De politie nam zijn telefoon en twee laptops in beslag voordat ze hem ondervroegen op verdenking van verraad en het verstoren van de openbare orde. Na vier dagen in de gevangenis werd Baruchin vrijgelaten, maar hij verloor zijn baan als leraar en wordt nog steeds vervolgd.

“Tegenwoordig worden Israëlische burgers, die ook maar het minste gevoel tonen voor de mensen in Gaza en die zich verzetten tegen het doden van onschuldige burgers, politiek vervolgd, ze worden publiekelijk aan de schandpaal genageld, ze verliezen hun baan, ze worden in de gevangenis gezet”, zegt Baruchin, die stelt dat als hij een Palestijn was geweest, hij met meer geweld te maken zou hebben gehad.

Dit is de samenvattende vertaling van het transcript van het interview dat Amy Goodman en Juan Gonzalez hielden met leerkracht Meir Baruchin op hun alternatieve nieuwszender DemocracyNow!

AMY GOODMAN (AG): We hebben het over hoe de Israëlische regering hard optreedt tegen Israëlische burgers die kritiek hebben op het bombarderen van Gaza door hun regering. We spreken daarover met Meir Baruchin, leraar geschiedenis en maatschappijleer uit Jeruzalem die onlangs vier dagen in eenzame opsluiting zat, nadat hij een Facebookpost had geplaatst over zijn verzet tegen het doden van onschuldige Palestijnse burgers, vooral vrouwen en kinderen.

Op 9 november deed de Israëlische politie een huiszoeking bij hem thuis en arresteerde hem. Ze namen zijn telefoon en twee laptops in beslag. De politie ondervroeg hem op verdenking van verraad en het verstoren van de openbare orde. Hij werd vier dagen gevangen gezet en bestempeld als een hoog risico-gevangene. Baruchin werd sindsdien vrijgelaten maar is zijn baan als leraar kwijt en wordt nog steeds vervolgd. Desondanks weigert Meir Baruchin te zwijgen. Hij spreekt met ons vanuit Jeruzalem.

Meir, het was de afgelopen dagen moeilijk voor ons om met je in contact te komen omdat je elektronische apparaten, zoals je telefoon, zijn afgenomen. Kun je precies vertellen wat er met je gebeurd is? Wat heb je gepost? En hoe kwam het dat de Israëlische politie een huiszoeking bij jou deed?

MEIR BARUCHIN (MB): “Allereerst bedankt voor de uitnodiging. Bij het eerste verhoor lieten de ondervragers me 14 berichten zien, de meeste van voor 7 oktober. Er waren berichten bij van vier jaar geleden en van twee jaar geleden. Slechts één of twee berichten waren van na 7 oktober.”

“Ik probeer de Palestijnse doden namen en gezichten te geven, ze voor te stellen aan Israëli’s, zodat meer Israëli’s Palestijnen als mensen kunnen zien. Dus dat is wat ik doe op Facebook. De politie vond het maar niks, dus arresteerden ze me.”

JUAN GONZÁLEZ (JG): Wat was de inhoud van het verhoor, nadat je gearresteerd was? En hoe werd je behandeld?

MB: “Op 9 november kreeg ik een telefoontje van de politie om langs te komen voor een verhoor betreffende ‘opruiing’. Ik belde mijn advocaat en hij zei dat om een Israëlische burger te ondervragen voor opruiing, ze toestemming nodig hebben van de procureur-generaal. De politie vroeg toestemming, maar die werd geweigerd. Daarom besloten ze me te ondervragen voor het ‘plegen van verraad’ en het ‘verstoren van de openbare orde’.”

“Zodra ik het politiebureau binnenliep, sloegen ze mijn handen en benen in de boeien en lieten ze me een huiszoekingsbevel zien. Vijf rechercheurs namen me mee naar mijn huis en doorzochten het.”

“Daarna werd ik teruggebracht naar het politiebureau voor een eerste verhoor, dat vier uur duurde. Daarna werd ik naar de gevangenis gebracht. Zoals je al zei, werd ik beschouwd als een hoog risico-gedetineerde en van iedereen afgezonderd opgesloten.”

“Ik mocht niets meenemen, geen boek of iets dergelijks. Ik verbleef daar vier dagen. Om niet gek te worden, deed ik elk anderhalf uur, twee uur work-outs.”

“Op zondagavond 12 november werd ik een tweede keer verhoord. Hun techniek was nu niet echt vragen stellen. Het was meer suggereren. Wanneer je het antwoord in de vraag suggereert, laat je de ander niet echt zijn eigen antwoord kiezen.”

“Ze zeiden bijvoorbeeld zoiets als: “Denk je niet wanneer iemand de verkrachtingen van 7 oktober door Hamas rechtvaardigt dat …” – weet je, dat was hun techniek. Ook in mijn tweede verhoor zeiden ze op een gegeven moment dat mijn Facebookposts net zoiets zijn als De Protocollen van de Ouderen van Zion. Nu ben ik geschiedenisleraar, dus ik vroeg hen: “Heb je ooit De Protocollen van de Ouderen van Zion gelezen?” Er kwam geen reactie.”

“Ik werd teruggebracht naar de gevangenis. Op 13 november werd ik vrijgelaten door de rechter, maar toch hielden ze me nog drieënhalf uur vast in de gevangenis.”

JG: Wat was de reactie van collega-docenten in Israël en van de pers op je arrestatie en detentie?

MB: “De meeste mainstream media slikken de verklaring van de politiewoordvoerder die mij beschuldigde van het rechtvaardigen en legitimeren van de verkrachtingen door Hamas-mensen op 7 oktober.”

“Wat mijn collega-docenten betreft, honderden van hen zeggen me: “Meir, ik sta volledig achter je, maar ik moet aan mijn kinderen denken,” “Meir, ik sta achter je, maar ik heb een hypotheek af te betalen,” “Meir, ik sta achter je, maar mijn dochter gaat trouwen”, “Meir, ik sta achter je, maar we zijn net begonnen met het opknappen van het huis.”

“Ze zijn bang om hun mond open te doen. Ze zijn bang om hun baan te verliezen. Ze zien heel duidelijk dat tegenwoordig Israëlische burgers, die ook maar het geringste gevoel tonen voor de mensen in Gaza, die zich verzetten tegen het doden van onschuldige burgers, politiek worden vervolgd, ze worden publiekelijk aan de schandpaal genageld, ze verliezen hun baan, ze komen in de gevangenis terecht. Dus ze zijn bang.”

Interview DemocracyNow! met Meir Baruchin (9:27):

AG: “Vorige week publiceerde de Israëlische krant Haaretz een hoofdartikel met de titel “Arabieren en linkse rakkers arresteren: hoe Israël van plan is om binnenlandse dissidenten over de Gaza-oorlog hard aan te pakken.”

“Daarin schreef Haaretz over jouw zaak: “Vergis je niet: Baruchin werd gebruikt als politiek instrument om een politieke boodschap over te brengen. Het motief voor zijn arrestatie was afschrikking – het monddood maken van elke kritiek of elke zweem van protest tegen het Israëlische beleid. Baruchin betaalde daarvoor een persoonlijke prijs”.

“Dus, Meir, als je wil, kan je praten over het feit dat je ontslagen bent? Je hebt vier kinderen. Hoe ongewoon is je arrestatie en eenzame opsluiting, zowel voor Israëlische Joden als voor Palestijnen?

MB: “Ten eerste moet ik toegeven dat het feit dat ik Joods ben een sleutelrol heeft gespeeld bij mijn arrestatie. Als ik een Palestijn was geweest, was het heel anders gegaan. Er zou veel meer geweld zijn gepleegd door de politieagenten en in de gevangenis door de bewakers.”

“Ik denk dat het een duidelijke boodschap is, niet alleen voor leerkrachten, maar voor alle Israëlische burgers. Ben-Dror Yemini, journalist van de krant Yedioth Ahronoth (‘het laatste nieuws’), noemde me een “soldaat in dienst van terroristische propaganda”.”`

“Andere kranten – andere journalisten – slikten ook de verklaring van de politie zonder mijn reactie te vragen of zonder zelfs maar te proberen de verklaring van de politie aan te vechten.”

“Ze namen mijn telefoon en twee laptops mee. Ik heb ze nog niet teruggekregen. Mijn advocaat werkt eraan, maar de zaak is nog niet gesloten. Ik word nog steeds aangeklaagd. Ook heeft het ministerie van Onderwijs mijn licentie geschorst, dus ik kan nergens in het land terug lesgeven.”

“Mijn kinderen zijn trots op me en dat is het belangrijkste.”

Het interview Meet the Israeli History Teacher Arrested & Jailed for Facebook Posts Opposing Killing of Palestinians werd vertaald door Willem Royaards.