Syrië, Irak, Libië, die tussen Iran en Irak, de Mexicaanse drugsoorlog, in de Tweede Wereldoorlog en bij vele andere oorlogen: dat er aan beide zijden wapens van Amerikaanse makelij worden ingezet.

Het propagandavoordeel van het niet inzetten van eigen troepen is het vermijden van veel Amerikaanse doodskisten, maar daar staat ook een nadeel tegenover. Want wanneer VS-burgers zich keren tegen een oorlog met een geringe Amerikaanse troepeninzet, dan voelen ze geen aandrang om die oorlog gaande te houden ter rechtvaardiging van de doden die al gevallen zijn.

2. Het is een oorlog tegen, niet voor, een gereglementeerde orde

(Begin november 2023) geleden blokkeerde de VS-regering een VN-resolutie voor een staakt-het-vuren bij het bloedbad in Gaza. In de afgelopen jaren hebben de VS hun veto uitgesproken over 46 VN-Resoluties met betrekking tot Israël, waarvan er 34 gerelateerd zijn aan de misdaden van Israël in Palestina en de noodzaak van vrede.

De Amerikaanse president mag dan wel praten over ‘een op regels gebaseerde rechtsorde’, maar hij leidt de grootste misbruiker ter wereld van het vetorecht, hij is de grootste wapenhandelaar, de grootste tegenstander van fundamentele mensenrechten en van ontwapeningsverdragen en de grootste tegenstander van internationale gerechtshoven. Israël moordt met VS-wapens en rekent daarbij op Amerikaanse bescherming tegen de rechtspraak.

Onlangs nog bepleitte de Oekraïense president dat de VN het vetorecht zouden moeten afschaffen. Hoewel hij daarbij Rusland in gedachten had, verwacht ik dat zijn wapenhandelaar in Washington hem snel heeft uitgelegd waarom hij beter zijn mond zou houden en kanonnenvoer moet blijven leveren.

De oorlog tegen Gaza wordt uiteraard aangeprezen als een actie van de wijkagenten van de wereld tegen de misdaden van Hamas, maar mensen bombarderen is wetsovertreding, geen wetshandhaving. Door deze inzet op een lijn te stellen met de terreur van 11 september 2001, verklaarde de Israëlische regering dat ze geen misdaden zou vervolgen, maar dat ze zich vrij zou voelen om ze te plegen.

3. Dit is een oorlog. Dit is genocide. En de meeste oorlogen zijn genocides

Tot nu toe is het aandeel Israëlische slachtoffers in Gaza en Israël sinds begin oktober niet zo laag als het aandeel Amerikaanse slachtoffers in Irak of Afghanistan. De snelheid waarmee gedood wordt, de retoriek van de functionarissen, de aanwezigheid van gebruikers van sociale media, de omvang van het verzet aan de basis over de hele wereld – ze zijn stuk voor stuk verschillend en uitzonderlijk.

Toch is het de Oekraïne-oorlog die atypisch is, niet Gaza. Al meer dan een eeuw speelden de meeste oorlogen zich niet af op slagvelden, leidden ze niet tot de dood van meestal soldaten of leken ze niet op wat mensen denken wat een typische oorlog is.

Vernielde flats in Gaza-stad. Foto: WAFA Agency/CC BY-SA 3:0

Genocide betekent doden of anderszins handelen met de bedoeling om een nationale, etnische, raciale of religieuze groep als zodanig geheel of gedeeltelijk te vernietigen. Bij de meeste oorlogen gaat het om eenzijdige afslachting van voornamelijk burgers. Elk argument dat een oorlog geen genocide is, focust op de retoriek in plaats van op de actie.

Maar in dit geval is de retoriek gewoon schaamteloos genocidaal. Er is retoriek aan de andere kant van deze oorlog die ook genocidaal is (en veel ervan wordt verkeerd geïnterpreteerd als genocidaal) maar dat is juridisch, moreel en anderszins geen excuus.

Het bombarderen van een land omdat een fractie van de doden leden van de regering zijn, wordt niet legitiem omdat die regering misdaden heeft begaan of omdat het de Amerikaanse president is die verklaart dat het elimineren van een regering door middel van moord legitiem is.

Dat is het niet. En de Amerikaanse regering zou dat ook niet vinden als iemand de VS zou bombarderen om daar het Congres uit te schakelen

4. Deze oorlog staat niet los van de oprichting van Israël in 1948, maar is er een voortzetting van

Het blijft er toe doen dat al decennia lang, de meeste Amerikaanse studenten het woord Nakba nooit tegenkomen. Het doet er wel toe te weten dat Israël in 1948 is opgericht door middel van oorlog/terrorisme, door gezinnen uit te moorden, door zo’n 750.000 Palestijnen uit hun huizen te verdrijven en meer dan 400 van hun dorpen met de grond gelijk te maken.

Het is niet moeilijk om daar achter te komen. Er zijn veel boeken, zelfs strips en films over gemaakt. Met apps voor je gsm kun je verdwenen dorpen terugvinden, enzovoorts. Maar een enorme industrie promoot de onwetendheid daarover, produceert andere, vervangende verhalen en mythes, en waarschuwt je om die andere boeken niet te lezen en die apps niet te gebruiken.

5. Deze oorlog wordt niet humaan gevoerd (een ‘humane oorlog’ bestaat niet)

De gedachte dat je massamoorden op een enorme schaal kunt begaan en deze goed kunt maken via voedselhulp aan een klein deel van de mensen die nog steeds het risico lopen vermoord te worden, is net zo nuttig als het waanidee van New York City dat je naar binnen moet gaan zodra er een kernbom op de stad valt.

Een oorlogspauze om etnische zuiveringen toe te staan en om nieuwe aanvallen voor te bereiden maakt een oorlog niet humaan. Mensenrechtenorganisaties die eisen dat het Israëlische leger een waarschuwing geeft voordat het elk huis opblaast, pleiten voor iets anders dan voor mensenrechten.

Foto: Karina Brys

Mensenrechtenorganisaties die amendementen voorstellen op een wetsvoorstel in het Amerikaanse Congres voor nog meer wapens, amendementen die bepalen dat de wapens legaal gebruikt moeten worden en dat bepaalde illegale wapens niet gebruikt mogen worden: het is hetzelfde als het aanbrengen van vergiftigde lippenstift op een varken.

Als gratis wapenleveranties voor het uitvoeren van een genocide niet gewoon tegengewerkt kunnen worden, in plaats van verschoond, bestaat er dan überhaupt iets dat dat wel geoorloofd is?

6. Israël liegt, maar dat maakt niks uit

Het rondbazuinen van sprookjes over onthoofde baby’s, het overdrijven van het aantal Israëlische lijken, het verbergen van Israëlisch eigen vuur (friendly fire, wat een perverse uitdrukking), net doen alsof er een militair hoofdkwartier onder een ziekenhuis ligt, enzovoort. Het is een eindeloze reeks leugens.

Zelfs als ze allemaal waar waren, zou de kompasnaald geen centimeter draaien in de richting van het legaliseren of rechtvaardigen van genocide. Je mag geen mannen, vrouwen, kinderen en zuigelingen vermoorden omdat hun regering iets wel of niet heeft gedaan.

Je kunt en mag mensen niet vertellen welke regering ze moeten hebben, tenzij je ze uitnodigt om op gelijke voet deel te nemen in een gedeelde regering.

7. Ook niet-burgers vermoorden mag niet

In wat een propagandaoorlog heet, horen we zoveel over wie er wel of niet burgers vermoordt, dat het bijna onbeleefd lijkt om hierop te wijzen: maar het is even onacceptabel om niet-burgers [militairen n.v.d.r.] te vermoorden.

Niet als ze zich enthousiast vrijwillig hebben aangemeld, evenmin als ze onder bedreiging van een vuurwapen zijn gerekruteerd, niet als het lieve, innemende mensen zijn en ook niet als ze haatdragend zijn en schuldig aan wreedheden.

Niet als ze een aanzienlijk percentage zouden vormen van degenen die gedood worden en niet als ze – zoals in de meeste moderne oorlogen – slechts een klein deel van de slachtoffers zijn. Oorlog is een misdaad en een verschrikking die altijd, altijd, altijd dingen omvat waar mensen bezwaar tegen hebben zoals marteling, verkrachting, verwoesting van huizen en uithongering. We zouden ook bezwaar moeten maken tegen de moord.

8. Oorlog en onverdraagzaamheid zijn geen tegenstanders, ze zijn elkaars partner

Als je tegen de oorlog door de Israëlische regering bent, dan krijg je het je nu bijna betekenisloos etiket “antisemiet” opgeplakt. Ondertussen worden mensen die echt Joden haten of die willen dat Joden meehelpen de wereld te vernietigen en Christenen naar het Magisch Land te vervoeren, geteld als niet-antisemiet, omdat ze voor oorlog zijn.

Maar in werkelijkheid wordt oorlog gevoed door onverdraagzaamheid van religieuze, racistische en nationalistische aard. En die onverdraagzaamheid wordt gevoed door oorlog. Kijk naar het geweld en de haat in de VS tegen moslims en joden.

Het censureren, straffen en aan de kaak stellen van voorstanders van vrede gooit alleen maar olie op het vuur – je weet wel olie, dat spul dat altijd in de buurt van oorlogen lijkt te liggen en dat Israël nu uit de oceaanbodem voor de kusten Gaza wil gaan oppompen.

9. Het staakt-het-vuren bewijst dat diplomatie werkt en delegitimeert de hervatting van de oorlog

Als je kunt praten, de slachting kunt stoppen en gevangenen kunt uitwisselen, dan moet je stoppen met te doen alsof de andere kant alleen geweld begrijpt. Je kunt dan de waanzinnige driftbuit van massamoord niet hervatten en beweren dat er geen andere optie was

10. De waan van ‘twee staten’ helpt niet

Niet alleen blijft er geen land meer over voor een niet-Israëlische staat in Palestina en is een groot deel van het land bedekt met puin, er is altijd al een incoherentie geweest in het idee van twee vreedzaam naast elkaar bestaande staten, waarvan één een apartheidsstaat is toegewijd aan het discrimineren van alle religieuze groepen behalve één.

Tenzij twee staten worden gezien als een stap in de richting van een confederatie die overgaat in één niet-apartheidsstaat met basisrechten voor iedereen, is het nutteloos om te blijven zeggen “Ik ben voor een tweestatenoplossing”.

11. Binnenkort zijn in een oververhitte woestijn nog nul staten denkbaar

Palestina warmt twee keer zo snel op als de rest van de wereld. Het heeft de afgelopen dertig jaar te maken gehad met 3% minder regenval en kan een afname van 30% verwachten tegen 2100.

Hele stukken van de kust, mogelijk een groot deel of de hele Gazastrook, zullen in zee verdwijnen. ‘De rivier naar de zee’¹  wordt een droge bedding in de richting van een wassende, zich opwarmende en stervende zee.

12. Oorlog is afleiding, verdeeldheid, verlegging, verwarring, en rampspoed

We zijn allemaal de oorlog in Oekraïne vergeten, zelfs nu zij die deze oorlog leiden hun leugens toegeven en toegeven dat hier een einde aan moet komen. Nog meer zijn we de niet-optionele crisissen vergeten.

Hier komt de klimaatconferentie COP28 – hoeveel aandacht werd er gevraagd voor klimaatplannen? De gezamenlijke inspanning nodig om menselijke en milieurampen wereldwijd aan te pakken, wordt belemmerd door de instandhouding van het instituut ‘oorlog’ en door er op aan te dringen dat landen concurreren en vechten in plaats van samenwerken.

Je mag het streven naar vrede een fantasie noemen, maar het stichten van oorlog kan niet veel langer doorgaan en de mensheid laten overleven.

13. Elke dag oorlog kan leiden tot een grotere oorlog en een nucleaire oorlog

Oorlogen zijn niet beheersbaar, deels omdat andere partijen betrokken raken – partijen in Iran of Irak of Jemen of Libanon, en dan verder weg. Oorlogsstokers spelen met de apocalyps.

14. Financieren van vier oorlogen is een teken van een ontaarde maatschappij, maar ook van wanhoop

Het voorstel van ‘Genocide Joe’ (Biden) om vier oorlogen tegelijk te financieren (Israël, Oekraïne, Taiwan en de grens van Mexico) – het zijn tot nu nog niet allemaal precies ‘oorlogen’ – duidt er op hoe oorlog genormaliseerd raakt binnen het regeringsapparaat van de VS en hoe moeilijk het is om je ertegen te verzetten.

Maar het is ook een teken van wanhoop, omdat verdeeldheid binnen het Amerikaanse Congres het moeilijk maakt om oorlogen één voor één te financieren. Dit betekent dat onze kansen om de wapenstroom te stoppen dichter in de buurt komen van wat we zouden hebben als we over werkelijke vertegenwoordigers van de bevolking in het Congres zouden beschikken.

15. Wij zijn met veel, zij met weinig

Opiniepeilingen – hoe beperkt ze in veel opzichten ook zijn – laten zien dat de oppositie toeneemt tegen het voortzetten van de oorlog in Oekraïne met meer wapens, en dat we al vanaf dag één een ruime meerderheid hadden voor het beëindigen van de oorlog in Gaza, en een meerderheid van Democraten (in de VS), zo niet van de hele bevolking voor beëindiging van de wapentransporten naar Israël.

16. Activisme kan de klus klaren

Het staakt-het-vuren in Gaza is er gekomen door activisme, dat op zijn beurt weer te danken is aan langdurige activiteiten van organisatie en vorming. Als het staakt-het-vuren wordt gehandhaafd of verlengd, dan is dat te danken aan activisme (deze tekst werd geschreven op 29 november, tijdens het staakt-het-vuren).

Betoging voor Palestina op 11 november in Brussel. Foto: Karina Brys

We hebben meer geweldloos activisme nodig, minder apathie en minder obsessie met verkiezingen in een verrot verkiezingssysteem. Maar het is noodzakelijk dat zij die tegen de oorlog in Gaza zijn, solidariteit tonen met zij die tegen de oorlog in Oekraïne zijn, met zij die tegen het militariseren van grenzen zijn en met zij die tegen het voorbereiden van een oorlog met China zijn, op een manier die erg lijkt op hoe de oorlog met Rusland in de afgelopen decennia is benaderd.

Samen staan we sterker en ons begrip van het probleem is sterker als het probleem niet één bepaalde oorlog is, maar de ziekte ‘oorlog’ zelf.

17. We moeten voorrang geven aan demilitarisatie en dénuclearisatie

Als overleven het doel is, moeten we prioriteit geven aan het einde van het produceren en verschepen, weggeven en verkopen, gebruiken en opslaan van moordwapens, vooral nucleaire. Dit komt om de bekende redenen niet in het nieuws.

Zelfs een vredesmanifestatie wordt een betoging voor één kant van een oorlog genoemd – en is dat soms ook. Of, in het beste geval, tegen één specifieke oorlog. Maar we moeten van ‘verzet tegen elke oorlog’ ‘verzet tegen de totale oorlogsindustrie’ maken.

18. Regeringen proberen oorlogen niet te beëindigen

Regeringen die oorlog voeren, doen dat meestal omdat ze denken dat ze daar politiek beter van worden. Ze denken niet dat het beëindigen van oorlogen hen helpt. En ze denken dat niemand hen tijdens een oorlog in hun functie zou durven vervangen. J

Je verwisselt niet van paard midden in een apocalyps, zoals de Amerikaanse vredesactiviste Cindy Sheehan altijd zei. Maar het zijn mensen die oorlogen beëindigen. En mensen beëindigen regeringen. En Johnson, en Nixon, en Bush senior² en talloze anderen zouden hun politieke strategieën heroverwegen als ze daar de kans en de bereidheid toe kregen.

19. De Monroedoctrine moet worden ingetrokken na zijn tientallen miljoenen doden

Bij zijn 200ste verjaardag op 2 december 2023 werd de Monroedoctrine³ tijdens evenementen in verschillende landen op symbolische manier begraven. Maar we moeten hem echt begraven, samen met de arrogantie, de hypocrisie en de vijandigheid die er twee eeuwen lang mee gepaard gingen.

20. Afschaffing is de weg

Foto: davidswanson.org

Oorlog moet worden afgeschaft, net zoals (bij tradities) als de rechtsprocedure van het godsoordeel, het uitvechten van problemen via een duel, bij de slavernij en andere zogenaamd permanente structuren van stabiliteit en goedheid.

De vredesbeweging heeft bondgenoten en raadgevers in haar gelederen om politie, gevangenissen en andere problematische instituten af te schaffen, en vice versa.

Het is hoog tijd voor een wereld zonder oorlog.

20 Things You’re Not Supposed to Know About the War on Gaza.

Notes: