Op
dit ogenblik wordt elke mens met nog een beetje emotie, misselijk van
de dagelijkse berichten over oorlogen met doden en gewonden, tot
onthoofde personen toe.
Die gewelddaden veroorzaken stromen van
miljoenen vluchtelingen. De laatste maanden komen deze vluchtelingen
vooral uit Irak, Syrië en Afghanistan. Ook in Oekraïne zijn
honderdduizenden mensen op de vlucht voor het geweld. In
Nieuw-Zeeland hebben de eerste erkende klimaatvluchtelingen,
asiel gekregen. Dan zwijgen we nog over de miljoenen mensen die
dagelijks op de vlucht zijn in hun eigen land zoals in Congo en
zovele andere landen. Of we vergeten de miljoenen die zich al jaren
in vluchtelingenkampen bevinden.
Vluchtelingenkampen die niet meer
in het nieuws komen maar waar ontelbare gezinnen moeten leven in
onmenselijke omstandigheden. Wie kent nog de vluchtelingenkampen in
Kenia, in Ethiopië, in India, Tanzania, Goma, Afghanistan……. En
zo kan ik nog een tijdje verdergaan. Zelfs van de cijfers schrikken
velen niet meer…

Al
die vluchtelingen komen meestal niet terecht in Europa maar in streken of landen die
grenzen aan die conflictgebieden.

Zo worden Turkije en Jordanië op
dit ogenblik overspoeld met vluchtelingen uit Irak en Syrië. Turkije
vangt 743.277 Syrische vluchtelingen op, van wie bijna de helft
kinderen. Probeer je maar eens tentenkampen met meer dan
honderdduizend vluchtelingen voor te stellen. Denk aan de
bevoorrading, het sanitair, een bezigheid, de interne
conflicten….
De Duitse bisschoppen vroegen dezer dagen nog
aandacht voor de toestand in Jordanië: “Naast
1,2 miljoen vluchtelingen uit Syrië, moet het land nu ook nog eens
een half miljoen Iraakse, vooral christelijke, vluchtelingen
opvangen.” Dat
resulteert in onvoorstelbare levensomstandigheden in de
vluchtelingenkampen, waardoor dit ook voor de vluchtelingen zelf niet
langer houdbaar is, terwijl er geen perspectief is voor de toekomst.

Heb
je nog niets opgemerkt? Geen vluchtelingenkampen in België,
Duitsland, of andere Europese landen…. geen kampen in de rijke
landen in de wereld. En toch vindt iedereen het normaal dat de mensen
vluchten voor nietsontziende groepen als IS of voor de
bombardementen, verkrachtingen, slachtpartijen.
Maar, zullen
sommigen zeggen, we vangen hier toch ook vluchtelingen op? Inderdaad, de asielzoekers worden hier tijdens hun procedure
opgevangen in open centra. Het zijn vluchtelingen uit gans de wereld,
vooral uit conflictgebieden zoals Irak, Afghanistan, Congo,
Eritrea…. Hoeveel zijn er dat? Verleden jaar waren er 15.840
asielaanvragen en slechts kregen 4.936 vluchtelingen een
verblijfsvergunning (2.986 erkenningen en 1.951 subsidiaire
bescherming). Zet dit tegenover de miljoenen vluchtelingen in de
wereld.
En steeds komt dan dezelfde afgezaagde dooddoener: “Ja
maar we kunnen ze toch niet allemaal naar hier laten komen.” Dat
is juist, ze kunnen en zullen niet allemaal naar België komen. Maar
we zouden veel meer kunnen doen dan dat we nu doen. Bovendien moet
men ook de oorzaken aanpakken en dat doet men niet. Het gevolg is dat
de meerderheid van de miljoenen vluchtelingen nu wel in de armste
landen in vluchtelingenkampen verblijven.

Er worden wat
hulpgoederen en medicatie opgestuurd naar de getroffen gebieden, en
ook België geeft hiervoor heel wat miljoenen uit. Maar tezelfdertijd leveren Europese landen wapens en munitie aan
strijdende partijen. 

In een mededeling zegt Vluchtelingenwerk
Vlaanderen: “
… Het is immers hypocriet om verdriet te uiten voor de vele
vluchtelingen, waaronder Syriërs, die bij Lampedusa verdrinken in
een poging om bescherming te vinden, en tegelijkertijd grensbarrières
te handhaven“
Ondertussen
stelt de regering de dalende asielaanvragen voor als een succes.
Blijkbaar is ze verheugd dat er niet meer vluchtelingen naar ons land
komen en dat terwijl het aantal vluchtelingen de laatste jaren enorm
is gestegen.
De nieuwe regeringsvorming is daar een geschikt
moment voor.

Er
zijn aandachtspunten genoeg voor de komende regering.
We sommen er maar enkele op:
De nieuwe regering moet dringend werk
maken van een menselijk asiel en migratiebeleid. Veel te dikwijls
schendt de overheid zelf het internationaal recht en de Belgische
wetten. Voorbeelden genoeg. Mensen worden gedwongen teruggestuurd
naar hun land zonder dat de ambassade van dat land akkoord gaat. Men
sluit mensen op in gevangenissen, gesloten centra genaamd, terwijl de
vluchtelingen zelfs niet kunnen worden teruggestuurd. Veel mensen die
worden opgesloten moet men nadien weer vrij laten omdat ze onterecht
werden opgesloten. Soms verblijft een gezin in een terugkeercentrum
en worden ze begeleid en toch pakt men de vader op en sluit men hem
op. In het algemeen worden mensen veel te lang opgesloten en
bovendien is hun enig “misdrijf” het niet hebben van het juiste
papier. Mensen die volgens de wet recht hebben op medische zorgen
worden die soms geweigerd. Vele vluchtelingen kunnen niet
teruggestuurd worden naar hun land en toch mogen ze hier niet werken
en krijgen ze geen opvang. Sommigen onder hen worden opgepakt en
opgesloten… en zo voort.
Onze boodschap voor de nieuwe regering
is: Schaf de gesloten centra af en zorg voor een menselijke oplossing
voor de vluchtelingen die niet terug kunnen.

Maar
het voornaamste punt houden we voor het laatst. We hopen dat de
komende regering er dringend werk van maakt. Ze moet, samen met de
andere Europese landen, maatregelen treffen om de oorzaken van
deze vluchtelingenstromen weg te nemen. Ze zijn genoeg bekend: oorlog, geweld,
vervolgingen, uitbuiting, extreme armoede, milieuvervuiling,
bewapening….. Dit zijn geen natuurrampen en de oplossingen voor
deze problemen hebben de politici aller landen, wel in eigen handen.

De vluchtelingenstromen kunnen alleen verminderd worden met een beleid van rechtvaardige en
duurzame economische-
en sociale ontwikkeling en door ontwapening.  Als aan de oorzaken niets wordt gedaan is de Belgische overheid mee
verantwoordelijk voor de vluchtelingenstromen. Vluchtelingen dan
tegen houden om België binnen te komen, of ze uit het land te
zetten, daar zijn dan helemaal geen woorden voor.
We moeten zorgen
dat België een voortrekker en lichtend voorbeeld is.

Dames
en Heren politicus, doe er iets aan. Stop het onrecht, niet de
mensen!

Pol
Van Camp
www.rechtopmigratie.be