“Als je je ‘neutraal’ opstelt tegenover situaties van onderdrukking kies je de kant van de onderdrukker”, aldus Zuid-Afrikaans bisschop Desmond Tutu die in 1984 de Nobelprijs voor de Vrede kreeg.

DeWereldMorgen veroordeelt de recente aanvallen van Hamas tegen Israëlische burgers, maar ziet die niet los van 75 jaar staatsterreur van Israël tegen het Palestijnse volk. Het internationaal erkende recht op gewapend verzet tegen een kolonisator is geen vrijbrief voor aanslagen op burgers. Een onderhandelde vrede kan alleen bereikt worden wanneer 75 jaar verdrijving, 46 jaar bezetting, kolonisatie en apartheid en 16 jaar blokkade van Gaza worden erkend als de oorzaken van dit geweld. DeWereldMorgen onderzoekt deze oorzaken die door de politiek en door mainstreammedia worden verzwegen, onderbelicht of ontkend, om zo een debat te stimuleren dat kan leiden tot onderhandelingen en vrede. (n.v.d.r.)

***

Hij is nog maar een kind, misschien zo’n drie jaar oud. Hij kijkt met zijn mooie Arabische ogen na de afschuw en gruwel. Het kind houdt zijn tranen in. Zijn kleine lichaam trilt.

‘Muhamad, wat is er, wat is er gebeurd, sliep je?’, vraagt de dokter, het kind antwoordt met een hoofdknik.

‘Wat was het, het bombardement?’

Muhamad antwoordt: ‘Ja, de bom kwam.’

‘Het is voorbij, het is voorbij, wees niet bang, nu, nu … Ik ben bij je, wees niet bang’, zegt de dokter die ook een kind was zoals Muhamad.

Een Palestijnse jongen bevend van angst en afschuw, omarmd door een jonge dokter uit zijn eigen buurt, die met de grond gelijk gemaakt is. De ogen van zowel het kind als de dokter interpelleren ons allemaal.

Ik stond op het punt om mijn gsm af te sluiten toen het hartverscheurende beeld op het sociale netwerk X gepost werd door de website Palestina Hoy. Ik kon mijn emotie niet bedwingen. Het is gewoon een kind dat trilt, met zijn mooie ogen, dat kracht probeert te putten uit zijn verbrijzelde kindertijd. Het barst in tranen uit, tranen die wel opluchting lijken, bij de warme knuffel en kussen van de jonge Palestijnse arts. Ook hij kijkt ons aan met grote ogen, die het lijden van zijn volk weerspiegelen.

Er is geen sterker pleidooi dan deze beelden, die in slechts 45 seconden voor eens en voor altijd een halt toeroepen aan de genocide, gepleegd door het Israëlisch zionisme tegen het Palestijnse volk.

Een bevend kind en een man die het omhelst. Er is geen sterker pleidooi dan deze beelden, die in slechts 45 seconden voor eens en voor altijd een halt toeroepen aan de genocide, gepleegd door het Israëlisch zionisme tegen het Palestijnse volk. Een volk dat alles wordt ontzegd, van water tot een staakt het vuren, een wapenstilstand.

De kinderen in Gaza zijn begonnen hun namen en leeftijden op hun eigen arm te schrijven om het identificeren makkelijker te maken in geval van overlijden.

Ik vraag me af hoe de wereld heeft kunnen toestaan dat deze barbarij kan gebeuren, waarbij de internationale wettelijkheid wordt bespot, vertrapt en platgebombardeerd. Waarbij kinderen zichzelf moeten identificeren bij het dreigende risico om te sterven.

De kinderen in Gaza zijn begonnen hun namen en leeftijden op hun eigen arm te schrijven om het identificeren makkelijker te maken in geval van overlijden.

De aanvallen op de burgerbevolking gingen door vrijdag, terwijl slechts 20 vrachtwagens met basismedicijnen en karige voedselvoorraden uit Egypte het zuiden van de geblokkeerde Gaza-strook binnenreden.

De ogen van de dokter die Muhamad kalmeert met zijn knuffel en kus kennen deze horror goed. Het zijn de Palestijnse ogen die de wereld vragen om te reageren. Het zijn de ogen die ons aankijken vanuit de poëtische schoonheid, de geëngageerde en feministische literatuur van Heba Abu Nada, die omkwam bij een bomaanslag. Het zijn de ogen van de beeldend kunstenares Heba Zaqout, verpletterd met haar zoontje in het appartementsgebouw waar ze woonden.

Het zijn de ogen van meer dan 4.187 burgerdoden tot deze vrijdagavond, en die van meer dan 13.162 gewonden, waarvan 70 procent kinderen.

DESGARRADOR: Un médico abraza a un niño y trata de calmarlo mientras temblaba de miedo en uno de los hospitales de Gaza. pic.twitter.com/r9l4uR5CL8

— Palestina Hoy (@HoyPalestina) October 18, 2023

Het zijn de ogen van de 1.400 Gazanen die onder het puin liggen en de 720 kinderen die, vechtend voor hun leven, wachten op redding.

Het bloedbad in het Baptistenziekenhuis, het bombarderen van scholen, gebouwen, huizen en gebedshuizen, de verwoesting van de op twee na oudste kerk ter wereld, de kerk van Sint Porfirius, is gedetailleerd beschreven in het laatste rapport van het verzet over deze ongebreidelde wreedheid, uitgegeven door het Centraal Informatie Kantoor van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina.

Een kind dat beeft bij de gruwel die het heeft ervaren, kan de hele aarde doen beven

In de Kerk van St. Porphyrius schuilden honderden christenen en moslims wier huizen waren verwoest. Naar schatting 500 werden gedood, met dezelfde ogen waarmee de dezelfde ogen waarmee het kind Muhamad naar ons kijkt.

De wereld kan de oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid die het Israëlische zionisme tegen Palestina begaat niet ontkennen.

Een kind dat beeft bij de gruwel die het heeft ervaren, kan de hele aarde doen beven.

Dit is een lichte bewerkte vertaling van een artikel dat eerder verscheen op CubaResumen. De vertaling is van Katrien Demuynck.