Amper 22 jaar oud was hij toen Pieter Vanderschueren aan de slag ging bij een groot transportbedrijf in Vlaams-Brabant. Hij kwam het bedrijf binnen als bediende en verdiende een eerste promotie als Hoofd Transport en uiteindelijk schopte hij het zelfs tot Traffic Manager.

Ten gevolge van interne hervormingen en structurele veranderingen, werd het contract van Vanderschueren herzien en uiteindelijk stopgezet. Na 37 jaar carrière bij hetzelfde bedrijf, moest de man opnieuw op zoek naar een job. In één klap alle zekerheid van een vaste baan kwijt.

Ondanks de vele verhalen over 50+’ers en hun – slechte – positie op de arbeidsmarkt, bleef hij echter niet bij de pakken zitten en nam hij het heft in eigen handen. Hij contacteerde maandenlang tal van interimkantoren en schreef bedrijven aan die vacatures hadden openstaan. Zonder succes. Tot hij heel wat later, op de leeftijd van 58, op een jobaanbieding stootte bij rekruteringsbedrijf Hays. Twee gesprekken later had hij nieuw werk.

Dat is een lange zoektocht geweest.

Pieter Vanderschueren: “Ja. Na maanden brieven sturen, telefoontjes doen,… was ik het echt beu aan het raken. Ik had zelfs al een interim-baantje als chauffeur genomen om toch maar bezig te zijn. Ik merkte de terughoudendheid van werkgevers om iemand van boven de 50 nog maar te overwegen. Zij zitten nog altijd met de misvatting dat een schoolverlater een betere keuze is, want goedkoper en kneedbaar. Wat ze dan wel vergeten, is dat ze in een schoolverlater nog pakken tijd en opleiding moeten stoppen voor die wat oplevert. Neem een werknemer met ervaring aan, die pakken motivatie heeft en gedreven is, en die kan meteen aan de slag.”

Zij zijn nu eenmaal ook minder flexibel, klinkt het vaak.

“Dat is al te gemakkelijk. Ik was absoluut bereid om flexibel te zijn in voorwaarden en loon. Natuurlijk wilde ik min of meer het niveau behouden van bij mijn vorige werkgever, maar ik heb nu een nieuwe baan en ik doe het toch met minder dan vroeger. Geen groepsverzekering of hospitalisatieverzekering, geen bedrijfswagen, … Máár ik zit wel met een betere work-life balance. Vroeger moest ik in het weekend stand-by zijn, nu trek ik ’s vrijdags de deur achter me dicht tot maandag. En dat is fijn; kunnen genieten van mijn kinderen en kleinkinderen, eens gaan sporten, en toch nog professioneel bezig zijn.”

U gaf het zelf al aan: de zoektocht kan best frustrerend zijn. Maar wat heeft bij u het tij doen keren?

“Mijn zoektocht kreeg een heel andere wending nadat ik gereageerd had op een vacature van rekruteringsbureau Hays. Voor mij gewoon ‘het zoveelste interimkantoor’. Ik had echt een degout van steeds opnieuw hetzelfde verhaal te moeten vertellen en nog maar eens testen af te moeten leggen. Maar hun consultant nam al snel contact met mij op om samen mijn CV en ambities te overlopen, maar vooral ook om te vertellen over het bedrijf waar de vacature openstond. Zo werd duidelijk dat ik een match kon zijn met die firma. Bovendien zag het bedrijf gelukkig in dat mijn levens- en werkervaring doorslaggevender horen te zijn dan wat ik zou kosten.”

Maar was uw leeftijd dan geen issue meer?

“Eigenlijk niet. Opeens ging het vooral om mijn ervaring en, al zeg ik het zelf, mijn enorme drive om te werken. Ik kreeg op voorhand ook een goede voorbereiding, bijvoorbeeld met de tip dat ik nooit negatief mocht zijn over mijn vorige job. En dat ik positief in het leven moest blijven staan en moest beseffen hoeveel ik waard ben. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik opnieuw vertrouwen kreeg in mijn kunnen  en sterk in m’n schoenen stond voor het eerste gesprek. Uiteindelijk kreeg ik al na de tweede ronde een contract.”

U heeft het over ‘vertrouwen in je kunnen’. Is het dat wat 50+’ers soms ontbreken?

“Ik denk dat velen niet beseffen hoe waardevol ze eigenlijk zijn voor de arbeidsmarkt. En je zou voor minder, als je alle verhalen hoort: te oud, te duur, te weinig flexibel, te gespecialiseerd, … De ene afwijzing na de andere, soms om de onnozelste redenen zodat een bedrijf maar niet moet zeggen ‘Sorry, u bent gewoon te oud’.”

“Als ik tijdens die lange zoektocht één ding geleerd heb, is het wel dat je nooit de moed mag verliezen. Als je nog wilt werken, ga dan altijd uit van je sterkte en wees trots over hoe stevig je in je schoenen staat. ”