Opinie -

Open brief aan Rik Torfs: wij willen niet enkel vandaag, maar ook morgen een trein

In de vakken die ik aan uw universiteit volgde, leerde ik de zaken steeds in hun context te plaatsen en te focussen op de oorzaken van problemen. Het is goed dat u bezorgd bent om het vervoer van uw studenten. Het verbaast mij echter dat u met geen woord rept over de échte oorzaak van de staking: het besparingsplan van 3 miljard euro bij de NMBS.

dinsdag 7 juni 2016 11:13
Spread the love

Geachte rector,

Terwijl uw studenten hard aan het studeren waren, stond u de afgelopen dagen en weken veelvuldig in de belangstelling. U stond in alle kranten, werd uitgenodigd in de Afspraak en zaterdag mocht u in het VTM nieuws uw visie op de spoorstaking komen verdedigen. De boodschap was telkens dezelfde: het moet gedaan zijn met de stakingen. Maar voor een oplossing uit de impasse kijkt u volledig de foute richting uit. Niet de vakbond, maar de regering heeft de sleutel in handen om een eind te maken aan de problemen bij de NMBS die al jaren aanslepen.

Op VTM nieuws noemde u de spoorbonden egoïsten die geen respect hebben voor de hardwerkende studenten. U hebt gelijk dat het erg vervelend is voor de studenten wanneer de treinen staken in de examenperiode, ook voor mij. Maar daaruit de conclusie trekken dat de actievoerders aan “groepsegoïsme” lijden (wat een onhandige new speak trouwens), dat is de waarheid oneer aandoen.

‘In de vakken die ik aan uw universiteit volgde, leerde ik de zaken steeds in hun context te plaatsen en te focussen op de oorzaken van problemen. Het is goed dat u bezorgd bent om het vervoer van uw studenten. Het verbaast mij echter dat u met geen woord rept over de échte oorzaak van de staking: het besparingsplan van 3 miljard euro bij de NMBS.

Door de staking kan ik vandaag de trein niet nemen, maar de besparingen bedreigen de gehele toekomst van onze spoorwegen. Daar maak ik me zorgen om. Niet enkel voor mezelf, maar ook voor de generaties die na mij komen.

Drie miljard besparen, dat betekent dat de middelen voor de NMBS met 20 procent dalen. De gevolgen zijn 6.000 personeelsleden minder, een nieuwe afschaffing van 800 kilometer spoorlijnen, sluiting van loketten en stations, het schrappen van vroege en late treinen en een verhoging van de tarieven. Door het personeel meer en harder te doen werken en door nodige investeringen in de infrastructuur uit te stellen, komt zelfs de veiligheid in gedrang. Een dergelijke afbouw van de spoorwegen is in tijden van ecologische crisis en toenemende files onverantwoord. Alle reizigers zijn slachtoffers van dit besparingsplan, zeker ook de studenten. Het is op onze toekomst dat er bespaard wordt.

Maar u zwijgt in alle talen over de diepe onvrede met het besparingsbeleid die in alle lagen van de bevolking aanwezig is. De panamaprofiteurs die belastingen ontwijken heeft u nooit egoïsten genoemd. U heeft nooit geklaagd over politici die op 55 op pensioen mogen terwijl ze de rest van de bevolking tot 67 jaar doen werken. Wanneer inschrijvingsgeld van de studenten verhoogde kwam u niet op het nieuws vertellen dat de regering geen respect heeft voor de hardwerkende studenten.

Als het over de samenwerking tussen de KU Leuven en Israëlische wapenbedrijven gaat, doet u niet aan politiek. Maar wanneer er tegen deze zaken geprotesteerd wordt, bent u er als de kippen bij om het protest in diskrediet te brengen.

U bent met andere woorden nogal selectief in uw verontwaardiging. Net als bij vele studenten zorgde de spontane staking ook bij mij voor frustraties. Maar wij reageren deze frustratie niet af op de slachtoffers van de besparingen. Als u echt naar oplossingen zou willen zoeken, kan u samen met ons positieve voorstellen van solidariteit naar voren schuiven. Voorstellen die de werknemers van de NMBS niet verplichten de besparingen zomaar te slikken. Voorstellen die de toekomst van het openbaar vervoer niet op het spel zetten.

 Wij lanceerden met Comac het initiatief ‘Mijn kot staat voor je open’, waar studenten een slaapplaats kunnen aanbieden aan andere studenten die de volgende dag een examen hebben. De Vlaamse Vereniging voor Studenten (VVS) lanceerde ‘Afrit campus: samen komen we er’, een online platform waar kan worden gecarpoold en waar slaapplaatsen worden aangeboden.

Ook u kan initiatief nemen als rector van de KU Leuven. Zo kan u een voorbeeld nemen aan de VUB, waar studenten de kans krijgen hun examen in te halen als ze door de treinstaking niet op de universiteit geraken. Niet de verdelende preken van de Leuvense rector, maar solidariteit zal ons redden. Niet alleen om vandaag zonder zorgen op ons examen te geraken, maar ook om morgen zonder zorgen de trein te kunnen blijven nemen.

Indien u tussen al uw media-optredens door geen tijd vindt om op mijn brief te antwoorden, gelieve dan ten minste het voorstel in overweging te nemen om een oplossing te bedenken voor de studenten die volgende week in Leuven moeten geraken. Ik heb er alle vertrouwen in dat wat de VUB kan, ook mogelijk is aan de KUL en dat wat studenten zelf kunnen organiseren, ook voor een rectoraat haalbaar moet zijn.

Solidaire groeten van een hartwerkende student.

Seppe De Meulder is student sociologie aan de KUL en voorzitter Comac Leuven, de studentenbeweging van de PVDA.

take down
the paywall
steun ons nu!