Brexit: “Dit is mijn land”

Het is 23 juni, de dag waarop in Londen de polling stations openen en er gestemd wordt of Groot-Brittannië wel of niet in de Europese Unie blijft. De regen valt met bakken uit de hemel, treinstations moeten sluiten vanwege de wateroverlast, maar never mind the weather, overal zie je de vrijwilligers van de Remain-campagne.

vrijdag 24 juni 2016 10:20
Spread the love

In elk metro-, bus-, en treinstation delen vrijwilligers van het Remain-kamp, dat tegen een mogelijke Brexit is, buttons en stickers uit met de tekst ‘I’m in’ . Veel voorbijgangers plakken de stickers meteen op hun jas, anderen dragen blauwe t-shirts met daarop de slogan van Remain. Iedereen die ik aanspraak bij de campaign hubs en polling stations wil graag praten, maar niet met hun naam en gezicht op het internet. Het onderwerp ligt te gevoelig, bovendien zijn mensen bang na de politiek gemotiveerde moord op MP Jo Cox. 

Of de moord de resultaten ook beïnvloedt, valt nog te bezien. “De meeste kiezers hadden toen het gebeurde al lang besloten wat ze zouden kiezen”, zegt Remain vrijwilliger Christine. “Het heeft wel veranderd hoe burgers naar de manier van campagnevoeren kijken. Er is veel met modder gegooid door politici in beide kampen en dat de gemoederen zo hoog opgelopen zijn, heeft het klimaat gecreëerd waarin zo’n moord kan plaatsvinden. Er is daarna tijdelijk een stilte ingelast in de campagnes en nu de activiteiten weer zijn hervat is de toon wat respectvoller, gelukkig.”

Waarom de vrijwilligers van Remain vandaag de regen trotseren? “Omdat we historisch gezien altijd met Europa verbonden zijn geweest, denk maar aan de Tweede Wereldoorlog,” vertelt de 60 jarige Christine me, die aan Vauxhall station zompige flyers uitdeelt. “Bovendien hebben we al een goede deal met de Europese Unie. We zitten in de Schengen-zone, maar hebben onze muntsoort behouden. We profiteren vooral van die overeenkomst en het zou dom zijn om ons daarvan los te maken.” 

John, die de I’m in stickers tijdens spitsuur verdeelt bij New Cross Gate station, vat goed samen wat de meeste jonge Remain stemmers me vertellen: “We weten niet wat de gevolgen van een Brexit concreet zullen zijn. Wat betekent het voor de handel? Wordt het moeilijker en duurder om in het buitenland te studeren? Kunnen mijn Europese vrienden me nog wel zo gemakkelijk even een weekendje bezoeken? Ik heb mijn studies in België en Nederland gedaan, mijn vrouw is Nederlands. Ik ben Brit, maar ook Europeaan. Ik heb veel aan Europa te danken en dat gun ik anderen ook. Daarnaast hebben we Europa nodig om de belangrijkste issues van onze tijd, zoals ongelijkheid en klimaatverandering, aan te pakken.”

Remain supporters geloven in het Europees project, maar er zijn evengoed Remain stemmers die twijfelen. Ze menen dat Europa teveel geld opslurpt, maar stemmen toch om te blijven omdat ze bang zijn voor de consequenties. De Leave campagne slaagt er niet in om te kunnen voorspellen wat een Brexit voor bijvoorbeeld de economie zou betekenen. “De Europese Unie zal niet blij zijn met het vertrek van Groot-Brittannië en wil voorkomen dat het een precedent schept voor andere lidstaten, zoals de Nexit die Geert Wilders propageert in Nederland. Groot-Brittannië zal er dus niet gemakkelijk vanaf komen, dat weet ik zeker,” zegt een twijfelende kiezer bij Vauxhall.

De Remain stemmers zijn out and proud, hun campagnemateriaal en vrijwilligers domineren het straatbeeld. Toch twijfelen de vrijwilligers zelf ook of Remain een overtuigende meerderheid zal behalen. Want al zijn ze minder zichtbaar op straat, de Leave stemmers zijn niet met weinig en hebben de grotendeels anti-Europese pers op hun hand. Ik kom de Leavers een enkele keer tegen als ze Remain-campagners de les proberen te lezen. Zoals een oudere man die het campagne-team bij New Cross Gate Station, in een wijk met veel inwoners met een migratie-achtergrond, uitscheldt. “Dit is mijn land. Ik heb er genoeg van dat migranten hier gebruik komen maken van de werkgelegenheid en gezondheidszorg. Europa kost ons alleen maar geld. Ik wil jullie Europese propaganda niet horen.”

Met andere Leave-stemmers raak ik in gesprek bij de polling stations, waar ze veelal zonder badges en t-shirts hun stem uitbrengen. De meesten stemmen Leave vanuit economische initiatieven, of omdat ze Groot-Brittannië als onafhankelijke grootmacht in eer willen herstellen en de Britse cultuur willen beschermen tegen ‘vereuropeanisering’. Vaak geven ze zelf grif toe dat hun stem vooral op een onderbuikgevoel gebaseerd is.

Of migratie zal afnemen bij een Brexit, weet niemand. Of een Brexit goed is voor de Britse economie, weet ook niemand. Want daar zijn alle stemmers het over eens: beide kampen hebben zoveel met getallen en voorspellingen gegoocheld, dat niemand weet of de Britten beter af zullen zijn binnen of buiten de EU. Wie ontevreden is, stemt Leave. Leave staat dan misschien niet gelijk aan vooruitgang, maar in elk geval aan verandering. En voor 52% van de stemmers bleek dat vandaag voldoende te zijn.

take down
the paywall
steun ons nu!