In
een interview met Knack bagatelliseert u nog maar eens het concept
‘racisme’. Het lijkt alleen een makkelijk en goedkoop excuus voor
een allochtoon om zijn of haar moeilijke weg te verklaren. U heeft
het ook niet makkelijk gehad. U heeft in een sociale woning gewoond,
op uw veertiende werkte u in een ziekenhuis. Maar kijk waar u nu
staat.

Wel
mevrouw Homans, ik heb ook in een krot gewoond. En op mijn veertiende
heb ik in de velden gewerkt en aardbeien geplukt zodat ik aan het
begin van het schooljaar mijn boeken kon kopen. Zover mijn
achtergrond die we beiden delen.

Alleen,
ik ben wat bruiner dan u. Mijn naam is Nesrin. Mijn ouders komen uit
Turkije. Ikzelf ben in België geboren. Dit jaar word ik dertig. En in
die dertig jaar, mevrouw Homans, was racisme – hoe hard ik ook werkte
voor mijn toekomst – dagelijkse kost voor mij.

In
het tweede studiejaar zei mijn leerkracht dat ik ‘goed’
was in vraagstukken, voor een Turk weliswaar. Haar woorden, niet de
mijne. In het zesde had het weinig zin om tweede van de klas
te zijn. Het enige wat ik “aankon”, was immers BSO. Maar koppig
als ik was ging ik voor ASO. De hoop racistische en discriminerende
opmerkingen bespaar ik u intussen. Maar zes jaar vlekkeloos
middelbaar afmaken was eigenlijk ook niet nodig. Een beroepsopleiding
was meer dan oké voor mij. Opnieuw dacht ik ook daar anders over.
Intussen heb ik twee diploma’s, een professionele
bachelor en een master.

Hop
naar de arbeidsmarkt dan. Dat Nederlands waar u op hamert, weet u
wel. Wat waren velen verbaasd, toen bleek dat ik uitstekend
Nederlands sprak, ook al was het met een Limburgs accent. De job
kreeg ik echter niet.

Reden? ‘We vonden u een goede kandidaat, maar we denken dat u niet
binnen ons team past.’ Hoe klaag je zoiets aan? Ach, het zijn
verzinsels van die allochtonen die gewoon niet hard genoeg hun best
doen. In een kippenfabriek waren ze wel bereid mij een kans te geven,
maar daar paste ik voor. Niet uit trots, dat niet. Maar omdat ik niet
in dat hokje wou gaan zitten waar u mij ziet.

Hop
naar de woonmarkt dan. Wonderlijk dat alle appartementen verhuurd
waren, toen ik belde. Wat gaat het toch super goed met de
verhuurmarkt, dacht ik. Uiteraard niet. Precies hetzelfde liedje als
op de arbeidsmarkt. In hetzelfde Knack-interview zegt u dat u
eigenlijk niet weet waarom die achterstand er is bij allochtonen en
dat wij daarop ‘mogen’ antwoorden. Heel vriendelijk van u.

Uiteraard
ligt dat aan structureel discriminatie, mevrouw Homans! Of wat had u
gedacht? Die kansen waarover u het heeft, dat zijn de kansen om naar
BSO te gaan, om een beroepsopleiding te volgen en in een
kippenfabriek te werken. Daar pas ik inderdaad voor. Ik heb niet mijn
hele leven gestudeerd én gewerkt om u gelukkig te stellen.

Hoogopgeleid of niet, mevrouw Homans, tijd om in te zien dat
allochtonen evenwaardige burgers zijn in Vlaanderen. Net zoals die
vrouw die uitgescholden wordt voor hoer met haar korte rok. Daar zijn
we het volledig eens over.

Met
vriendelijke groeten,

Nesrin
Dinc