Vermeersch geeft in deze blog een korte reactie op Van Duppen: Etienne Vermeersch en “Braintrust. What neuroscience tells us about morality” van Patricia Churchland van 8 augustus 2017 waarin Van Duppen reageert op Vermeersch’ blog: ‘Antwoord op Dirk Van Duppen’ van 26 juli 2017. Vermeersch schreef deze reactie n.a.v de kritiek van Van Duppen op een opiniestuk van Vermeersch in DS: ‘Antwoord op de acht kritieken van Etienne Vermeersch op De Supersamenwerker’ van 18 juli 2017. (nvdr)
Laatste korte reactie op Dirk Van Duppen
- Tot tweemaal toe schrijft Dirk dat ‘Braintrust…’ het laatste boek is van Patricia Churchland. Het dateert van 2011; daarna schreef ze wel nog ‘Touching a nerve…’ (2014).
- In geen enkel van die twee boeken staat een woord over Dawkins of over ‘selfish genes’.
- De blz. 181-190 van ‘Braintrust’ zeggen niets over Hume’s ‘Is-Ought’ tegenstelling.
- Ik minimaliseer ‘oxytocine’ niet, ik zeg alleen dat ook andere hormonen, bv. testosteron, een essentiële rol spelen.
- Ik zeg herhaalde malen dat het feit dat mensen en homininen honderdduizenden jaren in kleine groepen geleefd hebben, evident moet geleid hebben tot biologisch gebaseerde mechanismen van samenwerking.
- Daaruit volgt geen tendens tot samenwerking in zeer grote groepen. Churchland drukt dit als volgt uit: “The pain of another’s distress and the motivation tot care seems to fall off with social distance… motivation to care seems to be stronger for offspring than for affiliates, for friends than for strangers…and so on.” (mijn cursief). (‘Touching, blz.99).
- Ze wijdt een uitvoerig hoofdstuk (5) aan de biologische oorsprong van geweld en lust bij agressie, waardoor zij tenminste een begin van verkaring kan bieden voor de 16 voorbeelden van gruwelijk menselijk gedrag die ik heb vermeld.
- Op blz. 262-266 vind je haar betoog voor reductionisme
- Wat ik over Noble (geen evolutiebioloog) lees, lijkt een soort nieuwe vorm van Lamarckisme, die roemloos zal ten onder gaan: let op mijn woorden.
Etienne Vermeersch