De milieuorganisatie International Climate News (ECN) onderzocht achttien maanden lang de toenmalige onderzoeksrapporten van Exxon. Daaruit blijkt dat het Amerikaanse oliebedrijf reeds in juli 1977 perfect op de hoogte was van het verband tussen CO2-uitstoot en de opwarming van het klimaat.
Aanvankelijk deed het bedrijf dat onderzoek om zich beter voor te bereiden op een industriële omschakeling weg van fossiele brandstoffen. Eind jaren 1980 besloot het bedrijf echter van strategie te veranderen. Het bedrijf investeerde vanaf dan fors in allerlei vormen van klimaatontkenning.
Reeds in juli 1977 wees het eigen onderzoeksdepartement van Esso (het latere Exxon) op een aantoonbaar verband tussen de toename van CO2 in de atmosfeer en de opwarming van de aarde. Men kwam tot de conclusie dat een verdubbeling van broeikasgassen in de atmosfeer zou leiden tot een wereldwijde opwarming van twee tot drie graden. De eigen wetenschappers van Exxon waarschuwden de bedrijfsleiding dat binnen een termijn van tien jaar het roer drastisch moest omgegooid worden.
Interessant is dat de leiding van Exxon dit onderzoek naar het verband tussen broeikasgassen en opwarming aanvankelijk voluit actief steunde door het te blijven financieren van 1977 tot 1982. . Dat resulteerde in 1983 en 1984 in wetenschappelijke artikels die verschenen in erkende wetenschappelijke tijdschriften als het Journal of Atmospheric Studies.
De motieven van Exxon om onderzoek naar klimaatverandering te financieren waren uiteraard niet geheel onbaatzuchtig. Exxon wou vooral te weten komen hoe snel de klimaatverandering zich zou voltrekken, zodat het tijd had om af te stappen van fossiele energie en een andere buisinessmodel te ontwikkelen.
Het doel van Exxon was dus om de olie-industrie over de klimaatcrisis heen te tillen, maar daarvoor wilde het bedrijf eerst en vooral een goed inzicht hebben in hoe en wanneer de ecologische catastrofe zich zou voltrekken.
Vanaf eind jaren tachtig koos Exxon plots voor een andere strategie. Toen het nieuws over de desastreuze gevolgen van de klimaatopwarming het grotere publiek begon te bereiken maakte Exxon zich zorgen over de effecten die dat zou hebben op de aandeelhouders. Exxon koos eieren voor zijn geld en besloot in te zetten op het ontkennen en minimaliseren van het probleem.
Het Amerikaanse oliebedrijf trad onder meer toe tot de Global Climate Coalition, een alliantie van grote bedrijven die zich verzet tegen overheidsmaatregelen die het effect van de opwarming van het klimaar moeten tegengaan. Daarnaast financierde Exxon tientallen denktanks en initiatieven die als enig doel hadden twijfel te zaaien rond de klimaatkwestie. In 1997 verzette Exxon zich ook tegen het protocol van Kyoto, het allereerste wereldwijde akkoord om maatregelen te nemen tegen de klimaatopwarming en de CO2-uitstoot..
Voor dit soort anti-wetenschappelijke houding werd Exxon reeds meerdere malen op de vingers getikt. Ondermeer de Britse Royal Society stuurde in 2006 een brief naar Exxon waarin het bedrijf beschuldigd werd van het verspreiden van misleidende informatie over de klimaatopwarming.
Bron: Exxon: the road not taken
ECN-medewerker Neela Banerjee over Exxon’s klimaatstrategie (1’47) en wetenschapper Richard Werthamer over zijn onderzoek voor Exxon van 1979 tot 1982 (1’17):
