Zeeafval is een
groeiend ecologisch en economisch probleem voor eilandstaten. Dat
zegt Bradnee Chambers, secretaris van het VN-verdrag voor de
bescherming van migrerende diersoorten, naar aanleiding van de
Internationale Dag van de Biologische Diversiteit op 22 mei 2014.
Tijdens de
Internationale Biodiversiteitsdag op 22 mei 2014 stelde de VN dit
jaar de eilanden centraal. Afgelegen eilanden bezitten een rijke en
diverse fauna, met vaak unieke soorten. Ze zijn ook van levensbelang
als tussenstops voor migrerende soorten en als broedplaatsen voor
zeevogels.
“De toename
van zeeafval werpt een schaduw op die diversiteit”, zegt
Chambers. “Biologische diversiteit betekent harmonie. Ze kan een
duurzaam levensonderhoud garanderen en diersoorten beschermen. Die
harmonie dreigt echter verbroken te worden.”
Gigantische
vuilbak
Petflessen,
plastic zakjes en weggegooide visnetten en ander visserijmateriaal
ontsieren steeds meer tropische paradijzen. “Slechts een zeer
klein deel van dit afval komt van de eilanden zelf”, legt
Chambers uit. “Het meeste is afkomstig van het land en komt in
de zee terecht via riolen. Het overige afval komt van
passagiersschepen, vrachtschepen en vissersboten. De
scheepsbemanningen gebruiken de oceaan vaak als een gigantische
vuilbak. Veel afval zinkt naar de bodem, maar een deel ervan wordt
door de wind en de golven over de hele aardbol verspreid.”
“Kleine
eilandstaten hebben te weinig plaats om stortplaatsen in te richten
en beschikken niet over de middelen om het enorme probleem op te
lossen dat aan hun voordeur aanspoelt”, vertelt Chambers.
“Volgens het principe van ‘de vervuiler betaalt’ zouden de
verantwoordelijken voor de productie van al dat afval ook
verantwoordelijk moeten gesteld worden.”
Werkgelegenheid
Kleine
eilandstaten worden door de VN-Conferentie over Milieu en
Ontwikkeling van 1992 als een aparte groep van landen erkend.
Zeeafval bedreigt de ontluikende economie van deze staten, zegt
Chambers. “Walvis- en vogeltoerisme, bijvoorbeeld, creëren heel
wat jobs. Het totale aantal internationale reizigers bedroeg in 2012
voor het eerst meer dan één miljard. Daardoor is toerisme één van
de belangrijkste bronnen van deviezen wereldwijd, vooral voor
ontwikkelende landen zoals kleine eilandstaten.”
De financiële
gevolgen van het afvalprobleem kunnen dan ook groot zijn, volgens
Chambers. “Een strand bezaaid met afval doet pijn aan de ogen.
Afval is een bedreiging voor lokale bedrijven en de werkgelegenheid.”
Chambers vindt dat de problematiek op internationaal niveau moet
aangepakt worden.
“Eén van de
fascinerende elementen van de Convention on Migratory Species (CMS)
is dat ze zich richt op dieren die landen en zelfs continenten
verbinden. Veel soorten zijn bedreigd en hun behoud vereist
internationale maatregelen. Hetzelfde geldt voor zeeafval, al gaat
het hier om een minder graag geziene ‘migrerende soort’. We zullen
ons best doen om deze soort uit te roeien.”
