Allerliefste Nabilla,

Met pijn in het hart zie ik u eenzaam zitten op uw kabinet, omringd door uw ploegje ideologen en notarissen. U die uzelf ziet als licht en liefde, alleen maar bemind door het volk dat u mag besturen – medewerkers van kindercrèches, vuilnismannen, stadsdichters en kunstenaars. Nu vliegen het onbegrip, de afkeer en de haat in het rond.

Hoe bent u in godsnaam hier terechtgekomen? Iedereen die een hart heeft voor cultuur is boos op u, misschien met uitzondering van een paar ambtenarenbazen op den Bell die overleven op een dieet van Excel tabbladen. Weg is dat zorgvuldig gecoiffeerde beeld van een vrouw die door iedereen graag gezien wordt.

Wat was ik graag in gesprek gegaan met u op zondag 16 oktober op ATV. Zoals u consequent al tien jaar doet – u geeft niet thuis voor een openbaar gesprek dat pijnlijk zou kunnen uitdraaien voor u. Byung-Chul Han schrijft het treffend: “Een relatie zonder pijn is geen relatie.” Wij van de cultuur zijn van goede wil en willen niets liever dan een mooie relatie met onze baas. En u weet ook dat elke goede relatie soms schuurt en wringt, maar ook dat een goed gesprek en het erkennen van fouten de stap is naar verdieping, naar oprechte verbinding.

Liefde bestaat uit oprechte aandacht, zegt mijn lief altijd. Onze aandacht hebt u. Zullen we samen een keer door de begrotingen gaan om alvast één maatregel ongedaan te maken – die van het schrappen van de ondersteuning van kleinschalige projecten en jonge kunstenaars? Dat kadert in wat het bestuur BRUISENDE STAD noemt. In die pot zat aan het begin van uw bestuursperiode 880.000 €. Zullen we daarmee beginnen – om dat terug te installeren voor de komende drie jaar?

Ik heb even door de besluiten van de laatste jaren gekeken. Ongelofelijk wat een impact u heeft gehad. Van Deurne tot Merksem, van het Kiel tot den Dam – overal maakte u mooie dingen mogelijk. Verbindende festivals, steun aan startende kleine ondernemers aka jonge kunstenaars, circus, kunstboeken, kleinkunst, een kinderfestival – ik ben echt verrast door de rijkdom aan acties die de hele bevolking bereikten. Allemaal door uw zogenaamde ‘projectenpot’.

Laat ons samen zoeken hoe we deze stad kunnen verbinden, hoe we geestelijke welvaart kunnen behouden, hoe we bruggen bouwen tussen de districten, hoe we kunnen vermijden dat een nog niet helemaal verteerde covid-crisis uitmondt in leegte en nog meer pijn.

Wij hier in De Studio hebben vorige week goede mensen moeten ontslaan en we voerden een uiterst pijnlijke besparingsoperatie door. We willen namelijk open blijven voor de Antwerpse kinderen en jongeren. Dus ja – deze week heb ik tijd voor u. En ik kan best wat troost en liefde gebruiken.

Dat had ik u allemaal willen vertellen tijdens het gesprek op ATV dat dus niet doorging.

Uitkijkend naar uw reactie, teken ik,
Met liefdevolle groet,

Marc Verstappen, directeur van De Studio