LGBTI-mensen nemen deel aan een Gay Pride in Oeganda, een van de landen waar geweld tegen LGBTI zeer vaak voorkomt (Amy Fallon/IPS)

Uit angst voor geweld zoeken LGBTvluchtelingen geen hulp

Ondanks hun extreme kwetsbaarheid, zoeken vluchtelingen die lesbisch, homoseksueel, biseksueel, transgender of interseksueel zijn (LGBTI), meestal geen hulp, omdat ze bang zijn voor het geweld dat hun verklaring kan veroorzaken.

donderdag 23 juni 2016 12:38
Spread the love

“Deze mensen (anders dan heteroseksuelen) zijn doodsbang voor een coming out, en terecht”, zegt Neil Grungras, directeur van de internationale ngo Organization for Refuge, Asylum & Migration (ORAM). “Het wordt hun dood als ze dat doen.”

ORAM werkt met enkele van de meest kwetsbare vluchtelingen, waaronder ook LGBTI-vluchtelingen uit Syrië die naar Turkije zijn gevlucht. Grungras zegt dat er momenteel slechts vijf van deze vluchtelingen in Turkije zijn die uitkomen voor hun identiteit, op een vluchtelingenpopulatie van 2,7 miljoen.

“Het aantal LGBTI-vluchtelingen dat levend door het systeem geraakt en uiteindelijk asiel aanvraagt, is klein. Het komt zelfs niet in de buurt van het percentage LGBTI’ers op de totale internationale bevolking”, zegt Grungras. “Recent kwam ik in contact met een Irakees die terugging naar Irak, omdat hij het niet kon opbrengen tegen de vluchtelingenorganisatie UNHCR te zeggen wat zijn seksuele identiteit was.”

Homofobie en transfobie

Grungras zegt dat de angst vaak gebaseerd is op ervaringen van vluchtelingen uit het verleden, in het bijzonder met overheidsinstellingen in hun land van herkomst. Het zegt niet zozeer iets over de procedures bij de UNHCR.

“De UNHCR is zeer bezorgd over de veiligheid van deze vluchtelingen en heeft kort geleden richtlijnen uitgegeven om te garanderen dat vertrouwelijk wordt omgegaan met informatie.” Volgens Grungras was dit een van de belangrijkste kwesties tijdens de UNHCR-conferentie Gender equity, diversity and inclusion in UNHCR van 21-23 juni 2016 in Genève.

Een van de redenen waarom LHBTI-vluchtelingen bijzonder kwetsbaar zijn, is omdat ze geen steun krijgen van hun medevluchtelingen. “De homofobe houding van thuis verdwijnt niet als je vluchteling bent. LHBTI-vluchtelingen zijn dus geïsoleerd en kwetsbaar”, zegt Jessica Stern, directeur van de organisatie OutRight Action International.

“In het gastland worden ze vaak gediscrimineerd omdat ze vluchteling zijn. Door hun medevluchtelingen worden ze gediscrimineerd omdat ze LGBTI zijn. Dat betekent dat deze mensen, die al ontvlucht zijn aan een vreselijk trauma, het heel moeilijk hebben.”

Orlando

LGBTI’ers hebben overal in de wereld te maken met toegenomen geweld, zoals op 12 juni 2016 bleek uit de schietpartij in een homonachtclub in Orlando, Florida. Bij die aanslag werden 49 mensen gedood en raakten 53 personen gewond.

Jessica Stern zegt blij te zijn met de verklaring van de VN-Veiligheidsraad in reactie op de schietpartij in Orlando. Het was volgens haar de eerste keer dat in een verklaring van de Raad “officieel verwezen werd naar seksuele oriëntatie. We hopen dat deze persverklaring een signaal is dat leden van de VN-Veiligheidsraad eindelijk erkennen dat homofobie een bedreiging voor de vrede is”, zegt ze.

Stern noemt de afwezigheid van genderidentiteit in de verklaring echter een grote tekortkoming. “Je kunt homofobie en transfobie niet op een geloofwaardige manier van elkaar scheiden, als het gaat om de impact van het bloedbad in Orlando. Transgenders staan meestal in de frontlinie van het geweld. In de eerste zes maanden van 2016, zijn wereldwijd honderd transgenders vermoord. Het gaat dan alleen om gevallen die de media gehaald hebben.”

Niet genoeg huizen

Hoewel het belangrijk is om een veilige omgeving te creëren waar LGBTI-vluchtelingen kunnen uitkomen voor hun identiteit, is het volgens Grungras net zo belangrijk het aantal herhuisvestingsplaatsen te vergroten. “We beseffen nu pas dat we amper vooruitgang boeken op dat gebied, terwijl er bij veel mensen hoge nood bestaat.”

“Vaak zitten de mensen die voor hen hun hervestiging regelen, in een moeilijk parket”, zegt hij. “Ik zat laatst nog naast een huisvestingsambtenaar in Ankara die ik graag mag, respecteer, vertrouw en die zeer sympathiek is. Ze zei tegen mij: Wat moet ik doen? Ik heb hier een zwangere vrouw met twee andere kinderen die zich moet prostitueren om te overleven, ik heb iemand met kanker en ik heb een LGBTI-persoon die dreigt vermoord te worden door familie. Moet ik voor God spelen?”

Volgens cijfers van de UNHCR, komen er in 2017 maar 170.000 huizen beschikbaar voor de meest kwetsbare vluchtelingen. Dat is slechts een klein percentage van de 1,19 miljoen vluchtelingen die in aanmerking komen voor hervestiging en een nog kleiner deel van de meer dan 60 miljoen mensen die wereldwijd in eigen land op de vlucht zijn.

Deze problematiek van hervestiging staat op de agenda van twee VN-vergaderingen in september 2016, bijeengeroepen door respectievelijk VN-secretaris-generaal Ban Ki-moon en Amerikaans president Barack Obama. Daar wordt gekeken naar manieren waarop de internationale gemeenschap het aantal beschikbare huizen voor vluchtelingen kan vergroten.

Bron:  Fearing Violence, LGBT Refugees Rarely Seek Help

take down
the paywall
steun ons nu!